1 Самуил
17:1 Ва фалиштиён лашкари худро барои ҷанг ҷамъ карданд ва ҳозир шуданд
дар Шӯхоҳ, ки аз они Яҳудо аст, ҷамъ омада, ӯрду заданд
дар байни Шочох ва Азеко, дар Эфесдаммим.
17:2 Ва Шоул ва мардони Исроил ҷамъ шуда, дар канори онҳо ӯрду заданд
водии Элоҳро ташкил карда, ба муқобили фалиштиён саф кашид.
17:3 Ва фалиштиён бар кӯҳе аз як тараф истода буданд, ва Исроил
дар он тарафи кӯҳе меистод, ва дар байни онҳо водие буд
онхо.
17:4 Ва аз ӯрдугоҳи фалиштиён як қаҳрамоне баромад, ки ном дошт
Ҷолёт, аз Ҷат, ки қадаш шаш зироъ ва як фосила буд.
17:5 Ва бар сараш кулоҳи мис дошт, ва ӯ бо як кулоҳ мусаллаҳ буд
пальто почта; ва вазни курта панҷ ҳазор сиқл буд
биринҷӣ.
17:6 Ва бар пойҳояш гулӯлаҳои мис дошт, ва дар миёни
китфҳояш.
17:7 Ва асои найзаи ӯ мисли болори бофанда буд; ва найзаи ӯ
калла шашсад сиқл оҳан вазн дошт, ва яке сипаре дошт
пеш аз у.
17:8 Ва ӯ истода, ба лашкари Исроил фарьёд зада, ба онҳо гуфт:
Чаро шумо барои ҷамъ кардани ҷанги худ берун омадаед? Оё ман фалиштиӣ нестам,
ва шумо хизматгорони Шоул ҳастед? барои худ одамеро интихоб кунед ва бигзор вай фуруд ояд
ба ман.
17:9 Агар ӯ қодир бошад, ки бо ман ҷанг кунад ва маро бикушад, мо низ шумо хоҳем буд
«Лекин агар бар вай ғолиб омада, ӯро бикушам, шумо хоҳед буд».
бандагони мо ва ба мо хизмат кунед.
17:10 Ва фалиштиён гуфт: «Ман имрӯз ба лашкари Исроил мухолифат мекунам; ба ман деҳ
одам, то ки мо якчоя чанг кунем.
Подшоҳон 17:11 Вақте ки Шоул ва тамоми Исроил ин суханони фалиштиро шуниданд, онҳо ғамгин шуданд
ба воҳима афтода ва сахт тарсиданд.
17:12 Ва Довуд писари он эфратӣ аз Байт-Лаҳми Яҳудо буд, ки номаш
Йисой буд; ва ҳашт писар дошт, ва он мард дар байни мардум пир шуд
одам дар айёми Шоул.
17:13 Ва се писари калонии Йисой рафта, аз паи Шоул ба ҷанг рафтанд.
ва номҳои се писари ӯ, ки ба ҷанг рафта буданд, Элиоби буданд
нахустзода ва дар паҳлӯяш Абинодоб ва сеюмаш Шаммо.
17:14 Ва Довуд хурдӣ буд, ва се калонӣ аз ақиби Шоул рафтанд.
17:15 Аммо Довуд рафта, аз Шоул баргашт, то гӯсфандони падарашро дар он чӯпонад
Байт-Лаҳм.
17:16 Ва фалиштиён саҳару шом наздик омада, худро нишон доданд
чилу руз.
17:17 Ва Йисой ба писараш Довуд гуфт: «Акнун барои бародарони худ як эфа
ин ҷуворимаккаи хушк ва ин даҳ нон, ва ба бошишгоҳ сӯи худ давед
бародарон.
17:18 Ва ин даҳ панирро ба мириҳазорашон бардоред ва бубинед
Ахволи бародарони ту чӣ гуна аст ва аҳди худро бигиред.
Юҳанно 17:19 Ва Шоул, онҳо ва тамоми мардони Исроил, дар водии Форс буданд
Элоҳ бо фалиштиён меҷангад.
17:20 Ва Довуд субҳи барвақт бархоста, гӯсфандонро бо як
посбон буд, ва гирифта рафт, чунон ки Йисой ба вай фармуда буд; ва ӯ омад
хандак, вақте ки мизбон ба ҷанг мебаромад ва дод мезад
ҷанг.
17:21 Зеро ки исроилиён ва фалиштиён лашкарро дар саф гузошта буданд
армия.
17:22 Ва Довуд аробаи худро ба дасти посбони ароба гузошт,
ва ба лашкар давида, омада, ба бародарони худ салом дод.
17:23 Ва ҳангоме ки Ӯ бо онҳо сӯҳбат мекард, инак, қаҳрамони он ҷо баромад
Фалиштиёни Ҷат, Ҷолёт ба ном, аз лашкарҳо
Фалиштиён ба ҳамон суханон мегуфтанд, ва Довуд шунид
онхо.
17:24 Ва тамоми мардони Исроил, чун он мардро диданд, аз вай гурехтанд ва
сахт тарсиданд.
17:25 Ва мардони Исроил гуфтанд: «Оё ин шахсеро, ки барояд, дидед?
Ӯ барои исроилӣ бар зидди Исроил меояд; ва он шахсе хоҳад шуд
варо бикушад, подшоҳ ӯро бо сарвати бузург бой мекунад ва медиҳад
вайро духтараш, ва хонаи падарашро дар Исроил озод гардон.
17:26 Ва Довуд ба одамоне ки дар паҳлӯяш истода буданд, гуфт: «Чӣ бояд кард».
ба касе ки ин фалиштиро кушад ва нангинро аз байн мебарад
аз Исроил? зеро ки ин фалиштии номахтуне кист, ки бояд
ба лашкарҳои Худои Ҳай муқобилат мекунед?
17:27 Ва мардум ба ӯ чунин ҷавоб дода, гуфтанд: «Ҳамин тавр мешавад».
ба марде ки ӯро мекушад.
17:28 Ва бародари калонии худ Элиоб шунид, вақте ки ӯ ба одамон сухан мегуфт; ва
Ғазаби Элиоб бар Довуд аланга зад, ва гуфт: «Чаро омадӣ?
дар ин ҷо? ва он чанд гӯсфандро дар назди кӣ гузоштаӣ?
биёбон? Ман ғурури туро медонам, ва зиштии дили туро медонам; барои
фуруд омадӣ, то ҷангро бубинӣ.
17:29 Ва Довуд гуфт: «Акнун ман чӣ кор кардаам? Оё сабабе нест?
17:30 Ва ӯ аз ӯ ба сӯи дигаре рӯй гардонд ва ба ҳамон тарз гуфт:
ва мардум боз ба ӯ мувофиқи тарзи пештара ҷавоб доданд.
17:31 Ва суханоне ки Довуд гуфта буд, шуниданд, онҳо онҳоро такрор карданд
назди Шоул буд, ва ӯро даъват кард.
Юҳанно 17:32 Ва Довуд ба Шоул гуфт: «Бигзор дили ҳеҷ кас аз вай суст шавад; ту
ғулом рафта, бо ин фалиштиён ҷанг хоҳад кард.
17:33 Ва Шоул ба Довуд гуфт: «Ту наметавонӣ бар зидди ин фалиштиён биравӣ».
ки бо ӯ ҷанг кунед, зеро ки шумо ҷавон ҳастед, ва ӯ марди ҷангӣ
ҷавонии ӯ.
17:34 Ва Довуд ба Шоул гуфт: «Бандаи ту гӯсфандони падари худро нигоҳ медошт, ва дар он ҷо
шер ва хирс омада, аз рама барра гирифт;
17:35 Ва ман аз ақиби ӯ баромада, ӯро задам ва онро аз дасти ӯ раҳо кардам
даҳон: ва ҳангоме ки ӯ бар зидди ман бархост, ман ӯро аз ришаш гирифтам, ва
ӯро зада куштанд.
17:36 Бандаи ту ҳам шер ва ҳам хирсро кушт; ва ин номахтунро
Фалиштиён мисли яке аз онҳо хоҳад буд, зеро ки вай ба лашкари онҳо мухолифат кардааст
Худои зинда.
17:37 Довуд боз гуфт: «Худовандо, ки маро аз панҷаи ҷасади худ раҳоӣ дод».
шер ва аз панҷаи хирс, маро аз даст раҳо хоҳад дод
аз ин фалиштиён. Ва Шоул ба Довуд гуфт: «Бирав, ва Худованд бо».
ту.
Подшоҳон 17:38 Ва Шоул Довудро бо зиреҳи худ мусаллаҳ кард, ва ӯ хӯди мисин ба бар кард
сари ӯ; инчунин вайро бо як пальто мусаллах кард.
17:39 Ва Довуд шамшери худро бар зиреҳи худ баст, ва ӯ хост, ки биравад; барои вай
исбот накарда буд. Ва Довуд ба Шоул гуфт: «Ман бо инҳо рафта наметавонам; барои
Ман онҳоро исбот накардаам. Ва Довуд онҳоро аз ӯ дур кард.
17:40 Ва асои худро ба даст гирифта, панҷ санги ҳамвор баргузид
аз ҷӯйбор гирифта, онҳоро дар халтаи чӯпоние, ки ӯ дошт, гузошт, ҳатто дар а
скрипт; ва фалаҳ дар дасташ буд, ва ба сӯи он наздик шуд
филистӣ.
17:41 Ва фалиштиён омада, ба Довуд наздик шуд; ва он мард
сипар луч пешопеш рафт.
17:42 Ва ҳангоме ки фалиштиён ба атроф нигарист, ва Довудро дид, аз вай нафрат кард.
зеро ки ӯ ҷавон ва сурхрӯй ва чеҳраи зебо буд.
17:43 Ва фалиштиён ба Довуд гуфт: «Оё ман саг ҳастам, ки назди ман меоӣ
бо сутунҳо? Ва фалиштиён Довудро бо худоёни худ лаънат карданд.
17:44 Ва фалиштиён ба Довуд гуфт: «Назди ман биё, ва гӯшти туро хоҳам дод.
ба мурғони ҳаво ва ба ҳайвоноти саҳро.
17:45 Ва Довуд ба фалиштиён гуфт: «Ту бо шамшер назди ман меоӣ, ва
бо найза ва бо сипар, вале ман ба исми Ту меоям
Худованди лашкарҳо, Худои лашкарҳои Исроил, ки ба вай муқобилат кардаӣ.
17:46 Имрӯз Худованд туро ба дасти ман хоҳад супурд; ва ман мезанам
ту, ва сари худро аз худ бигир; ва ҷасади онҳоро хоҳам дод
лашкари фалиштиён имрӯз ба мурғони ҳаво ва ба
ҳайвоноти ваҳшии рӯи замин; ки тамоми замин донад, ки а
Худо дар Исроил.
17:47 Ва тамоми ин калисо хоҳанд донист, ки Худованд бо шамшер ва наҷот намеёбад
найза, зеро ки ҷанг аз они Худованд аст, ва Ӯ туро ба ҷанги мо хоҳад дод
дастхо.
17:48 Ва чунин воқеъ шуд, ки фалиштиён бархоста, омада, наздик шуд.
ба пешвози Довуд, ки Довуд шитоб кард ва сӯи лашкар давид, то ки бо Довуд пешвоз гирад
филистӣ.
17:49 Ва Довуд дасти худро дар халтаи худ гузошт, ва аз он ҷо санг ва аргон гирифт
ва фалиштиро ба пешонии ӯ бизанед, ки санг ба он ғарқ шуда буд
пешонии ӯ; ва ӯ рӯй ба замин афтод.
17:50 Ва Довуд бо фалон ва санг бар фалиштиён ғолиб омад,
ва фалиштиро зада, куштанд; вале дар он шамшер набуд
дасти Довуд.
17:51 Ва Довуд давида, бар фалиштиён истод, ва шамшери ӯро гирифт,
ва онро аз ғилоф берун кашид, ва ӯро кушт, ва ӯро бурид
бо он сар. Ва ҳангоме ки фалиштиён диданд, ки қаҳрамони онҳо мурдааст,
гурехтанд.
17:52 Ва мардони Исроил ва Яҳудо бархоста, фарьёд зада,
Эй фалиштиён, то даме ки ба водӣ ва ба дарвозаҳои Эқрӯн биёӣ.
Ва маҷрӯҳони фалиштиён дар роҳи Шаарим афтоданд,
ҳатто то Ҷат ва то Экрӯн.
17:53 Ва банӣ-Исроил аз таъқиби фалиштиён баргаштанд,
ва хаймаҳои худро вайрон карданд.
17:54 Ва Довуд сари фалиштиро гирифта, ба Ерусалим овард;
вале зиреҳи худро дар хаймаи худ гузошт.
17:55 Ва чун Шоул дид, ки Довуд ба муқобили фалиштиён мебарояд, ба ӯ гуфт
Абнир, сардори лашкар, Абнир, ин ҷавон писари кист? Ва
Абнир гуфт: «Чун зинда аст, эй подшоҳ, наметавонам бигӯям.
17:56 Подшоҳ гуфт: «Бипурс, ки ин зан писари кист?
17:57 Ва ҳангоме ки Довуд аз қатли фалиштиён баргашт, Абнир гирифт
ва ӯро бо сари фалиштиён ба пеши Шоул овард
даст.
17:58 Ва Шоул ба ӯ гуфт: «Эй ҷавон, ту писари кистӣ? Ва Довуд
ҷавоб дод: «Ман писари бандаи ту Йисойи Байт-Лаҳмӣ ҳастам».