1 Юҳанно
4:1 Азизон, ба ҳар рӯҳ бовар накунед, балки рӯҳҳоро санҷед, ки оё онҳо ҳастанд
зеро ки бисьёр анбиёи козиб ба дуньё омадаанд.
4:2 Аз ин рӯ шумо Рӯҳи Худоро мешиносед: ҳар рӯҳе ки эътироф мекунад
Исои Масеҳ ба ҳасби ҷисм омад, ки аз Худост:
4:3 Ва ҳар рӯҳе, ки эътироф намекунад, ки Исои Масеҳ ба дарун омадааст
ҷисм аз Худо нест; ва ин ҳамон рӯҳи зиддимасеҳ аст, ки шумо аз он
шунидам, ки бояд биёяд; ва ҳатто ҳоло он дар ҷаҳон аст.
4:4 Шумо, эй фарзандон, аз Худо ҳастед ва онҳоро мағлуб кардаед, зеро бузургтар аст
Оё он ки дар шумост, аз он ки дар ҷаҳон аст?
4:5 Онҳо аз ҷаҳон ҳастанд, бинобар ин онҳо дар бораи ҷаҳон ва ҷаҳон мегӯянд
онҳоро мешунавад.
4:6 Мо аз Худо ҳастем: ҳар кӣ Худоро мешиносад, моро мешунавад; касе ки аз Худо нест
моро намешунавад. Аз ин рӯ мо рӯҳи ростӣ ва рӯҳи онро медонем
хатогӣ.
4:7 Эй маҳбубон, биёед якдигарро дӯст дорем, зеро муҳаббат аз Худост; ва ҳар яки он
муҳаббат аз Худо таваллуд шудааст ва Худоро мешиносад.
4:8 Касе ки дӯст надорад, Худоро намешиносад; зеро Худо муҳаббат аст.
4:9 Муҳаббати Худо ба мо дар ин зоҳир шуд, зеро ки Худо фиристодааст
Писари ягонаи Ӯро ба ҷаҳон овард, то ки мо ба воситаи Ӯ зиндагӣ кунем.
4:10 Муҳаббат дар он аст, ки мо Худоро дӯст намедоштем, балки Ӯ моро дӯст дошт ва фиристодааст
Писари Ӯ кафорати гуноҳҳои мо гардад.
4:11 Эй маҳбубон, агар Худо моро ҳамин тавр дӯст дошта бошад, мо низ бояд якдигарро дӯст дорем.
4:12 Ҳеҷ кас Худоро ҳеҷ гоҳ надидааст. Агар мо якдигарро дӯст дорем, Худо сокин аст
дар мо, ва муҳаббати Ӯ дар мо комил аст.
4:13 Аз ин мо медонем, ки мо дар Ӯ сокин ҳастем, ва Ӯ дар мо, зеро ки Ӯ ато кардааст
мо аз Рӯҳи Ӯ.
4:14 Ва мо дидаем ва шаҳодат медиҳем, ки Падар Писарро фиристод, то ки Ӯ бошад
Наҷотдиҳандаи ҷаҳон.
4:15 Ҳар кӣ эътироф кунад, ки Исо Писари Худост, Худо дар он сокин аст
Ӯ, ва ӯ дар Худо.
4:16 Ва мо муҳаббатеро, ки Худо ба мо дорад, медонистем ва имон овардаем. Худо аст
ишқ; ва ҳар кӣ дар муҳаббат сокин аст, дар Худо сокин аст, ва Худо дар вай.
4:17 Дар ин ҷо муҳаббати мо комил аст, то ки мо дар рӯзи қиёмат далерӣ дошта бошем
доварӣ: зеро чӣ тавре ки Ӯ ҳаст, мо низ дар ин ҷаҳон ҳастем.
4:18 Дар муҳаббат тарс нест; вале муҳаббати комил тарсро берун мекунад, зеро
тарс азоб дорад. Ҳар кӣ метарсад, дар муҳаббат комил нест.
4:19 Мо Ӯро дӯст медорем, зеро ки Ӯ аввал моро дӯст дошт.
4:20 Агар касе гӯяд, ки "ман Худоро дӯст медорам" ва аз бародари худ нафрат кунад, вай дурӯғгӯй аст;
ки бародари худро, ки дидааст, дӯст надорад, чӣ гуна Худоро дӯст дорад
надидааст?
4:21 Ва мо аз Ӯ чунин ҳукм дорем, ки ҳар кӣ Худоро дӯст медорад, ӯро низ дӯст дорад
бародар хам.