1 Подшоҳон
6:1 Ва воқеъ шуд, ки дар соли чорсаду ҳаштод баъд аз он
банӣ-Исроил аз замини Миср, дар чорум баромаданд
соли ҳукмронии Сулаймон бар Исроил, дар моҳи Зиф, ки он аст
моҳи дуюм, ки ӯ ба сохтани хонаи Худованд шурӯъ кард.
6:2 Ва хонае, ки подшоҳ Сулаймон барои Худованд бино кард, дарозии он
Ҳастсад зироъ, ва фарохии он бист зироъ буд, ва
баландии он сӣ зироъ.
6:3 Ва айвони пеши маъбади хона, бист зироъ буд
дарозии он мувофиқи паҳнои хона; ва даҳ зироъ
паҳнои он пеш аз хона буд.
6:4 Ва барои хона тирезаҳои чароғҳои танг сохт.
6:5 Ва бар зидди девори хона ӯ биноҳои гирду атроф, бар зидди
деворҳои хона гирду атроф, ҳам маъбад ва ҳам аз он
ва дар гирду атроф ҳуҷраҳо сохт:
6:6 Паҳнои ҳуҷраи поёнӣ панҷ зироъ ва миёнааш шаш зироъ буд
фарохаш зироъ, ва сеюмаш ҳафт зироъ фарох буд, зеро ки берун аз даруни
девори хонаро гирду атрофи он тангу танг сохт, ки болор
ба девори хона махкам кардан мумкин нест.
6:7 Ва хона, ҳангоме ки дар бино буд, аз санги тайёр сохта шуда буд
пеш аз он ки ба он ҷо оварда шаванд, ба тавре ки на болға буд ва на табар
ва ҳангоми сохтмон дар хона ягон асбоби оҳанин шунида нашуд.
6:8 Дари ҳуҷраи миёна дар тарафи рости хона буд: ва
бо зинапояҳои печдор ба палатаи миёна баромаданд ва аз он берун шуданд
миёна ба сеюм.
6:9 Пас, ӯ хонаро сохта, ба анҷом расонд; ва хонаро бо болор пушонданд
ва тахтаҳои кедр.
6:10 Ва он гоҳ дар муқобили тамоми хона утоқҳо сохт, баландии панҷ зироъ: ва
дар болои хонае, ки аз чӯби кедр дошт, истироҳат мекарданд.
6:11 Ва каломи Худованд ба Сулаймон нозил шуда, гуфт:
6:12 Дар бораи ин хонае, ки шумо дар бино ҳастед, агар хоҳед, ба он дохил шавед
фароизҳои Маро иҷро кунед, ва ҳукмҳои Маро ба ҷо оваред, ва тамоми аҳкоми Маро риоя кунед
дар онҳо рафтор кунед; он гоҳ каломи Худро, ки ба ту гуфтаам, иҷро хоҳам кард
падарат Довуд:
6:13 Ва Ман дар миёни банӣ-Исроил сокин хоҳад шуд, ва нахоҳам монд
мардуми Исроил.
6:14 Ҳамин тавр, Сулаймон хонаро сохт ва онро ба анҷом расонд.
6:15 Ва деворҳои хонаро бо тахтаҳои кедр бино кард, ҳарду
фарши хона ва деворҳои шифтро пӯшонд
аз дарун бо чуб ва фарши хонаро бо он пушонданд
тахтахои арча.
6:16 Ва ӯ бист зироъ бар паҳлӯҳои хона бино кард, ҳам фарш ва
деворҳоро бо тахтаҳои кедр, ҳатто барои он дар дохили он бино сохт
барои оракл, ҳатто барои ҷои муқаддастарин.
6:17 Ва хона, яъне маъбад пеш аз он, чил зироъ дарозӣ буд.
6:18 Ва кедр дар дохили хона бо кандакорӣ ва кушода буд
гул: ҳамааш кедр буд; санг дида намешуд.
6:19 Ва коҳинро дар хона тайёр кард, то ки сандуқи онро дар он ҷо гузорад
аҳди Худованд.
6:20 Ва даҳони пешӣ бист зироъ дарозӣ ва бист зироъ буд.
бараш зироъ, ва дар баландии он бист зироъ; ва ӯ
онро бо тиллои холис пӯшониданд; ва қурбонгоҳро, ки аз кедр буд, пӯшонд.
6:21 Ҳамин тавр, Сулаймон хонаро бо тиллои холис пӯшонд, ва ӯ сохт
бо занҷирҳои тилло дар пеши чашмон тақсим кардан; ва онро пӯшонд
бо тилло.
6:22 Ва тамоми хонаро бо тилло пӯшонид, то даме ки ҳама корро анҷом дод
хона: инчунин тамоми қурбонгоҳро, ки дар назди коҳин буд, Ӯ бар он пӯшонидааст
тилло.
6:23 Ва дар дохили он ду каррубим аз дарахти зайтун сохт, ки ҳар як даҳ дона
зироъ баланд.
6:24 Ва як боли карруб панҷ зироъ буд, ва панҷ зироъ
боли дигари карруб: аз канори як бол то
қисми охири дигараш даҳ зироъ буд.
6:25 Ва каррубии дигар даҳ зироъ буд; ҳар ду каррубиён аз як буд
андоза ва як андоза.
6:26 Баландии яке аз каррубиён даҳ зироъ буд, ва ончунон карруби дигар
каруб.
6:27 Ва каррубиҳоро дар дохили хона ҷойгир кард, ва онҳо дароз кашиданд
болҳои каррубиён мебарояд, то ки боли касе ламс шавад
як девор ва боли карруби дигар ба девори дигар мерасид;
ва болҳояшон дар миёни хона ба ҳамдигар мерасид.
6:28 Ва каррубиёнро бо тилло пӯшонид.
6:29 Ва ӯ тамоми деворҳои хонаро бо тасвирҳои кандакорӣ кандакорӣ кард
аз каррубихо ва дарахтони хурмо ва гулхои кушод, дар дохил ва берун.
6:30 Ва фарши хонаро дарун ва берун бо тилло пӯшонид.
6:31 Ва барои даромадан ба ҳавлӣ дарҳо аз дарахти зайтун сохт
линтел ва сутунҳои паҳлӯ қисми панҷуми девор буданд.
6:32 Ду дар низ аз дарахти зайтун буданд; ва бар онҳо кандакорӣ мекард
аз каррубиён ва дарахтони хурмо ва гулҳои кушод ва бо онҳо пӯшониданд
тилло, ва тилло бар каррубиён ва бар дарахтони хурмо пошед.
6:33 Ҳамин тавр, Ӯ барои дари маъбад сутунҳои дарахти зайтун, чорум
қисми девор.
6:34 Ва ду дар аз арча буданд, ва ду барги як дар буданд
печида, ду барги дари дигар хам шуда буд.
6:35 Ва бар онҳо каррубиҳо ва дарахтони хурмо ва гулҳои кушод кандакорӣ кард, ва
онҳоро бо тиллое, ки бар асари кандакорӣ насб карда шуда буд, пушонданд.
6:36 Ва ҳавлии даруниро бо се қатор аз санги тарошида ва як қатор бино кард.
аз чӯбҳои кедр.
6:37 Дар соли чорум таҳкурсии хонаи Худованд гузошта шуд, дар
моҳи Зиф:
6:38 Ва дар соли ёздаҳум, дар моҳи Бул, ки моҳи ҳаштум аст,
Оё хона дар тамоми қисмҳои он ба итмом расид, ва мувофиқи он
ба тамоми мӯди он. Ҳамин тавр ӯ ҳафт сол дар сохтмони он буд.