1 Подшоҳон
11:1 Аммо подшоҳ Сулаймон бисёр занони бегонаро дӯст медошт, бо духтари ӯ
Фиръавн, занони Мӯоб, Аммӯн, Эдомиён, Сидӯниён ва
Ҳиттҳо;
11:2 Дар бораи халқҳое, ки Худованд дар бораи онҳо ба фарзандони онҳо гуфта буд
Эй Исроил!
Албатта онҳо дили туро ба худоёни худ мегардонанд
ба инҳо дар муҳаббат часпонед.
11:3 Ва ӯ ҳафтсад зан, малика ва сесад дошт
суррияҳо: ва занонаш дили ӯро рад карданд.
11:4 Зеро, вақте ки Сулаймон пир шуд, занонаш рӯй гардонданд
дилаш ба худоёни дигар, ва дилаш дар назди Худованд комил набуд
Худои ӯ, мисли дили падараш Довуд.
11:5 Зеро ки Сулаймон аз паи Аштӯрет олиҳаи сидӯниён рафт ва баъд аз он
Милком зишти аммӯниён.
11:6 Ва Сулаймон дар назари Худованд бадӣ кард, ва аз паси худ нарафт.
Худованд, мисли падараш Довуд.
11:7 Пас аз он Сулаймон барои Камӯш макони баланде сохт
Мӯоб, дар теппае, ки пеши Ерусалим аст, ва барои Молик
зишти банӣ-Аммӯн.
11:8 Ва ҳамин тавр Ӯ барои ҳамаи занони бегонаи худ, ки бухур сӯзондан ва
ба худоёни худ қурбонӣ мекунанд.
11:9 Ва Худованд ба Сулаймон хашмгин шуд, зеро ки дилаш аз ғазаб омад
Худованд Худои Исроил, ки ду бор ба ӯ зоҳир шуда буд,
11:10 Ва ба ӯ дар бораи ин амр фармуда буд, ки аз паи он наравад
худоёни дигар, вале он чиро, ки Худованд фармуда буд, риоя накард.
11:11 Бинобар ин Худованд ба Сулаймон гуфт: «Азбаски ин аз ту шудааст,
ва аҳди Маро ва фароизи Маро, ки ман дорам, риоя накардӣ
Ба ту амр фармудаам: «Ман подшоҳиро аз ту канда хоҳам дод ва хоҳам дод».
ба бандаи ту.
11:12 Бо вуҷуди он ки дар айёми ту ман ин корро барои падарат Довуд нахоҳам кард
лекин Ман онро аз дасти писарат канда хоҳам кард».
11:13 Аммо Ман тамоми салтанатро нахоҳам пора; балки ба як кабила медихад
писаратро ба хотири бандаи ман Довуд, ва ба хотири Ерусалим, ки ман
интихоб кардаанд.
11:14 Ва Худованд душмани Сулаймонро, ки Ҳадади адӯмӣ буд, барангехт.
аз насли подшоҳ дар Адӯм буд.
11:15 Зеро, вақте ки Довуд дар Адӯм буд, ва Юоб, сардори лашкарҳо
лашкар барои дафн кардани кушташудагон рафт, пас аз он ки ҳар мардро дар он ҷо зада буд
Эдом;
11:16 (Юоб шаш моҳ дар он ҷо бо тамоми Исроил монд, то даме ки бурида шавад
аз ҳар мард дар Адӯм озод карда шавад :)
11:17 Ҳадад бо баъзе адӯмиён аз навкарони падараш гурехт.
вай ба Миср биравад; Ҳадад ҳанӯз кӯдаки хурдсол буд.
11:18 Ва онҳо аз Мидён бархоста, ба Форан омаданд, ва одамонро бо худ гирифтанд.
Онҳо аз Форон баромада, ба Миср, назди фиръавн подшоҳи Миср омаданд;
ки ба вай хона дод ва ба вай хурок таъин кард ва замин дод.
11:19 Ва Ҳадад дар назари фиръавн илтифоти бузург пайдо кард, ба тавре ки ӯ дод
вай хоҳари зани худаш, хоҳари Тахпенесро ба занӣ мегирад
Шоҳзода.
11:20 Ва хоҳари Таҳпенес писари худ Ҷануботро ба ӯ зоид, ки Тахпенес
Дар хонаи фиръавн аз шир ҷудо шуд, ва Ҷанубот дар хонадони фиръавн буд
писарони Фиръавн.
11:21 Ва ҳадад дар Миср шунид, ки Довуд бо падарони худ хобид, ва
ки Юоб, сардори лашкар мурдааст, Ҳадад ба фиръавн гуфт: «Бигзор».
меравам, то ки ба кишвари худ равам.
11:22 Фиръавн ба ӯ гуфт: «Аммо ту аз ман чӣ камӣ дорӣ,
инак, ту ба кишвари худ рафтанӣ ҳастӣ? Ва ӯ ҷавоб дод:
Ҳеҷ чиз: аммо ба ҳар ҳол иҷозат диҳед, ки равам.
11:23 Ва Худо ӯро душмани дигар, Ризон ибни Элиёдо, ба шӯр овард.
ки аз оғои худ Ҳададозар, подшоҳи Сӯбо гурехта буд;
11:24 Ва ӯ одамонро назди худ ҷамъ кард, ва сардори гурӯҳе шуд, вақте ки Довуд
онҳо аз Зоборо куштанд, ва онҳо ба Димишқ рафтанд, ва дар он сокин шуданд, ва
дар Димишқ ҳукмронӣ мекард.
11:25 Ва ӯ дар тамоми айёми Сулаймон, ғайр аз он, душмани Исроил буд
бадкорӣ, ки Ҳадад кард, ва аз Исроил нафрат дошт, ва бар Сурия подшоҳӣ кард.
Юҳанно 11:26 Ва Ёробъом ибни Набот, аз эфратӣ аз Зередо, аз Сулаймон
ғулом, ки модараш Заруаҳ ном зани бевазане буд, бардошт
дасти худро бар зидди подшоҳ бардошт.
11:27 Ва ин буд, ки ӯ бар зидди подшоҳ даст бардошт:
Сулаймон Миллоро бино кард ва рахҳои шаҳри Довудро таъмир кард
падар.
11:28 Ва Ёробъом марди тавоно буд, ва Сулаймон дид, ки
ҷавоне, ки ӯ меҳнатдӯст буд, ӯро бар тамоми вазифаҳо ҳукмронӣ кард
аз хонаи Юсуф.
11:29 Ва чунин воқеъ шуд, ки Ёробъом аз Ерусалим берун рафт,
ки набӣ Оҳиёи шилӯнӣ ӯро дар роҳ ёфт; ва дошт
либоси нав пӯшидан; ва онҳо дар саҳро танҳо буданд:
11:30 Ва Аҳиё ҷомаи наверо, ки дар бар ӯ буд, гирифта, дувоздаҳ дарроид.
дона:
11:31 Ва ӯ ба Ёробъом гуфт: «Даҳ пораи худ бигир, зеро ки Худованд чунин мегӯяд:
Худои Исроил, инак, Ман салтанатро аз дасти онҳо пора хоҳам кард
Сулаймон, ва даҳ қабиларо ба ту хоҳад дод:
11:32 (Лекин вай ба хотири бандаи ман Довуд як сибт хоҳад дошт, ва
Ба хотири Ерусалим, шаҳре ки Ман аз миёни ҳамаи қабилаҳои он баргузидаам
Исроил :)
11:33 Зеро ки онҳо Маро тарк карда, Аштӯроро парастиш карданд
олиҳаи сидӯниён, Кемош худои мӯобиён ва Милком
худои банӣ-Аммӯн аст, ва бо роҳҳои Ман рафтор накардаам, то ки ба ҷо оварам
Он чизе ки дар назари ман дуруст аст, ва фароизи Маро ва фармонҳои Маро риоя кунад
доварӣ, мисли падараш Довуд.
11:34 Аммо ман тамоми салтанатро аз дасти ӯ намегирам, балки хоҳам кард
Ӯро тамоми айёми умраш ба хотири бандаи ман Довуд подшоҳ гардон,
Ӯро баргузидаам, зеро ки аҳком ва фароизи Маро риоят мекард;
11:35 Аммо ман салтанатро аз дасти писараш гирифта, ба
шумо, ҳатто даҳ қабила.
11:36 Ва ба писари ӯ як сибт хоҳам дод, то ки бандаи ман Довуд соҳиби сибт бошад
Дар Ерусалим, шаҳре ки Ман барои он баргузидаам, ҳамеша пеши ман равшанӣ мебахшад
номи маро дар он ҷо гузоред.
11:37 Ва ман туро хоҳам бурд, ва ту мувофиқи ҳар он чи худат подшоҳӣ хоҳӣ кард.
ҷон мехоҳад, ва подшоҳи Исроил хоҳад шуд.
11:38 Ва чунин хоҳад буд, агар ту ба ҳар он чи ба ту амр мефармоям, гӯш диҳӣ, ва
бо роҳҳои Ман рафтор хоҳам кард, ва он чи дар назари Ман дуруст аст, ба ҷо оваред, то ки Маро нигоҳ доред
фароизҳо ва аҳкоми Маро, чунон ки бандаи ман Довуд кард; ки ман хоҳам буд
бо ту, ва барои ту хонаи боэътимод бино кун, чунон ки Ман барои Довуд бино кардам ва хоҳам кард
Исроилро ба ту бидиҳад.
11:39 Ва ман барои ин насли Довудро ранҷ хоҳам кард, аммо на то абад.
11:40 Сулаймон қасд дошт Ёробъомро бикушад. Ва Ёробъом бархоста, гурехт
ба Миср, ба Шишак, подшоҳи Миср, ва то дами марг дар Миср буд
аз Сулаймон.
11:41 Ва боқимондаи корҳои Сулаймон, ва ҳар он чи ӯ карда буд, ва ӯ
Оё онҳо дар китоби аъмоли Сулаймон навишта нашудаанд?
11:42 Ва замоне ки Сулаймон дар Ерусалим бар тамоми Исроил подшоҳӣ кард, чиҳил буд
сол.
11:43 Ва Сулаймон бо падарони худ хобид, ва дар шаҳри Довуд дафн карда шуд.
падараш: ва писараш Раҳабъом ба ҷои ӯ подшоҳӣ кард.