1 Подшоҳон
17:1 Ва Илёси тишбитӣ, ки аз сокинони Ҷилъод буд, ба
Аҳъоб!
Дар ин солҳо на шабнам ва на борон, балки мувофиқи каломи Ман.
17:2 Ва каломи Худованд бар ӯ нозил шуда, гуфт:
17:3 Аз ин ҷо дур шав ва ба тарафи шарқ гардон ва дар канори дарё пинҳон шав.
Черит, ин дар пеши Урдун аст.
17:4 Ва чунин хоҳад шуд, ки ту аз дарё бинӯшӣ; ва ман дорам
ба зоғҳо фармуд, ки дар он ҷо туро бихӯранд.
17:5 Ва ӯ рафта, мувофиқи каломи Худованд амал кард, зеро ки рафт ва рафт
дар канори дарёи Карит, ки дар пеши Урдун воқеъ аст, сукунат дошт.
17:6 Ва зоғҳо субҳ ба ӯ нон ва гӯшт оварданд, ва нон ва
гӯшт дар шом; ва аз дарё нӯшид.
17:7 Ва чунин воқеъ шуд, ки пас аз муддате, ки дарё хушк шуд, зеро
дар замин борон наборад.
17:8 Ва каломи Худованд бар ӯ нозил шуда, гуфт:
17:9 Бархез, ба Сорефот, ки аз они Сидӯн аст, бирав ва дар он ҷо сокин шав.
инак, дар он ҷо ба як зани бевазане фармон додаам, ки туро дастгирӣ кунад.
17:10 Ва ӯ бархоста, ба Сорефот рафт. Ва ҳангоме ки ба дарвозаи
шаҳр, инак, зани бевазане дар он ҷо чӯб ҷамъ мекард; ва ӯ
вайро ҷеғ зада, гуфт: «Лутфан, маро дар як об биёред».
зарфе, ки ман бинӯшам.
17:11 Ва ҳангоме ки вай мехост, ки онро биёрад, вай ба вай занг зада, гуфт: "Маро биёр"
Як луқмаи нон дар дастат.
17:12 Ва вай гуфт: «Бале, ки Худованд Худои ту зинда аст, ман торт надорам, балки
Муште орд дар бочка ва андаке равған дар крус: ва инак, ман
ду чӯб ҷамъ карда истодаам, то ки даромада онро барои худам ва худам бипӯшонам
Писарам, то ки мо онро бихӯрем ва бимирем.
17:13 Ва Илёс ба вай гуфт: «Натарс; рафта, гуфтаатро ба ҷо овар: аммо
Аввал аз он барои ман як кулча тайёр кун ва онро ба ман биёр ва баъд
барои ту ва барои писарат бисоз.
17:14 Зеро ки чунин мегӯяд Худованд Худои Исроил: "Чочка орд нахоҳад буд"
то рӯзе ки Худованд барбод диҳад, ва косаи равған ҳам тамом нахоҳад шуд
ба замин борон мефиристад.
17:15 Ва вай рафта, мувофиқи гуфтаҳои Илёс амал кард; ва вай ва ӯ,
ва хонаи вай, рӯзҳои зиёд хӯрд.
17:16 Ва баррел орд зоеъ нашуд, ва зарфи равған ҳам барбод рафт,
мувофиқи каломи Худованд, ки Ӯ ба воситаи Илёс гуфтааст.
17:17 Ва баъд аз ин воқеъ шуд, ки писари ин зан
сохиби хона, бемор шуд; ва бемориаш чунон дарднок буд, ки
дар у нафасе намонд.
17:18 Ва вай ба Илёс гуфт: «Туро бо ман чӣ кор аст, эй марди
Худоё? Ту назди ман омадаӣ, то гуноҳи маро ба ёд оварӣ ва гуноҳи маро бикушӣ?
писар?
17:19 Ва ӯ ба вай гуфт: «Писари худро ба ман деҳ». Ва ӯро аз оғӯши вай бурд,
ва ӯро ба болохонае баровард, ки дар он ҷо сукунат дошт, ва ӯро бар болои худаш гузошт
кати худ.
17:20 Ва ӯ сӯи Худованд нидо карда, гуфт: «Эй Худованд Худои ман, Ту низ
Оё бо куштани писараш бар бевазане, ки бо ӯ дар меҳмонӣ будам, бадӣ овард?
17:21 Ва ӯ се бор бар кӯдак дароз кашид ва фарьёд зад
Худовандо ва гуфт: «Эй Худованд Худои ман, аз ту илтимос мекунам, ки ҷони ин кӯдак биёяд».
боз ба ӯ.
17:22 Ва Худованд овози Илёсро шунид; ва ҷони кӯдак омад
боз ба ӯ дохил шуд, ва ӯ эҳё шуд.
17:23 Ва Илёс кӯдакро гирифта, аз ҳуҷра берун овард
хонаро тарк карда, ба модараш супурд, ва Илёс гуфт: «Инак, ту».
писар зинда аст.
17:24 Ва зан ба Илёс гуфт: «Акнун аз ин ман медонам, ки ту марди
Худоё, ва каломи Худованд дар даҳони ту рост аст.