1 Петрус
5:1 Пиронеро, ки дар миёни шумо ҳастанд, насиҳат мекунам, ки онҳо низ пир ҳастанд ва а
шоҳиди уқубатҳои Масеҳ ва шарики ҷалол аст
ки ошкор шавад:
5:2 рамаи Худоро, ки дар миёни шумост, бихӯред, ва онҳоро назорат кунед,
на бо маҷбурӣ, балки бо хоҳиши худ; на барои даромади ифлос, балки аз тайёр
ақл;
5:3 На ҳамчун сарварони мероси Худо, балки намунаи ибрати
рама.
5:4 Ва ҳангоме ки сарвари чӯпон пайдо мешавад, шумо тоҷи аз он хоҳед гирифт
ҷалоле, ки пажмурда намешавад.
5:5 Ҳамин тавр, шумо, ҷавонон, худро ба пирон итоат кунед. Бале, ҳамаатон
ба якдигар итоат кунед ва фурӯтаниро дар бар кунед, барои Худо
ба мағрур муқобилат мекунад ва ба фурӯтанон файз мебахшад.
5:6 Пас, дар зери дасти тавонои Худо фурӯтан бошед, то ки Ӯ битавонад
дар вақташ сарафроз гӯям:
5:7 Тамоми ғамхории худро бар Ӯ вогузоред; зеро ки вай дар хакки шумо гамхорй мекунад.
5:8 Ҳушёр бошед, ҳушёр бошед; зеро ки душмани шумо иблис мисли ғуррон аст
шер гаштугузор мекунад ва дар ҷустуҷӯи кист, ки бихӯрад;
5:9 Онҳое ки дар имон устуворона муқобилат мекунанд, зеро медонанд, ки ҳамон мусибатҳо
дар бародарони шумо, ки дар ҷаҳон ҳастанд, ба амал омад.
5:10 Аммо Худои тамоми файз, ки моро ба ҷалоли абадии Худ даъват кардааст.
Эй Исои Масеҳ, пас аз он ки андаке азоб кашидӣ, туро комил гардон,
устувор кардан, мустаҳкам кардан, қарор додан.
5:11 Ҷалол ва салтанат то абад аз они Ӯ бод. омин.
5:12 Ба Силвонус, ки бародари содиқи шумост, чунон ки ман фикр мекунам, навиштаам
мухтасар, насиҳат медиҳад ва шаҳодат медиҳад, ки ин файзи ҳақиқии Худост
ки дар он шумо истодаед.
5:13 Калисои Бобил, ки бо шумо интихоб шудааст, ба шумо салом мерасонад;
ва писарам Маркус низ ҳамин тавр мекунад.
5:14 Ба якдигар бо бӯсаи эҳсон салом гӯед. Салом бо хамаи ин
дар Исои Масеҳ ҳастанд. омин.