1 Самуил
21:1 Ва Довуд ба Ноб назди Аҳималик коҳин омад, ва Аҳималик тарсид
Дар вохӯрии Довуд ва ба ӯ гуфт: «Чаро танҳоӣ, ва не».
мард бо ту?
21:2 Ва Довуд ба Аҳималик коҳин гуфт: «Подшоҳ ба ман фармудааст
ва ба ман гуфт: "Бигзор касе аз ин чизе донад"
тиҷорро ба куҷо мефиристам ва он чи ба ту фармудаам; ва ман
хизматгоронамро ба фалон ҷой таъин кардаанд.
21:3 Пас, чӣ дар зери дасти туст? ба ман панҷ нон диҳед
дасти ман, ё он чизе ки мавҷуд аст.
21:4 Ва коҳин ба Довуд ҷавоб дода, гуфт: «Дар зери он нони умумӣ нест».
дасти ман, аммо нони муқаддас аст; агар чавонон нигох дошта бошанд
худашон ақаллан аз занон.
21:5 Ва Довуд ба коҳин ҷавоб дода, ба ӯ гуфт: «Ба ростӣ, занон доранд».
Дар ин се рӯз, ки ман берун омадам, аз мо нигоҳ дошта мешуданд ва
зарфҳои ҷавонон муқаддас аст, ва нон маъмул аст,
оре, гарчанде ки он имрӯз дар зарф тақдис шудааст.
21:6 Пас, коҳин ба ӯ нони муқаддас дод, зеро ки дар он ҷо ҷуз нон набуд
нони намоишӣ, ки аз пеши Худованд гирифта шуда буд, барои гузоштан нони гарм
рузе, ки онро гирифта буданд.
21:7 Дар он рӯз шахсе аз навкарони Шоул дар он ҷо буд, ки боздошт шуда буд
ба ҳузури Худованд; ва номи ӯ Доег, ки адӯмӣ буд, сардори аз ҳама
чӯпононе, ки аз они Шоул буданд.
21:8 Ва Довуд ба Аҳималик гуфт: «Оё дар ин ҷо зери дасти ту нест?
найза ё шамшер? зеро ки на шамшери худ ва на аслиҳаи худро бо худ овардаам
ман, зеро кори подшоҳ шитобро талаб мекард.
21:9 Ва коҳин гуфт: «Шамшери Ҷолиёти фалиштӣ, ки ту
Дар водии Элоҳ куштатарин аст, инак, дар ин ҷо ба матоъ печонда шудааст
дар паси эфод: агар онро бигирӣ, бигир, зеро ки дигаре нест
онро дар ин ҷо захира кунед. Ва Довуд гуфт: «Ин хел нест; ба ман деҳ.
21:10 Ва Довуд бархоста, аз тарси Шоул гурехт ва ба Акиш рафт
подшоҳи Ғат.
21:11 Ва навкарони Акиш ба ӯ гуфтанд: «Оё ин Довуд подшоҳи
замин? магар дар бораи Ӯ якдигарро бо рақс нахонда, мегуфтанд:
Шоул ҳазорони худро куштааст, ва Довуд даҳ ҳазори худро?
21:12 Ва Довуд ин суханонро дар дили худ ҷо кард ва аз он сахт тарсид
Акиш подшоҳи Ҷат.
21:13 Ва ӯ рафтори худро дар пеши назари онҳо тағйир дод ва худро девона намуд
дастҳои онҳоро зада, дарҳои дарвозаро кӯфт, ва туфаш пошид
ба ришаш афтад.
21:14 Он гоҳ Акиш ба навкарони худ гуфт: «Инак, мебинед, ки он мард девона аст;
Оё ӯро назди ман овардед?
21:15 Оё ба ман девонаҳо лозим аст, ки ин шахсро барои девона бозӣ кардан овардаед?
одам дар назди ман? Оё ин одам ба хонаи ман меояд?