1 Қӯринтиён 6:1 Касе аз шумо, ки бар зидди дигаре даъво дорад, ҷуръат кунад, ки ба назди суд муроҷиат кунад золим, на пеши муқаддасон? 6:2 Оё намедонед, ки муқаддасон ҷаҳонро доварӣ хоҳанд кард? ва агар дунё Оё шумо аз ҷониби шумо доварӣ хоҳед шуд, оё шумо лоиқ нестед, ки дар чизҳои хурдтарин доварӣ кунед? 6:3 Оё намедонед, ки мо фариштагонро доварӣ хоҳем кард? боз чй кадар чизхо ба ин зиндаги дахл дорад? 6:4 Пас, агар шумо дар бораи он чизҳое, ки ба ҳаёт дахл доранд, доварӣ дошта бошед, онҳоро ба ҷо оваред доваре, ки дар калисо камтар эҳтиром доранд. 6:5 Ман ба шармандагии ту сухан мегӯям. Оё чунин аст, ки дар байни шумо доно нест? На, касе нест, ки дар байни бародарони худ доварӣ карда тавонад? 6:6 Аммо бародар бо бародар мурофиа мекунад, ва он дар пеши беимонон. 6:7 Пас, дар миёни шумо комилан гуноҳе ҳаст, ки шумо ба қонун меравед яке бо дигаре. Чаро шумо хато намекунед? чаро шумо бартарӣ намедиҳед худро ба фирефтан мекашед? 6:8 На, шумо ситам мекунед ва фиреб медиҳед ва бародарони худро. 6:9 Оё намедонед, ки золимон вориси Малакути Худо нахоҳанд шуд? Фирефта нашавед: на зинокорон, на бутпарастон, на зинокорон, на занона, на сӯиистифода аз худ бо инсоният, 6:10 На дуздон, на тамаъкорон, на майзадагон, на бадгӯён, на тамаъкорон, вориси Малакути Худо хоҳанд шуд. 6:11 Ва баъзе аз шумо чунин буданд: лекин шумо шуста шудаед, вале қудсият доред, лекин шумо ба исми Исои Худованд ва ба Рӯҳи мо сафед шудаед Худоё. 6:12 Ҳама чиз барои ман ҷоиз аст, лекин ҳама чиз мувофиқ нест: ҳама чиз чизҳо барои ман ҷоиз аст, вале ман зери қудрати он нахоҳам шуд ягон. 6:13 Хӯрок барои шикам ва шикам барои хӯрок, лекин Худо ҳардуро нест мекунад он ва онҳо. Ва ҷисм на барои зино, балки барои Худованд аст; ва Худованд барои бадан. 6:14 Ва Худо ҳам Худовандро эҳьё кард, ва моро низ ба воситаи Ӯ эҳьё хоҳад кард қудрати худ. 6:15 Оё намедонед, ки ҷисмҳои шумо узвҳои Масеҳ мебошанд? пас ман? узвҳои Масеҳро гирифта, узвҳои фоҳиша гардонед? Худоё манъ. 6:16 Чӣ? Оё намедонед, ки касе ки ба фоҳиша пайваст бошад, як бадан аст? барои «Ду тан, мегӯяд ӯ, як тан хоҳанд буд». 6:17 Аммо касе ки ба Худованд пайваст аст, як рӯҳ аст. 6:18 Аз зино гурезед. Ҳар гуноҳе ки одам мекунад, бе бадан аст; балки вай ки зино мекунад, бар зидди ҷисми худ гуноҳ мекунад. 6:19 Чӣ? шумо намедонед, ки ҷисми шумо маъбади Рӯҳулқудс аст, ки он Оё он чи аз Худо доред, дар шумост, ва шумо аз они худ нестед? 6:20 Зеро ки шумо бо нархи гарон харида шудаед, бинобар ин дар ҷисми худ Худоро ҳамду сано хонед дар рӯҳи шумо, ки аз они Худост.