1 Вақоеънома
17:1 Ва ҳангоме ки Довуд дар хонаи худ нишаста буд, Довуд гуфт
Нотони набӣ: «Инак, ман дар хонаи аз арзҳо сокинам, вале сандуқи аз дарахт».
аҳди Худованд дар зери пардаҳо мемонад.
17:2 Нотон ба Довуд гуфт: «Ҳар он чи дар дилат ҳаст, ба ҷо овар; зеро Худост
бо ту.
17:3 Ва воқеъ шуд дар ҳамон шаб, ки каломи Худо ба Нотон нозил шуд,
гуфт,
17:4 Бирав ва ба бандаи ман Довуд бигӯ, ки Худованд чунин мегӯяд: "Ту бино нахоҳӣ кард".
ман хонае, ки дар он зиндагӣ мекунам:
17:5 Зеро ки ман аз рӯзе ки Исроилро ба вуҷуд овардаам, дар хонае сокин нашудаам
то имрӯз; балки аз хайма ба хайма ва аз як хайма рафтаанд
ба дигаре.
17:6 Дар ҳар ҷое ки ман бо тамоми Исроил рафтор кардаам, ба яке аз онҳо сухан гуфтам
доварони Исроил, ки ба онҳо амр фармудаам, ки қавми Худро ғизо дода, гуфтанд: "Чаро?
шумо барои Ман хонаи арзӣ нанамудед?
17:7 Пас, алҳол ба бандаи ман Довуд чунин бигӯй: «Чунин мегӯяд».
Эй Парвардигори лашкарҳо, ман туро аз гӯсфандон гирифтаам, ҳатто аз паи гӯсфандон
гӯсфандон, то ки бар қавми Ман Исроил ҳоким бошӣ;
17:8 Ва ман бо ту будам, ҳар ҷое ки мерафтӣ, ва буридаам
ҳамаи душманонатро аз пеши худ дур кун, ва туро ном баровард
номи мардони бузурге, ки дар рӯи замин ҳастанд.
17:9 Ва Ман барои қавми Худ Исроил маконе муқаррар карда, онҳоро мешинонам,
ва онҳо дар ҷои худ сокин хоҳанд шуд, ва дигар ҷунбонда нахоҳанд шуд; на
Фарзандони шарир онҳоро, мисли пештара, дигар нобуд хоҳанд кард
оғоз,
17:10 Ва аз замоне ки ба доварон амр фармудаам, ки бар қавми Ман Исроил бошанд.
Илова бар ин, Ман ҳамаи душманонатро мутеъ хоҳам кард. Илова бар ин ба ту мегӯям
Худованд ба ту хонае бино хоҳад кард.
17:11 Ва ҳангоме ки айёми ту ба охир мерасад, ту бояд ба назди
бо падарони худ бош, то ки насли туро баъд аз ту ба вуҷуд оварам, ки он
аз писарони ту хоҳад буд; ва подшоҳии ӯро барқарор хоҳам кард.
17:12 Ӯ барои ман хона бино хоҳад кард, ва ман тахти ӯро то абад устувор хоҳам кард.
17:13 Ман падари ӯ хоҳам буд, ва ӯ писари ман хоҳад буд, ва Ман нахоҳам гирифт
марҳаматро аз ӯ дур кун, чунон ки ман онро аз касе ки пеш аз ту буд, гирифтам.
17:14 Аммо Ман ӯро дар хонаи Худ ва дар салтанати худ то абад сокин хоҳам кард; ва
тахт то абад пойдор хохад шуд.
17:15 Мувофиқи ҳамаи ин суханон, ва мувофиқи ҳамаи ин рӯъё, ҳамин тавр кард
Нотон ба Довуд сухан ронд.
17:16 Ва подшоҳ Довуд омада, ба ҳузури Худованд нишаст ва гуфт: «Ман кистам, эй?
Худовандо, ва хонаи ман чист, ки маро то ин дам овардаӣ?
17:17 Ва аммо ин дар назари Ту, эй Худо, чизи хурде буд; зеро ки шумо низ доред
дар бораи хонаи бандаи ту барои муддати тӯлонӣ сухан ронд ва зуд
маро ба қадри шахси олиҷанобон, эй Худованд Худо.
17:18 Довуд барои иззати бандаи ту боз чӣ гуфта метавонад? барои
ту бандаатро мешиносӣ.
17:19 Эй Худованд, ба хотири бандаи Худ ва мувофиқи дили худат
Ту ин ҳама бузургӣ кардаӣ, то ки ҳамаи ин чизҳои бузургро маълум кардӣ.
17:20 Эй Парвардигори ман, ҳеҷ кас монанди Ту нест, ва ҳеҷ худое ҷуз Ту нест,
аз руи хамаи он чи ки бо гуши худ шунидаем.
17:21 Ва чӣ гуна халқе дар рӯи замин мисли қавми ту Исроил аст, ки Худои онҳост
рафт, то ки халки худ шавад, туро номи бузург гардонад
ва даҳшатнокӣ, халқҳоро аз пеши қавми Ту, ки онҳоро бадар рондааст
ту аз Миср фидия додаӣ?
17:22 Зеро ки қавми Худ Исроилро то абад қавми Худ сохтӣ; ва
Ту, эй Худованд, Худои онҳо шудӣ.
17:23 Пас, алҳол, эй Худованд, бигзор он чизе ки дар бораи Худ гуфтаӣ,
ғулом ва дар бораи хонаи вай то абад устувор мемонанд, ва ончунон ки ту мекунӣ
гуфт.
17:24 Бигзор собит шавад, то исми Ту то абад ҷалол ёбад,
Гуфт: «Худованди лашкарҳо Худои Исроил, Худои Исроил аст;
ва хонадони бандаи ту Довуд пеши ту устувор гардад.
17:25 Зеро ки Ту, эй Худои ман, ба бандаи худ гуфтаӣ, ки ӯро бино хоҳӣ сохт.
«Бинобар ин бандаи ту дар дили худ пайдо кардааст, ки пештар дуо гӯяд».
ту.
17:26 Ва акнун, эй Худованд, Ту Худо ҳастӣ, ва ин некиро ба Ту ваъда додаӣ.
хизматгор:
17:27 Пас, акнун бигзор ту писанд ояд, ки хонаи бандаатро баракат диҳ
то абад пеши Ту бошад, зеро ки Ту, эй Худованд, баракат медиҳӣ, ва он хоҳад буд
то абад муборак бод.