1 Самуил
5:1 Ва фалиштиён сандуқи Худоро гирифта, аз Эбанезар оварданд
ба Ашдод.
5:2 Вақте ки фалиштиён сандуқи Худоро гирифтанд, ба хона оварданд
аз Дагон, ва онро аз ҷониби Дагон гузоштанд.
5:3 Ва фардо, вақте ки сокинони Ашдӯд барвақт бархостанд, инак, Доғун буд
пеши сандуқи Худованд рӯй ба замин афтод. Ва онхо
Дагонро гирифта, боз ба ҷои худ гузошт.
5:4 Ва субҳи барвақт бархоста, инак, Дағон буд
пеши сандуқи Худованд рӯй ба замин афтод; ва
сари Дагон ва хар ду кафи дастонаш бар болои он бурида шуданд
остона; ба вай танхо кундаи Дагон монд.
5:5 Бинобар ин, на коҳинони Доғон, на касе ки ба Доғон меоянд
хона, дар остонаи Дагон дар Ашдод то имруз кадам гузоред.
5:6 Аммо дасти Худованд бар онҳо аз Ашдӯд вазнин буд, ва ӯ нобуд кард
ва онҳоро бо зумуррадҳо, ҳатто Ашдод ва соҳили онро бизанед.
5:7 Ва чун мардуми Ашдод диданд, ки ин чунин аст, онҳо гуфтанд: «Санди
Худои Исроил бо мо нахоҳад монд, зеро ки дасти Ӯ бар мо дардовар аст, ва
бар Худои мо Дагон.
5:8 Онҳо фиристода, тамоми оғоёни фалиштиёнро ба назди онҳо ҷамъ оварданд
Ва онҳо гуфтанд: «Санди Худои Исроилро чӣ кор кунем? Ва
дар ҷавоб гуфтанд: «Санди Худои Исроил ба сӯи он бурда шавад».
Гат. Ва сандуқи Худои Исроилро дар он ҷо бурданд.
5:9 Ва ин тавр шуд, ки, пас аз он ки онҳо онро бардоштанд, дасти
Худованд бар зидди шаҳр бо харобии хеле азим буд, ва Ӯро торумор кард
мардони шаҳр, чи хурду ҳам бузург, ва дар онҳо зумра доштанд
қисмҳои махфӣ.
5:10 Бинобар ин онҳо сандуқи Худоро ба Экрӯн фиристоданд. Ва он ба амал омад, чунон ки
Сандуқи Худо ба Эқрӯн омад, ки экрӯниён фарьёд зада, гуфтанд: «Онҳо».
сандуқи Худои Исроилро пеши мо оварданд, то ки моро бикушанд ва
халки мо.
5:11 Ва онҳо фиристода, тамоми оғоёни фалиштиёнро ҷамъ карданд, ва
гуфт: «Санди Худои Исроилро бифирист, ва онро боз ба дасти Ӯ гузор».
макони худро нигоҳ доред, то ки моро ва қавми моро накушад, зеро ки дар он ҷо марговар буд
дар тамоми шаҳр харобӣ; дасти Худо хеле вазнин буд
Он ҷо.
5:12 Ва ба мардоне, ки намурдаанд, бо зӯроварӣ дучор шуданд; ва фарьёд
шаҳр ба осмон баромад.