1 Самуил
9:1 Ва марде аз Биньёмин буд, ки номаш Киш ибни Абиил буд.
ибни Зерор, ибни Бехорот, ибни Афиё, аз Биньёминӣ,
марди тавонои қудрат.
9:2 Ва ӯ писаре дошт, ки номаш Шоул буд, ҷавони барҷаста ва хуб буд.
ва дар миёни банӣ-Исроил касе некӯтар аз он набуд
ӯ: аз китф ва боло аз ҳама аз мардум болотар буд.
9:3 Ва харони падари Киш Шоул гум шуданд. Ва Киш ба Шоул гуфт
Писарам, яке аз ғуломонро бо худ бибар ва бархез ва рафта, онро ҷустуҷӯ кун
хар.
9:4 Ва ӯ аз кӯҳи Эфроим гузашт, ва аз замини
Шолиша буд, вале наёфтанд; баъд аз замини он гузаштанд
Шолим буд, ва дар он ҷо набуданд; ва ӯ аз замини кӯлҳо гузашт
Биньёминиён буданд, вале наёфтанд.
9:5 Ва ҳангоме ки онҳо ба замини Зуф расиданд, Шоул ба ғуломи худ гуфт
ки бо Ӯ буд: «Биё ва баргардем». мабодо падарам ғамхорӣ накунад
барои харҳо ва барои мо фикр кунед.
9:6 Ва ба ӯ гуфт: «Инак, дар ин шаҳр марди Худост,
ва ӯ марди гиромӣ аст; ҳар он чи Ӯ мегӯяд, воқеъ мешавад:
Акнун биёед ба он ҷо биравем; Шояд ӯ ба мо роҳи моро нишон диҳад, ки мо
бояд равад.
9:7 Он гоҳ Шоул ба ғуломи худ гуфт: «Аммо инак, агар мо биравем, чӣ кор кунем?
одамро биёред? зеро нон дар зарфхои мо сарф мешаваду а нест
ҳадя кардан ба марди Худо: мо чӣ дорем?
9:8 Ва ғулом боз ба Шоул ҷавоб дода, гуфт: «Инак, дар ин ҷо дорам».
чорьяки сиқли нуқраро бидиҳед, ки онро ба одам медиҳам
аз Худо, ки роҳи моро ба мо бигӯяд.
9:9 (Пеш аз ин дар Исроил, вақте ки марде барои пурсидан аз Худо мерафт, чунин мегуфт:
Биё, ва назди бинанда равем, зеро ки он ки ҳоло пайғамбар номида мешавад, буд
пештар бинанда номида мешуд.)
9:10 Он гоҳ Шоул ба ғуломи худ гуфт: «Хуб гуфт; биёед, равем. Ҳамин тавр онҳо рафтанд
ба шаҳре ки марди Худо буд.
9:11 Ва ҳангоме ки онҳо аз кӯҳ ба шаҳр баромаданд, духтарони ҷавонро диданд
барои об кашидан берун омада, ба онҳо гуфт: «Оё бубин дар ин ҷост?
9:12 Ва онҳо ба онҳо ҷавоб дода, гуфтанд: «Ӯст; инак, Ӯ дар пеши шумост: созед
шитоб кун, зеро ки ӯ имрӯз ба шаҳр омадааст; зеро ки қурбонӣ вуҷуд дорад
мардум имрӯз дар баландӣ:
9:13 Ҳамин ки ба шаҳр меоед, дарҳол Ӯро хоҳед ёфт,
пеш аз он ки ба баландӣ барои хӯрдан баромад, зеро ки мардум намехӯранд
то даме ки биёяд, зеро ки қурбониро баракат медиҳад; ва баъд онхо
бихӯред, ки амр шудааст. Пас, акнун бархезед; тақрибан дар ҳамин вақт шумо
ӯро пайдо хоҳад кард.
9:14 Ва онҳо ба шаҳр рафтанд, ва ҳангоме ки ба шаҳр омаданд,
инак, Самуил ба муқобили онҳо баромад, то ки ба баландӣ барояд.
9:15 Ва Худованд як рӯз пеш аз омадани Шоул ба гӯши Самуил гуфта буд:
9:16 «Фардо дар ҳамин вақт ман одамеро аз замини Ту мефиристам».
Биньёмин, ва ӯро тадҳин кун, то ки сардори қавми Ман Исроил шавад,
то ки қавми маро аз дасти фалиштиён наҷот диҳад, зеро ки ман
ба қавми худ назар андохтам, зеро ки доду фарёди онҳо ба Ман расидааст.
9:17 Ва Самуил Шоулро дид, Худованд ба ӯ гуфт: «Инак он шахсе, ки ман
ба ту гуфтам! ин бар қавми ман подшоҳӣ хоҳад кард.
9:18 Ва Шоул дар назди дарвоза ба Самуил наздик шуда, гуфт: «Ба ман бигӯ, ман дуо мекунам
ту, ки хонаи бинанда дар куҷост.
9:19 Ва Самуил ба Шоул ҷавоб дода, гуфт: «Ман бино ҳастам; пешопеши ман бирав,
ҷои баланд; зеро ки шумо имрӯз бо Ман хоҳед хӯрд, ва ман фардо хоҳам буд
бигзоред ва ҳар он чи дар дил доред, ба ту нақл кунед.
9:20 Ва дар бораи харони ту, ки се рӯз пеш гум шуда буданд, фикр накун
дар бораи онҳо; зеро онҳо пайдо шудаанд. Ва тамоми хоҳиши Исроил бар кӣ аст? аст
на бар ту ва на бар тамоми хонаи падарат?
9:21 Ва Шоул дар ҷавоб гуфт: «Оё ман аз Биньёминӣ нестам, аз хурдтарин
қабилаҳои Исроил? ва оилаи ман аз ҳама оилаҳои хурдтарин аст
сибти Биньёмин? Пас чаро ба ман чунин мегӯӣ?
9:22 Ва Самуил Шоул ва навкарашро гирифта, ба толор овард,
ва онҳоро дар ҷои муҳимтарин дар миёни даъватшудагон шинонд,
ки кариб сӣ нафар буданд.
9:23 Ва Самуил ба ошпаз гуфт: «Ҳиссаи онеро, ки ба ту додаам, биёр».
ки ба ту гуфтам: онро назди худ гузор».
9:24 Ва ошпаз китф ва он чиро, ки бар он буд, бардошта, гузошт
дар пеши Шоул. Ва Самуил гуфт: «Инак, он чи боқӣ мондааст! муқаррар кунед
пеши ту бихӯр ва бихӯр, зеро ки он барои ту то ҳол нигоҳ дошта шудааст
ки гуфтам, мардумро даъват кардам. Ҳамин тавр, Шоул бо Самуил хӯрок хӯрд
он руз.
9:25 Ва ҳангоме ки аз баландӣ ба шаҳр фуромаданд, Самуил
дар болои хона бо Шоул гуфтугӯ мекарданд.
9:26 Ва онҳо барвақт бархостанд, ва воқеъ шуд, ки баҳори рӯз,
ки Самуил Шоулро ба болои хона даъват карда, гуфт: «Бархез, то ки шавам».
туро гусел кун. Ва Шоул бархост, ва онҳо ҳарду берун рафтанд, ӯ ва ӯ
Самуэл, дар хориҷа.
9:27 Ва ҳангоме ки онҳо ба охири шаҳр мефаромаданд, Самуил ба Шоул гуфт:
Ба банда фармон деҳ, ки аз пеши мо бигзарад, (ва ӯ гузашт), аммо ту истода бош».
то ки ман каломи Худоро ба ту нишон диҳам.