1 Вақоеънома
29:1 Ва подшоҳ Довуд ба тамоми ҷамоат гуфт: «Эй Сулаймони ман».
писаре ки танҳо Худо баргузидааст, ҳанӯз ҷавон ва нарм ва кор аст
бузург аст, зеро ки қаср на барои одам, балки барои Худованд Худост.
29:2 Ҳоло ман бо тамоми қуввати худ барои хонаи Худои худ тилло омода кардам
барои чизҳои аз тилло сохташуда ва нуқра барои ашёи нуқра ва
мис барои ашёи мис, оҳан барои ашёи оҳан ва чӯб барои ашё
ашёи чӯб; сангҳои оникс, ва сангҳои гузошташуда, сангҳои дурахшон,
ва аз рангҳои гуногун, ва ҳар гуна сангҳои қиматбаҳо ва мармар
сангҳои фаровон.
29:3 Илова бар ин, азбаски ман муҳаббати худро ба хонаи Худои худ гузоштаам, ман дорам
аз моли худам, аз тилло ва нуқра, ки ба онҳо додаам
хонаи Худои худ, бар ҳама чиз, ки ман барои муқаддас омода кардаам
хона,
29:4 Ҳатто се ҳазор талант тилло, аз тиллои Офир ва ҳафт
ҳазор талант нуқраи соф, то деворҳои хонаҳоро пӯшонед
бо:
29:5 Тилло барои ашёи тилло, ва нуқра барои ашёи нуқра, ва
ки тамоми корхо бо дастони устохо ба чо оварда шаванд. Ва кй
Пас оё омода аст хизмати худро имрӯз ба Худованд бахшад?
29:6 Сипас сардорони падарон ва мирони сибтҳои Исроил, ва
мириҳазорҳо ва садҳо, бо ҳокимони подшоҳ
кор, бо хоҳиши худ пешниҳод,
29:7 Ва барои хизмати хонаи Худо панҷ ҳазор тилло дод
талант ва даҳ ҳазор драм, ва даҳ ҳазор талант нуқра, ва
аз мис ҳаждаҳ ҳазор талант ва сад ҳазор талант
оҳан.
29:8 Ва онҳое, ки сангҳои қиматбаҳо ёфтанд, онҳоро ба ганҷ доданд
аз хонаи Худованд, бо дасти Еҳиили ҷершӯнӣ.
29:9 Он гоҳ мардум шодӣ карданд, барои он ки онҳо бо омодагӣ қурбонӣ карданд, зеро бо
дили комилро ба ихтиёри Худованд тақдим карданд, ва подшоҳ Довуд
низ бо камоли хурсандй шод гардид.
29:10 Бинобар ин Довуд дар ҳузури тамоми ҷамоат Худовандро ҳамду сано хонд, ва Довуд
гуфт: «Муборак бод Ту, эй Худованд Худои падари мо Исроил, то абад».
29:11 Эй Парвардигори ман, аз они Туст бузургӣ, ва қудрат, ва ҷалол ва
ғалаба ва бузургӣ: барои ҳар он чи дар осмон ва замин аст
аз они ту аст; Малакут аз они туст, эй Худованд, ва Ту сарбаландӣ
пеш аз хама.
29:12 Сарват ва шаъну шараф аз ту меояд, ва ту бар ҳама подшоҳӣ мекунӣ; ва дар
дасти ту қувват ва тавоност; ва бузург кардан дар дасти туст,
ва ба ҳама қувват бахшад.
29:13 Пас, акнун, эй Худои мо, ба Ту шукр мегӯем, ва исми ҷалоли Туро ситоиш мекунем.
29:14 Аммо ман кистам, ва қавми Ман кист, то ки мо тавони он пешниҳод кунем
бо омодагӣ пас аз ин гуна? зеро ки ҳама чиз аз они туст ва аз они туст
Оё ба ту додем?
29:15 Зеро ки мо дар пеши ту ғарибем ва ғарибем, мисли ҳамаи мо
Падарон: айёми мо дар рӯи замин мисли соя аст, ва ҳеҷ чиз нест
устувор.
29:16 Эй Худованд Худои мо, ҳамаи ин анборе, ки мо барои сохтани Ту омода кардаем
хона барои исми муқаддаси Ту аз дасти туст ва ҳамааш аз они туст.
29:17 Ман низ медонам, эй Худои ман, Ту дилро месанҷад ва аз он лаззат мебарӣ.
ростқавлӣ. Ман бошам, дар ростии дили худ дорам
бо омодагӣ ҳамаи ин чизҳоро пешкаш кардам; ва алҳол туро бо шодӣ дидам
мардуме ки дар ин ҷо ҳозиранд, бо омодагӣ ба ту қурбонӣ кунанд.
29:18 Эй Худованд Худои Иброҳим, Исҳоқ ва Исроил, падарони мо, инро барои
хамеша дар хаёли фикру зикри дили халки худ ва
дили онҳоро барои Ту омода созанд:
29:19 Ва ба писарам Сулаймон дили комил бидеҳ, то аҳкоми худро риоя кунад,
шаҳодатҳои Ту ва фароизи Ту, ва барои иҷрои ҳамаи ин корҳо ва барои
қасрро бисоз, ки ман барои он таъмин кардам.
29:20 Ва Довуд ба тамоми ҷамоат гуфт: «Акнун Худованд Худои худро ҳамду сано гӯед». Ва
тамоми ҷамоат Худованд Худои падарони худро ҳамду сано хонда, саҷда карданд
сарҳои худро поён карда, ба Худованд ва подшоҳ саҷда карданд.
29:21 Ва онҳо барои Худованд қурбониҳо меоварданд, ва сӯхтанӣ меоварданд.
ҳадияҳо барои Худованд, дар фардои он рӯз, ҳатто ҳазор нафар
гов, ҳазор қӯчқор ва ҳазор барра, бо нӯшокии худ
қурбониҳо ва қурбониҳои фаровон барои тамоми Исроил;
29:22 Ва дар он рӯз ба ҳузури Худованд бо шодии бузург бихӯред ва менӯшед.
Ва Сулаймон ибни Довудро бори дуюм подшоҳ карданд, ва
Ӯро барои Худованд тадҳин кард, то ки сардори ҳоким бошад, ва Содӯқ бошад
коҳин.
29:23 Ва Сулаймон бар тахти Худованд ба ҷои подшоҳи Довуд нишаст
падар, ва обод; ва тамоми Исроил ба ӯ итоат карданд.
29:24 Ва ҳамаи мирон, ва мардони тавоно ва ҳамаи писарони
подшоҳ Довуд ба Сулаймони подшоҳ итоат карданд.
Юҳанно 29:25 Ва Худованд Сулаймонро дар назари тамоми Исроил бағоят ҷалол дод,
ва ба ӯ чунин шукӯҳи шоҳона дод, ки дар ҳеҷ подшоҳе набуд
пеши ӯ дар Исроил.
29:26 Ҳамин тавр Довуд ибни Йисой бар тамоми Исроил подшоҳӣ кард.
29:27 Ва замоне ки ӯ бар Исроил подшоҳӣ кард, чиҳил сол буд; хафт сол
Ӯ дар Ҳебрӯн подшоҳӣ кард, ва сию се сол подшоҳӣ кард
Ерусалим.
29:28 Ва ӯ дар пирии хуб, пур аз рӯзҳо, сарват ва иззат мурд.
Ба ҷои ӯ писараш Сулаймон подшоҳӣ кард.
29:29 Акнун аъмоли подшоҳ Довуд, аввал ва охирин, инак, навишта шудааст
дар китоби Самуили бинанда ва дар китоби Нотони набӣ,
ва дар китоби Ҷоди бинанда,
29:30 Бо тамоми салтанат ва қудрати худ, ва замонҳое, ки бар ӯ гузаштанд, ва
бар Исроил ва бар тамоми салтанатҳои кишварҳо.