1 Самуил
13:1 Шоул як сол подшоҳӣ кард; ва ҳангоме ки ду сол бар Исроил подшоҳӣ кард,
13:2 Шоул се ҳазор нафар аз исроилиёнро баргузид; ки аз онхо ду хазор нафар буданд
бо Шоул дар Михмаш ва дар кӯҳи Байт-Ил, ва ҳазор нафар бо онҳо буданд
Йӯнотон дар Ҷибъаи Биньёмин, ва боқимондаи қавмро фиристод
одам ба хаймаи худ.
13:3 Ва Йӯнотон посбони фалиштиёнро, ки дар Ҷабаъ буд, зарба зад, ва
фалиштиён инро шуниданд. Ва Шоул дар ҳама ҷо карнай навохт
замин мегуфт: «Ибриён бишнаванд».
Подшоҳон 13:4 Ва тамоми Исроил шуниданд, ки Шоул як посбонони лашкарро задаанд
Фалиштиён ва Исроил низ дар назди онҳо зишт буд
Филиштиён. Ва мардум пас аз Шоул ба Ҷилҷол даъват шуданд.
13:5 Ва фалиштиён барои ҷанг бо Исроил ҷамъ омаданд,
сӣ ҳазор ароба, ва шаш ҳазор савора, ва одамон мисли
регеро, ки дар соҳили баҳр бисьёр аст; ва онҳо баромаданд, ва
дар Михмаш, ба самти шарқии Байт-Ҳавин ӯрду заданд.
13:6 Вақте ки исроилиён диданд, ки дар тангӣ қарор доранд, (барои қавм
ғамгин шуданд,) баъд мардум дар ғорҳо пинҳон шуданд ва дар
теппаҳо ва дар сангҳо ва дар баландӣ ва дар чоҳҳо.
13:7 Ва баъзе аз ибриён аз Урдун ба замини Ҷод ва Ҷилъод рафтанд.
Шоул бошад, вай ҳанӯз дар Ҷилҷол буд, ва тамоми мардум аз ақиби ӯ мерафтанд
ларзон.
13:8 Ва ӯ ҳафт рӯз истод, мувофиқи вақти муқарраркардаи Самуил
таъин шудааст, аммо Самуил ба Ҷилҷол наомад; ва мардум пароканда шуданд
аз у.
13:9 Ва Шоул гуфт: «Барои ман қурбонии сӯхтанӣ ва қурбониҳои саломатӣ биёред».
Ва қурбонии сӯхтаниро овард.
13:10 Ва чунин воқеъ шуд, ки ҳамин ки ӯ қурбонии қурбониро ба анҷом расонд
қурбонии сӯхтанӣ инак, Самуил омад; ва Шоул ба истиқболи ӯ баромад, ки
метавонад ба ӯ салом диҳад.
13:11 Ва Самуил гуфт: «Ту чӣ кор кардаӣ? Ва Шоул гуфт: «Зеро ки инро дидам».
мардум аз ман пароканда шуданд, ва ту дар дохили он наомадӣ
Рӯзҳои муқарраршуда, ва фалиштиён дар он ҷо ҷамъ омаданд
Мичмаш;
13:12 Бинобар ин гуфтам: «Филиштиён акнун ба Ҷилҷол бар ман хоҳанд омад,
ва ман ба Худованд илтиҷо накардаам, худамро маҷбур кардам
бинобар ин қурбонии сӯхтанӣ овард.
13:13 Ва Самуил ба Шоул гуфт: «Ту аблаҳӣ кардаӣ;
ҳукми Худованд Худоят, ки Ӯ ба ту амр фармудааст: ҳоло
оё Худованд подшоҳии туро бар Исроил то абад пойдор месохт.
13:14 Аммо акнун салтанати ту пойдор нахоҳад монд: Худованд барои ӯ мардеро ҷустуҷӯ кардааст.
ба дили худ, ва Худованд ба вай амр фармудааст, ки сардор бошад
қавми вай, зеро ки он чиро, ки Худованд фармуда буд, риоя накардӣ
ту.
13:15 Ва Самуил бархоста, ӯро аз Ҷилҷол ба Ҷибъаи Биньёмин бурд.
Ва Шоул қавмеро, ки бо ӯ ҳозир буданд, тақрибан шаш нафарро шумурд
сад мард.
13:16 Ва Шоул, ва писараш Йӯнотон, ва қавме ки бо ҳузур доштанд
онҳо дар Ҷибъаи Биньёмин сукунат доштанд, вале фалиштиён дар ӯрду заданд
Мичмаш.
13:17 Ва ғоратгарон аз ӯрдуи фалиштиён ба се гурӯҳ баромаданд
дастаҳо: як гурӯҳ ба роҳе, ки сӯи Офро мебарад, рӯ овардаанд
замини Шуал:
13:18 Ва гурӯҳи дигаре ба сӯи Байт-Ҳӯрӯн равона шуданд, ва гурӯҳи дигаре
ба рохи сархад, ки ба водии Зебоим менигарад, ру овард
ба тарафи биёбон.
13:19 Дар тамоми замини Исроил ягон оҳангар ёфт нашуд, зеро ки
Фалиштиён гуфтанд: «Мабодо ибриён ба онҳо шамшер ё найза насозанд;
13:20 Аммо тамоми исроилиён назди фалиштиён фуромаданд, то ҳар якеро тезтар кунанд
ҳиссаи худро, ва косаашро, ва табарашро ва матои худро бигиред.
13:21 Бо вуҷуди ин, онҳо барои тахтаҳо, барои колинҳо ва
чангакҳо ва барои табарҳо ва барои тез кардани чӯбҳо.
13:22 Пас аз он рӯй дод, ки дар рӯзи ҷанг, ки шамшер нест
ва найза дар дасти касе ёфт нашуд, ки бо Шоул буданд
Йӯнотон, вале бо Шоул ва писараш Йӯнотон дар он ҷо ёфт шуданд.
13:23 Ва гарнизони фалиштиён ба гузаргоҳи Михмаш баромаданд.