1 Маккаби
10:1 Дар соли саду шастум Искандар, писари Антиохус
ки Эпифан ном дошт, баромада, Птолемейро гирифт, зеро ки мардум дошт
ӯро қабул кард, ки ба воситаи он дар он ҷо подшоҳӣ мекард,
10:2 Вақте ки подшоҳ Димитриюс инро шунид, бағоят зиёд ҷамъ шуд
лашкари бузург, ва ба муқобили ӯ барои ҷанг баромад.
10:3 Илова бар ин, Димитриус ба Йӯнотон бо суханони пурмуҳаббат мактубҳо фиристод, чунон ки
ӯро бузургтар кард.
10:4 Зеро ки Ӯ гуфт: "Биёед, аввал бо ӯ сулҳ кунем, пеш аз он ки бо ӯ бипайвандад"
Искандар бар зидди мо:
10:5 Вагарна ӯ ҳама бадиҳоеро, ки бар зидди ӯ кардаем, ба ёд меорад ва
ба мукобили бародарон ва халки худ.
10:6 Бинобар ин Ӯ ба ӯ қудрат дод, ки лашкар ҷамъ кунад ва
Яроқу аслиҳа диҳед, то ки дар ҷанг ба ӯ мадад расонад: ӯ низ чунин фармудааст
гаравгонхое, ки дар манора буданд, бояд ба вай таслим карда шаванд.
10:7 Пас аз он Йӯнотон ба Ерусалим омад, ва дар шунавандагон мактубҳоро хонд
тамоми мардум ва онҳое ки дар бурҷ буданд:
10:8 Онҳо сахт тарсиданд, Чун шуниданд, ки подшоҳ ба ӯ дод
қудрати ҷамъ овардани мизбон.
10:9 Пас аз он, ки аҳли бурҷ гаравгонҳои худро ба Йӯнотон супурданд, ва
онҳоро ба волидонашон супурд.
10:10 Ҳамин тавр, Йӯнотон дар Ерусалим маскан гирифт ва ба сохтмон ва оғоз намуд
шахрро таъмир кунанд.
10:11 Ва Ӯ ба коргарон амр фармуд, ки деворҳо ва кӯҳи Сион ва
тақрибан бо сангҳои мураббаъ барои мустаҳкам кардан; ва чунин карданд.
10:12 Он гоҳ аҷнабиёне, ки дар қалъаҳое буданд, ки Баккидос доштанд
сохта, гурехта;
10:13 Ба тавре ки ҳар кас ҷои худро тарк карда, ба кишвари худ рафт.
10:14 Танҳо дар Байт-Сура баъзе аз онҳое ки шариат ва шариатро тарк карда буданд
аҳком боқӣ монд, зеро он макони паноҳгоҳи онҳо буд.
10:15 Ва ҳангоме ки подшоҳ Искандар шунид, ки Димитриус чӣ ваъдаҳоеро фиристода буд
Йӯнотон, вақте ки ба ӯ дар бораи ҷангҳо ва аъмоли нек хабар доданд
ӯ ва бародаронаш карда буданд, ва аз дардҳое, ки онҳо кашида буданд,
10:16 Ӯ гуфт: «Оё чунин одами дигарро пайдо кунем? алҳол мо ӯро месозем
дуст ва шарики мо.
10:17 Дар ин бора ӯ нома навишт, ва онро ба вай фиристод, мувофиқи ин
сухан, гуфтан,
10:18 Шоҳ Искандар ба бародараш Йӯнотон салом фиристод:
10:19 Мо дар бораи ту шунидаем, ки ту марди қудратманди бузург ҳастӣ ва бо он вохӯрӣ
дусти мо бошед.
10:20 Бинобар ин, имрӯз мо туро таъин мекунем, ки саркоҳини ту бошӣ.
халқ ва дӯсти подшоҳ номида шавад; (ва бо ҳамин вайро фиристод
ҷомаи бунафш ва тоҷи тиллоӣ:) ва аз шумо талаб кунед, ки қисми моро гиред
ва бо мо дӯстӣ нигоҳ доред.
10:21 Ҳамин тавр, дар моҳи ҳафтуми соли саду шастум, дар ид
аз хаймаҳо Йӯнотон ҷомаи муқаддасро дар бар карда, ҷамъ шуд
кувва ва яроку аслихаи зиёд таъмин намуд.
10:22 Вақте ки Димитриюс инро шунид, хеле пушаймон шуд ва гуфт:
10:23 Мо чӣ кор кардем, ки Искандар моро аз дӯстӣ кардан боздорад
яҳудиён барои мустаҳкам кардани худ?
10:24 Ман низ ба онҳо суханони рӯҳбаландкунанда менависам ва ба онҳо ваъда хоҳам дод
шаъну шараф ва инъомҳо, то ки ман аз онҳо ёрӣ ёбам.
10:25 Бинобар ин Ӯ назди онҳо фиристод, то ки подшоҳ Димитриюсро назди
қавми яҳудиён салом мефиристанд:
10:26 Дар ҳоле ки шумо бо мо аҳд бастаед ва дар дӯстии мо устувор будед,
бо душманони мо напайвандед, мо инро шунидаем ва ҳастем
шод.
10:27 Бинобар ин, шумо ҳоло ҳам ба мо содиқ бошед, ва мо хуб хоҳем шуд
ба шумо барои корҳое, ки барои мо мекунед, подош диҳед,
10:28 Ва ба шумо иммунитетҳои зиёде ато хоҳад кард ва ба шумо подош медиҳад.
10:29 Ва алҳол ман шуморо озод мекунам ва ба хотири шумо ҳамаи яҳудиёнро аз онҳо озод мекунам
хироҷҳо, ва аз урфу одатҳои намак ва аз андозҳои тоҷ,
10:30 Ва аз он чи ба ман тааллуқ дорад, то қисми сеюм бигирам
ё тухм, ва нисфи меваи дарахтон, ман онро аз
имрӯз, то ки онҳо аз замини Яҳудо гирифта нашаванд,
на аз се хукумате, ки ба он аз чумла илова карда шудаанд
сарзамини Сомария ва Ҷалил, аз ҳамин рӯз то абад.
10:31 Бигзор Ерусалим низ муқаддас ва озод бошад, бо ҳудуди он, ҳар ду аз
даҳум ва хироҷ.
10:32 Ва дар бораи бурҷе ки дар Ерусалим аст, ман қудратро бар
ва ба саркоҳин бидиҳед, то ки дар он одамоне ки бихоҳад, таъин кунад
нигоҳ доштани онро интихоб кунед.
10:33 Илова бар ин, ман ҳар яке аз яҳудиёнро озод кардам
асиронро аз замини Яҳудо ба ҳар гӯшаи салтанати худ бурданд,
ва ман мехоҳам, ки ҳамаи афсарони ман хироҷро ҳатто чорвои худро низ супоранд.
10:34 Ва Ман мехоҳам, ки ҳамаи идҳо, ва шанбеҳо, ва моҳҳои нав, ва
рӯзҳои тантанавӣ ва се рӯзи пеш аз ид ва се рӯз
пас аз ид барои тамоми яҳудиён дар он ҳама дахлнопазирӣ ва озодӣ хоҳад буд
мулки ман.
10:35 Ҳамчунин ҳеҷ кас ҳақ надорад, ки ба ҳеҷ яке аз онҳо дахолат кунад ё таҳқир кунад
дар ягон масъала.
10:36 Ман минбаъд низ, ки дар миёни лашкари подшоҳ дар атрофи номнавис карда мешавад
сӣ ҳазор нафар аз яҳудиён, ки ба онҳо музд дода шавад, чунон ки
ба тамоми куввахои подшох тааллук дорад.
10:37 Ва баъзе аз онҳо дар қалъаҳои подшоҳ ҷойгир карда мешаванд, ки аз онҳо
инчунин баъзеҳо бар корҳои подшоҳӣ, ки аз он иборатанд, таъин карда мешаванд
таваккал кунед ва ман мехоҳам, ки нозирон ва ҳокимон аз худ бошанд,
ва онҳо мувофиқи қонунҳои худ зиндагӣ кунанд, чунон ки подшоҳ фармудааст
дар сарзамини Яҳудо.
10:38 Ва дар бораи се ҳукумат, ки аз Яҳудо илова карда мешаванд
сарзамини Сомария, бигзор онҳо бо Яҳудо пайваст шаванд, то ки бошанд
зери як қарор доштан ва ба ғайр аз қудрати дигаре итоат кардан маҷбур нест
саркоҳин.
10:39 Дар бораи Птолемей ва замини ба он тааллуқдошта, ман онро ба мулки озод медиҳам.
ҳадя ба маъбад дар Ерусалим барои хароҷоти зарурӣ
паноҳгоҳ.
10:40 Ва Ман ҳар сол аз понздаҳ ҳазор сиқл нуқра медиҳам
ҳисобҳои подшоҳ аз ҷойҳои наздик.
10:41 Ва тамоми зиёдатӣ, ки афсарон напардохта буданд, мисли замони пеш,
аз ин пас ба корҳои маъбад дода мешавад.
10:42 Ва илова бар ин, панҷ ҳазор сиқл нуқра, ки онҳо гирифтанд
аз истифодаи маъбад берун аз ҳисоби сол ба сол, ҳатто онҳое
Он чи озод хоҳад шуд, зеро ки онҳо ба коҳинон тааллуқ доранд
вазир.
10:43 Ва ҳар кӣ бошад, ба маъбад дар Ерусалим гурезад ё
дар доираи озодиҳои ин, қарздор будан аз подшоҳ, ё барои ягон
масъалаи дигар, бигзор онҳо озод бошанд ва ҳар он чи ки дар ман доранд
мулк.
10:44 Барои сохтмон ва таъмири корҳои маъбад
харочот аз хисоби подшох дода мешавад.
10:45 Оре, ва барои сохтани деворҳои Ерусалим ва мустаҳкам кардани
дар гирду атрофи он, хароҷот аз ҳисоби подшоҳ дода мешавад,
инчунин барои сохтани деворҳо дар Яҳудо.
10:46 Ва Йӯнотон ва мардум ин суханонро шуниданд, ҳеҷ таъриф накарданд
ба онҳо напазируфт, зеро ки бади бузургро ба ёд овардаанд
ки вай дар Исроил карда буд; зеро ки Ӯ онҳоро хеле сахт азоб дода буд.
10:47 Аммо аз Искандар хушнуд шуданд, зеро ӯ аввалин шуда буд
бо онҳо сулҳи ҳақиқиро талаб карданд ва онҳо бо Ӯ муттаҳид шуданд
хамеша.
10:48 Он гоҳ лашкари подшоҳ Искандари бузургро ҷамъ карда, дар муқобили онҳо ӯрду заданд
Деметриус.
10:49 Пас аз он ки ду подшоҳ ба ҷанг омаданд, лашкари Димитриюс гурехт;
Искандар аз паси ӯ омад ва бар онҳо ғолиб омад.
10:50 Ва ӯ ҷангро то ғуруби офтоб идома дод, ва ҳамин тавр
рӯзе, ки Диметриус кушта шуд.
10:51 Баъд аз он Искандар сафирони худро ба назди подшоҳи Миср Птоломей фиристод.
паём ба ин маъно:
10:52 Зеро ки ман боз ба мулки худ омадаам ва дар тахти худ нишастаам
наслҳо ва ҳукмронӣ ба даст оварданд, ва Димитриюсро сарнагун карданд, ва
мамлакати моро баркарор намуд;
10:53 Зеро ки баъд аз он ки ман бо ӯ ҷанг кардам, ӯ ва лашкараш буданд
аз мо ғамгин шудем, ба тавре ки дар тахти подшоҳии Ӯ нишастаем:
10:54 Пас, биёед бо ҳам аҳди дӯстӣ бастем ва ҳоло ба ман бидиҳем
духтари туро ба занӣ бидеҳ, ва ман домоди ту шуда, ҳар дуро хоҳам дод
ту ва вай мувофиқи шаъну шарафи худ.
10:55 Подшоҳ Птолимий ҷавоб дода, гуфт: «Муборак аст рӯзе, ки дар он аст».
ту ба замини падарони худ баргаштӣ ва дар тахт нишастаӣ
аз салтанати худ.
10:56 Ва алҳол бо ту хоҳам кард, чунон ки ту навиштаӣ: "Пас, бо ман вохӯред"
Птолемей, то ки мо якдигарро бубинем; зеро ман духтарамро ба шавҳар медиҳам
ту мувофиқи хоҳиши худ.
Юҳанно 10:57 Пас, Птолимий бо духтараш Клеопатра аз Миср берун шуд, ва онҳо омаданд
ба Птоломай дар сад шаст соли дуюм;
10:58 Дар ҷое ки подшоҳ Искандар бо ӯ вохӯрд, духтарашро ба ӯ дод
Cleopatra, ва ҷашн издивоҷи худро дар Ptolemais бо ҷалоли бузург, ҳамчун
тарзи подшоҳон аст.
10:59 Подшоҳ Искандар ба Йӯнотон навишта буд, ки биёяд
бо ӯ вохӯред.
10:60 Он гоҳ ки бо иззат ба назди Птоломай рафт, ва дар он ҷо бо ду подшоҳ вохӯрд,
ва ба онҳо ва дӯстони худ нуқра ва тилло ва ҳадяҳои зиёде дод, ва
дар назари онхо илтифот ёфт.
10:61 Дар он вақт баъзе одамони вабои Исроил, мардони ҳаёти шарир,
Бар зидди ӯ ҷамъ омаданд, то ки ӯро айбдор кунанд, аммо подшоҳ намехост
онҳоро бишнавед.
10:62 Бале, бештар аз ин, подшоҳ фармон дод, ки ҷомаҳои худро кашад, ва
ба вай либоси арғувон бипӯшонед, ва онҳо чунин карданд.
10:63 Ва ӯро ба танҳоӣ нишаст, ва ба миронаш гуфт: «Бо ӯ биравед».
ба миёни шаҳр рафта, эълон кунед, ки ҳеҷ кас шикоят накунад
бар зидди ӯ дар ҳар коре, ва ҳеҷ кас ӯро ба ҳеҷ ваҷҳ халалдор накунад
сабаб.
10:64 Ва ҳангоме ки айбдоркунандагонаш диданд, ки ӯ мувофиқи шариат эҳтиром шудааст
эълон карда, либоси арғувон дар бар карда, ҳама гурехтанд.
10:65 Пас, подшоҳ ӯро эҳтиром кард, ва ӯро дар миёни дӯстони бузургаш навишт, ва
уро дук ва шарики хукмронии вай гардонд.
10:66 Пас аз он Йӯнотон бо осоиштагӣ ва шодмонӣ ба Ерусалим баргашт.
10:67 Илова бар ин дар; Саду шасту панҷум писари Диметрий омад
аз Димитриус аз Крит ба замини падарони худ:
10:68 Ва ҳангоме ки подшоҳ Искандар ин хабарро шунид, пушаймон шуд ва баргашт
ба Антиохия.
10:69 Он гоҳ Димитриус Аполлониюсро ҳокими Селосирия таъин кард,
ки лашкари бузурге ҷамъ карда, дар Ямния ӯрду заданд ва фиристоданд
Йӯнотон саркоҳин, гуфт:
10:70 Ту танҳо бар мо сарафрозӣ мекунӣ, ва маро масхара мекунанд
ба хотири ту ва мазаммат мекардӣ, ва чаро қудрати худро бар мо фахр мекунӣ?
дар куххо?
10:71 Пас, агар ба қувваи худ таваккал дорӣ, назди мо фуруд овар
ба дашт, ва дар он ҷо биёед ин масъаларо якҷоя санҷем: барои бо
ман қудрати шаҳрҳост.
10:72 Пурсед ва бифаҳмед, ки ман кистам ва дигарон, ки дар мо иштирок мекунанд, хоҳанд кард
ба ту бигӯ, ки пои ту дар сарзамини онҳо парвоз карда наметавонад.
10:73 Аз ин рӯ, ту наметавонӣ бар саворон ва он қадар бузург бимонӣ
қудрате дар дашт, ки дар он на санг асту на шаҳир ва на ҷойе
гурехт.
10:74 Пас, вақте ки Йӯнотон ин суханони Апӯллониюсро шунид, ба дилаш афтод
фикр карда, даҳ ҳазор нафарро интихоб карда, аз Ерусалим, ки дар он ҷо буд, рафт
Бародараш Шимъӯн ӯро пешвоз гирифт, то ба ӯ кӯмак кунад.
Юҳанно 10:75 Ва хаймаҳои худро дар муқобили Ёфо барпо кард; аҳли Ёфо Ӯро дар канор гузоштанд
аз шаҳр, зеро дар он ҷо Аполлоний гарнизон дошт.
10:76 Ва Йӯнотон онро муҳосира кард, ва мардуми шаҳр ӯро ба дарун иҷоза доданд.
Аз тарс, ва Йӯнотон Ёффаро ба даст овард.
10:77 Апӯллониюс, чун шунид, се ҳазор савораро бо як
лашкари бузурги пиёдагард ва ба Азотус ҳамчун мусофир рафт ва
бо хамин вайро ба дашт кашид. зеро вай шумораи зиёд дошт
аз саворон, ки ба онхо боварй дошт.
10:78 Ва Йӯнотон аз паи ӯ ба сӯи Азотус рафт, ки дар он ҷо лашкарҳо ҳамроҳ шуданд
ҷанг.
10:79 Ва Апӯллониюс ҳазор савора дар камин монда буд.
10:80 Ва Йӯнотон донист, ки аз паси ӯ камин аст; зеро доштанд
дар лашкари худ иҳота карда, аз субҳ то субҳ ба сӯи мардум тир меандозад
шом.
10:81 Аммо мардум, чунон ки Йӯнотон ба онҳо фармуда буд, истоданд, ва ҳамин тавр
аспхои душманон хаста шуданд.
10:82 Он гоҳ Шимъӯн лашкари худро берун оварда, онҳоро ба муқобили пиёдагарон гузошт.
(Зеро ки саворон сарф шуда буданд), ки аз ӯ нороҳат шуда, гурехтанд.
10:83 Саворон низ дар саҳро пароканда шуда, ба сӯи Азотус гурехтанд ва
барои бехатарӣ ба Байт-Дӯн, маъбади бути онҳо рафтанд.
10:84 Аммо Йӯнотон бар Азотус ва шаҳрҳои гирду атрофи он оташ зада, оташ гирифт
ғаниматҳои онҳо; ва маъбади Доғон бо онҳое ки ба он гурехта буданд,
дар оташ месӯхт.
10:85 Ҳамин тавр, тақрибан ҳашт ҳазор нафар сӯзонда шуданд ва аз шамшер кушта шуданд
мардон.
10:86 Ва аз он ҷо Йӯнотон лашкари худро бароварда, дар назди Аскалӯн ӯрду зад.
ки дар он чо одамони шахр баромада, уро бо шукухи бузург пешвоз гирифтанд.
10:87 Пас аз ин Йӯнотон ва лашкари худ, ки дорои ягон кас буд, ба Ерусалим баргаштанд
ғорат мекунад.
10:88 Ва подшоҳ Искандар ин суханонро шунид, Йӯнотонро ҷалол дод
Бештар.
10|89|Ва ба ӯ як занҷири тилло фиристод, то ба онҳое, ки ҳастанд, истифода шавад
аз хуни подшоҳ ба ӯ Аккорӯнро низ бо ҳудуди он дод
дар ихтиёр.