1 Маккаби
4:1 Сипас Горгиас панҷ ҳазор пиёда, ва ҳазор нафар аз беҳтаринҳоро гирифт
савораҳо ва шабона аз бошишгоҳ бароварда шуданд;
4:2 То ба охир вай метавонад ба ӯрдугоҳи яҳудиён шитофт ва онҳоро зарба занад
ногаҳон. Ва мардони қалъа раҳнамои ӯ буданд.
4:3 Вақте ки Яҳудо инро шунид, худаш ва мардони далер дур шуд
бо вай, то ки лашкари подшоҳро, ки дар Эммоус буд, зарба занад,
4:4 Дар ҳоле ки қувваҳо аз ӯрдугоҳ пароканда шуда буданд.
4:5 Дар ин мавсим Горҷиё шабона ба ӯрдугоҳи Яҳудо омад; ва
Чун дар он ҷо касе наёфт, онҳоро дар кӯҳҳо ҷустуҷӯ кард, зеро гуфт
вай, Ин ҳамватанон аз мо мегурезанд
4:6 Аммо ҳамин ки рӯз шуд, Яҳудо худро бо се нафар дар дашт нишон дод
ҳазор нафар, ки ба ҳар ҳол на зиреҳ доштанду на шамшер
ақлҳо.
4:7 Ва онҳо ӯрдуи халқҳоро диданд, ки он қавӣ ва хуб аст
саворон ва савораҳо гирду атрофро давр мезаданд; ва инҳо буданд
мутахассиси ҷанг.
4:8 Он гоҳ Яҳудо ба одамони ҳамроҳаш гуфт: «Аз онҳо натарсед».
ва аз ҳамлаи онҳо натарсед.
4:9 Ба ёд оред, ки чӣ гуна падарони мо дар баҳри Сурх таслим шуда буданд, вақте ки фиръавн
бо лашкар онхоро таъкиб кард.
4:10 Пас, биёед ба осмон фарьёд занем, агар шояд Худованд ин корро кунад
бар мо марҳамат кун ва аҳди падарони моро ба ёд овар ва вайрон кун
ин мизбон имрӯз дар пеши рӯи мо:
4:11 То ки тамоми халқҳо бидонанд, ки касе ҳаст, ки наҷот медиҳад ва
Исроилро наҷот медиҳад.
4:12 Он гоҳ аҷнабиён чашмони худро боло карда, диданд, ки онҳо меоянд
ба мукобили онхо.
4:13 Бинобар ин онҳо аз ӯрдугоҳ ба ҷанг рафтанд; балки онхое, ки бо онхо буданд
Яҳудо карнайҳои онҳоро навохт.
4:14 Ҳамин тавр, онҳо ба ҷанг ҳамроҳ шуданд, ва халқҳо нороҳат шуда, ба даруни он гурехтанд
оддӣ.
4:15 Аммо ҳамаи ақибмондаи онҳо аз шамшер кушта шуданд, зеро ки онҳо
онҳоро то Ҷазира ва то даштҳои Идумея ва Азотус таъқиб карданд
Ҷониё, ба тавре ки аз онҳо бар се ҳазор нафар кушта шуданд.
4:16 Ҳамин тавр, Яҳудо бо лашкари худ аз таъқиби онҳо боз баргашт.
4:17 Ва ба мардум гуфт: «Ба ғанимат ҳарис нашавед, зеро
пеши мо ҷанг,
4:18 Ва Горгия ва лашкари ӯ дар ин ҷо, дар кӯҳ дар назди мо ҳастанд; лекин шумо истодаед
алҳол бар душманони мо, ва онҳоро мағлуб кунед, ва баъд аз ин далерона метавонед
ғаниматро бигиред.
4:19 Вақте ки Яҳудо ин суханонро мегуфт, як қисми онҳо пайдо шуданд
аз кӯҳ нигоҳ карда:
4:20 Онҳо, вақте ки онҳо фаҳмиданд, ки яҳудиён лашкари худро гурехтаанд ва
хаймахоро месухтанд; зеро дуд, ки дида шуда буд, эълон кард
анҷом дода шуд:
4:21 Вақте ки онҳо инро фаҳмиданд, сахт тарсиданд ва
ки лашкари Яҳудоро низ дар дашт ба ҷанг омода дид,
4:22 Ҳама ба сарзамини бегонагон гурехтанд.
4:23 Он гоҳ Яҳудо баргашт, то хаймаҳоро ғорат кунад, ки дар он ҷо тиллои зиёд гирифтанд ва
нуқра ва абрешими кабуд, ва арғувони баҳр ва сарвати бузург.
4:24 Пас аз ин онҳо ба хона баргаштанд, ва суруди шукргузорӣ хонданд ва ҳамду сано хонданд
Худованд дар осмон, зеро ин хуб аст, зеро ки марҳамати Ӯ пойдор аст
то абад.
4:25 Ҳамин тавр, дар он рӯз Исроил наҷоти бузурге дошт.
4:26 Ва ҳамаи бегонагон, ки гурехта буданд, омада, он чиро, ки дошт, ба Лисиёс нақл карданд
рӯй дод:
4:27 Ки, чун шунид, дар хиҷолат ва рӯҳафтода шуд, зеро
на он чизе ки ӯ мехост, ба Исроил карда шуд, на он чизе
чунон ки подшоҳ ба ӯ фармуд, воқеъ шуд.
4:28 Дар соли оянда, пас аз Лисиёс шашсад нафар ҷамъ омаданд
ҳазор нафар пиёда ва панҷ ҳазор савора, то ки тавонист
онҳоро мутеъ кун.
4:29 Ва онҳо ба Идуме омаданд, ва дар Байт-Сура ва Яҳудо хаймаҳои худро барпо карданд.
онхоро бо дах хазор кас пешвоз гирифт.
4:30 Ва чун дид он лашкари пурқувват, Ӯ дуо кард ва гуфт: «Хушо ту!
Эй Наҷотдиҳандаи Исроил, ки зӯроварии марди тавоноро хомӯш кард
дасти бандаи Худ Довудро гирифта, лашкари аҷнабиёнро ба хок супурд
дастони Йӯнотон ибни Шоул ва силоҳбардори ӯ;
4:31 Ин лашкарро ба дасти қавми худ Исроил баста, ва бигзор онҳо бимонанд
дар қудрат ва саворони худ дар ҳайрат афтода:
4:32 Онҳоро аз далерӣ гардонед, ва ҷасорати қуввати онҳоро ба вуҷуд оваред
бигзоред, ки аз ҳалокати худ биларзанд;
4:33 Онҳоро бо шамшери дӯстдорони ту парто, ва ҳамаи онҳое ки туро дӯст медоранд, бигзоранд
ки номи Туро медонанд, Туро бо шукргузорӣ ситоиш мекунанд.
4:34 Пас, онҳо ба ҷанг ҳамроҳ шуданд; ва дар атрофи лашкари Лисиё кушта шуданд
панҷ ҳазор нафар, ҳатто пеш аз онҳо кушта шуданд.
4:35 Вақте ки Лисиё дид, ки лашкари худ гурехтааст ва мардонагии Яҳудоро
солдатхо ва чи тавр тайёр буданд ё ба зиндагонй ва ё марги диловарона, вай
ба Антиохия рафта, як гурӯҳи бегонагонро ҷамъ кард ва
лашкари худро аз он зиёдтар карда, ният дошт, ки боз ба он ҷо биёяд
Яҳудия.
4:36 Он гоҳ Яҳудо ва бародаронаш гуфтанд: «Инак, душманони мо ба ташвиш афтодаанд.
биёед бароем, то маъбадро пок кунем ва бахшем.
4:37 Аз ин рӯ, тамоми лашкар ҷамъ шуда, ба хона даромаданд
кӯҳи Сион.
4:38 Ва ҳангоме ки онҳо маъбадро хароб ва қурбонгоҳро палид диданд, ва
дарвозахо сухта, буттахо дар хавлихо чун дар чангал меруянд, ё
дар яке аз кӯҳҳо, ҳа, ва утоқҳои коҳинон фурӯ рехтанд;
4:39 Онҳо ҷомаҳои худро дарронда, гиряҳои азим бароварда, хокистар партофтанд
сарашон,
4:40 Ва бар рӯи худ ба замин афтоданд ва бонги изтироб навохтанд
бо карнайхо, ба суи осмон нидо медоданд.
4:41 Он гоҳ Яҳудо баъзе одамонро таъин кард, ки бар зидди онҳое ки дар он ҷо буданд, ҷанг кунанд
қалъа, то даме ки маъбадро пок накунад.
4:42 Пас, ӯ коҳинони гуфтугӯи беайбро интихоб кард, ки аз онҳо лаззат мебурданд
Қонун:
4:43 Он ки маъбадро пок кард, ва сангҳои палидро берун кард
ҷои нопок.
4:44 Ва ҳангоме ки онҳо машварат карданд, ки бо қурбонгоҳи қурбониҳои сӯхтанӣ чӣ кор кунанд,
ки фосид шуда буд;
4:45 Онҳо фикр карданд, ки беҳтар аст онро ба поён кашанд, то маломате набошад
зеро ки халқҳо онро палид карда буданд, бинобар ин онро фурӯ бурданд,
4:46 Ва сангҳоро дар кӯҳи маъбад дар ҷои муносиб гузоштанд
то он даме ки пайғамбаре биёяд, то бигӯяд, ки чӣ бояд кард
бо онҳо.
4:47 Он гоҳ онҳо мувофиқи шариат сангҳои пурра гирифта, қурбонгоҳи нав сохтанд
мувофиқи пештара;
4:48 Ва маъбад ва он чи дар дохили маъбад буд, сохтанд,
ва судҳоро муқаддас донист.
4:49 Онҳо зарфҳои муқаддаси нав сохта, ба маъбад оварданд
шамъдон, ва қурбонгоҳи қурбониҳои сӯхтанӣ, ва бухур, ва шамъдон
ҷадвал.
4:50 Ва бар қурбонгоҳ бухур сӯзонданд, ва чароғҳои бар он буд
шамъдон афрӯхтанд, то ки дар маъбад равшанӣ бахшанд.
4:51 Илова бар ин, онҳо нонҳоро болои миз гузошта, нонҳоро паҳн карданд
парда зада, тамоми корхоеро, ки ба сохтани худ шуруъ карда буданд, ба охир расонданд.
4:52 Ҳоло дар рӯзи панҷум ва бистуми моҳи нӯҳум, ки номида мешавад
мохи Каслеу, дар соли чилу хаштум бархостаанд
саҳаргоҳон,
4:53 Ва бар қурбонгоҳи нави сӯхтанӣ, мувофиқи шариат қурбонӣ оварданд
ҳадияҳое, ки онҳо дода буданд.
4:54 Инак, дар кадом вақт ва дар кадом рӯз халқҳо онро палид кардаанд, ҳатто дар
ки он бо сурудҳо, ва ситрҳо, ва арфаҳо ва санҷҳо бахшида шудааст.
4:55 Он гоҳ тамоми мардум рӯи худ афтода, саҷда ва ҳамду сано хонданд
Худои осмон, ки ба онҳо муваффақияти хуб додааст.
4:56 Ва онҳо ҳашт рӯз бахшидани қурбонгоҳро нигоҳ доштанд ва қурбонӣ карданд
қурбониҳои сӯхтаниро бо шодӣ меоварданд ва қурбонии он меоварданд
наҷот ва ҳамду сано.
4:57 Онҳо инчунин пеши маъбадро бо тоҷҳои тилло оро доданд, ва
бо сипарҳо; ва дарвозаҳо ва ҳуҷраҳоро нав карда, овезон карданд
дарҳо ба рӯи онҳост.
4:58 Ҳамин тавр дар байни мардум шодии бузурге буд, ки барои он
таънаю маломати халкхо дур карда шуд.
4:59 Ва Яҳудо ва бародаронаш бо тамоми ҷамоати Исроил
таъин шудааст, ки рӯзҳои бахшидани қурбонгоҳ дар он нигоҳ дошта шавад
мавсими худро сол аз сол ба фосилаи хашт руз, аз панч
ва рӯзи бистуми моҳи Каслеу, бо шодмонӣ ва шодмонӣ.
4:60 Дар он вақт онҳо кӯҳи Сионро бо деворҳои баланд бино карданд
гирду атрофи манораҳои қавӣ, то ки халқҳо омада, онро поймол накунанд
чунон ки пештар карда буданд.
4:61 Ва дар он ҷо як посбоне гузоштанд, то ки онро нигоҳ дорад, ва Байт-Сураро мустаҳкам карданд
нигоҳ доштани он; ки халк ба мукобили Идумеа мудофиае дошта бошад.