1 Юҳанно 4:1 Азизон, ба ҳар рӯҳ бовар накунед, балки рӯҳҳоро санҷед, ки оё онҳо ҳастанд зеро ки бисьёр анбиёи козиб ба дуньё омадаанд. 4:2 Аз ин рӯ шумо Рӯҳи Худоро мешиносед: ҳар рӯҳе ки эътироф мекунад Исои Масеҳ ба ҳасби ҷисм омад, ки аз Худост: 4:3 Ва ҳар рӯҳе, ки эътироф намекунад, ки Исои Масеҳ ба дарун омадааст ҷисм аз Худо нест; ва ин ҳамон рӯҳи зиддимасеҳ аст, ки шумо аз он шунидам, ки бояд биёяд; ва ҳатто ҳоло он дар ҷаҳон аст. 4:4 Шумо, эй фарзандон, аз Худо ҳастед ва онҳоро мағлуб кардаед, зеро бузургтар аст Оё он ки дар шумост, аз он ки дар ҷаҳон аст? 4:5 Онҳо аз ҷаҳон ҳастанд, бинобар ин онҳо дар бораи ҷаҳон ва ҷаҳон мегӯянд онҳоро мешунавад. 4:6 Мо аз Худо ҳастем: ҳар кӣ Худоро мешиносад, моро мешунавад; касе ки аз Худо нест моро намешунавад. Аз ин рӯ мо рӯҳи ростӣ ва рӯҳи онро медонем хатогӣ. 4:7 Эй маҳбубон, биёед якдигарро дӯст дорем, зеро муҳаббат аз Худост; ва ҳар яки он муҳаббат аз Худо таваллуд шудааст ва Худоро мешиносад. 4:8 Касе ки дӯст надорад, Худоро намешиносад; зеро Худо муҳаббат аст. 4:9 Муҳаббати Худо ба мо дар ин зоҳир шуд, зеро ки Худо фиристодааст Писари ягонаи Ӯро ба ҷаҳон овард, то ки мо ба воситаи Ӯ зиндагӣ кунем. 4:10 Муҳаббат дар он аст, ки мо Худоро дӯст намедоштем, балки Ӯ моро дӯст дошт ва фиристодааст Писари Ӯ кафорати гуноҳҳои мо гардад. 4:11 Эй маҳбубон, агар Худо моро ҳамин тавр дӯст дошта бошад, мо низ бояд якдигарро дӯст дорем. 4:12 Ҳеҷ кас Худоро ҳеҷ гоҳ надидааст. Агар мо якдигарро дӯст дорем, Худо сокин аст дар мо, ва муҳаббати Ӯ дар мо комил аст. 4:13 Аз ин мо медонем, ки мо дар Ӯ сокин ҳастем, ва Ӯ дар мо, зеро ки Ӯ ато кардааст мо аз Рӯҳи Ӯ. 4:14 Ва мо дидаем ва шаҳодат медиҳем, ки Падар Писарро фиристод, то ки Ӯ бошад Наҷотдиҳандаи ҷаҳон. 4:15 Ҳар кӣ эътироф кунад, ки Исо Писари Худост, Худо дар он сокин аст Ӯ, ва ӯ дар Худо. 4:16 Ва мо муҳаббатеро, ки Худо ба мо дорад, медонистем ва имон овардаем. Худо аст ишқ; ва ҳар кӣ дар муҳаббат сокин аст, дар Худо сокин аст, ва Худо дар вай. 4:17 Дар ин ҷо муҳаббати мо комил аст, то ки мо дар рӯзи қиёмат далерӣ дошта бошем доварӣ: зеро чӣ тавре ки Ӯ ҳаст, мо низ дар ин ҷаҳон ҳастем. 4:18 Дар муҳаббат тарс нест; вале муҳаббати комил тарсро берун мекунад, зеро тарс азоб дорад. Ҳар кӣ метарсад, дар муҳаббат комил нест. 4:19 Мо Ӯро дӯст медорем, зеро ки Ӯ аввал моро дӯст дошт. 4:20 Агар касе гӯяд, ки "ман Худоро дӯст медорам" ва аз бародари худ нафрат кунад, вай дурӯғгӯй аст; ки бародари худро, ки дидааст, дӯст надорад, чӣ гуна Худоро дӯст дорад надидааст? 4:21 Ва мо аз Ӯ чунин ҳукм дорем, ки ҳар кӣ Худоро дӯст медорад, ӯро низ дӯст дорад бародар хам.