1 Қӯринтиён
6:1 Касе аз шумо, ки бар зидди дигаре даъво дорад, ҷуръат кунад, ки ба назди суд муроҷиат кунад
золим, на пеши муқаддасон?
6:2 Оё намедонед, ки муқаддасон ҷаҳонро доварӣ хоҳанд кард? ва агар дунё
Оё шумо аз ҷониби шумо доварӣ хоҳед шуд, оё шумо лоиқ нестед, ки дар чизҳои хурдтарин доварӣ кунед?
6:3 Оё намедонед, ки мо фариштагонро доварӣ хоҳем кард? боз чй кадар чизхо
ба ин зиндаги дахл дорад?
6:4 Пас, агар шумо дар бораи он чизҳое, ки ба ҳаёт дахл доранд, доварӣ дошта бошед, онҳоро ба ҷо оваред
доваре, ки дар калисо камтар эҳтиром доранд.
6:5 Ман ба шармандагии ту сухан мегӯям. Оё чунин аст, ки дар байни шумо доно нест?
На, касе нест, ки дар байни бародарони худ доварӣ карда тавонад?
6:6 Аммо бародар бо бародар мурофиа мекунад, ва он дар пеши беимонон.
6:7 Пас, дар миёни шумо комилан гуноҳе ҳаст, ки шумо ба қонун меравед
яке бо дигаре. Чаро шумо хато намекунед? чаро шумо бартарӣ намедиҳед
худро ба фирефтан мекашед?
6:8 На, шумо ситам мекунед ва фиреб медиҳед ва бародарони худро.
6:9 Оё намедонед, ки золимон вориси Малакути Худо нахоҳанд шуд?
Фирефта нашавед: на зинокорон, на бутпарастон, на зинокорон, на
занона, на сӯиистифода аз худ бо инсоният,
6:10 На дуздон, на тамаъкорон, на майзадагон, на бадгӯён, на
тамаъкорон, вориси Малакути Худо хоҳанд шуд.
6:11 Ва баъзе аз шумо чунин буданд: лекин шумо шуста шудаед, вале қудсият доред, лекин
шумо ба исми Исои Худованд ва ба Рӯҳи мо сафед шудаед
Худоё.
6:12 Ҳама чиз барои ман ҷоиз аст, лекин ҳама чиз мувофиқ нест: ҳама чиз
чизҳо барои ман ҷоиз аст, вале ман зери қудрати он нахоҳам шуд
ягон.
6:13 Хӯрок барои шикам ва шикам барои хӯрок, лекин Худо ҳардуро нест мекунад
он ва онҳо. Ва ҷисм на барои зино, балки барои Худованд аст; ва
Худованд барои бадан.
6:14 Ва Худо ҳам Худовандро эҳьё кард, ва моро низ ба воситаи Ӯ эҳьё хоҳад кард
қудрати худ.
6:15 Оё намедонед, ки ҷисмҳои шумо узвҳои Масеҳ мебошанд? пас ман?
узвҳои Масеҳро гирифта, узвҳои фоҳиша гардонед? Худоё
манъ.
6:16 Чӣ? Оё намедонед, ки касе ки ба фоҳиша пайваст бошад, як бадан аст? барои
«Ду тан, мегӯяд ӯ, як тан хоҳанд буд».
6:17 Аммо касе ки ба Худованд пайваст аст, як рӯҳ аст.
6:18 Аз зино гурезед. Ҳар гуноҳе ки одам мекунад, бе бадан аст; балки вай
ки зино мекунад, бар зидди ҷисми худ гуноҳ мекунад.
6:19 Чӣ? шумо намедонед, ки ҷисми шумо маъбади Рӯҳулқудс аст, ки он
Оё он чи аз Худо доред, дар шумост, ва шумо аз они худ нестед?
6:20 Зеро ки шумо бо нархи гарон харида шудаед, бинобар ин дар ҷисми худ Худоро ҳамду сано хонед
дар рӯҳи шумо, ки аз они Худост.