1 Вақоеънома
22:1 Ва Довуд гуфт: «Ин хонаи Худованд Худост, ва ин аст».
қурбонгоҳи қурбонии сӯхтанӣ барои Исроил.
Подшоҳон 22:2 Ва Довуд фармуд, ки ғарибонеро, ки дар он ҷо буданд, ҷамъ кунанд
замини Исроил; ва ӯ сангфаршонро таъин кард, то ки сангҳои сунъиро барои сохтани он кананд
хонаи Худо.
22:3 Ва Довуд оҳани фаровон барои мехҳо барои дарҳои хона тайёр кард
дарвозаҳо ва барои пайвастшавӣ; ва мис ба фаровонӣ бе вазн;
22:4 Ҳамчунин дарахтони арзи фаровон: барои сидӯниён ва онҳо аз Тир
ба Довуд чӯби зиёди кедр овард.
22:5 Ва Довуд гуфт: «Писари ман Сулаймон ҷавон ва нарм аст, ва он хонае ки».
аст, ки барои Худованд бино карда шавад, бояд бениҳоят бузург, шӯҳрат ва шӯҳрат бошад
ки дар тамоми мамлакатхо шухратманд аст: Бинобар ин ман акнун тайёрй мебинам
барои он. Аз ин рӯ, Довуд пеш аз маргаш омодагии зиёд дид.
22:6 Он гоҳ писараш Сулаймонро даъват карда, ба ӯ супориш дод, ки хонае созад
барои Худованд Худои Исроил.
22:7 Ва Довуд ба Сулаймон гуфт: «Писарам, дар фикри ман буд, ки бино кунам
хонае ба исми Худованд Худои ман;
22:8 Аммо каломи Худованд бар ман нозил шуда, гуфт: "Ту хун рехтаӣ"
фаровон ва ҷангҳои азим кардааст; барои он хона насоз
исми ман, зеро ки ту дар пеши назари ман дар рӯи замин хуни бисьёр рехтӣ.
22:9 Инак, барои ту писаре таваллуд хоҳад шуд, ки одами ором хоҳад буд; ва ман
ба вай аз тамоми душманони гирду атрофаш оромӣ хоҳад дод, зеро ки исми Ӯ хоҳад буд
Сулаймон бош, ва Ман дар айёми ӯ ба Исроил сулҳу оромӣ хоҳам дод.
22:10 Ӯ ба исми Ман хона бино хоҳад кард; ва ӯ писари ман хоҳад буд, ва ман хоҳам буд
падараш бошад; ва тахти салтанати ӯро бар пояи он устувор хоҳам кард
Исроил то абад.
22:11 Акнун, писарам, Худованд бо ту бод; ва обод намо, ва онро бино кун
хонаи Худованд Худои ту, чунон ки Ӯ дар бораи ту гуфтааст.
22:12 Фақат Худованд ба ту ҳикмат ва хирад ато кунад ва ба ту амр диҳад
дар бораи Исроил, то ки шариати Худованд Худои худро риоя намо.
22:13 Пас шумо муваффақ хоҳед шуд, агар шумо барои риоя кардани фароизҳо ва
ҳукмҳое, ки Худованд ба Мусо дар бораи Исроил амр фармудааст: бошад
қавӣ ва далерии хуб; натарсед ва хавотир нашавед.
22:14 Ҳоло, инак, дар изтироби худ ман барои хонаи Худованд омода кардаам
сад ҳазор талант тилло ва ҳазор ҳазор талант
нуқра; ва аз мис ва оҳан бе вазн; зеро он фаровон аст:
чубу тахта ва санг тайёр кардам; ва шумо метавонед ба он илова кунед.
22:15 Илова бар ин, дар назди ту коргарони зиёде ҳастанд, даравгарон ва коргарони
сангу чубу тахта ва хар гуна одамони маккор барои хар навъ
кор.
22:16 Аз тилло, нуқра ва мис ва оҳан вуҷуд надорад
рақам. Бархез ва ба амал овар, ва Худованд бо ту бошад.
22:17 Довуд инчунин ба тамоми мири Исроил амр фармуд, ки ба писараш Сулаймон кӯмак кунанд.
гуфт,
22:18 Оё Худованд Худои шумо бо шумо нест? ва ба шумо оромӣ надодааст?
хар тараф? зеро ки Ӯ сокинони ин заминро ба мулки Ман додааст
даст; ва замин дар пеши Худованд ва дар пеши қавми Ӯ мутеъ мешавад.
22:19 Акнун дил ва ҷони худро ба ҷустуҷӯи Худованд Худои худ равона кун; бархостан
Пас, ва маъбади Худованд Худоро бино кунед, то ки сандуқро биёред
аз аҳди Худованд ва зарфҳои муқаддаси Худо ба хона
ки бояд ба исми Худованд бино карда шавад.