Urtësia e Solomonit
12:1 Sepse Fryma yt i pakorruptueshëm është në çdo gjë.
12:2 Prandaj ti i ndëshkon pak e pak ata që fyejnë dhe
paralajmëroji ata duke i kujtuar për atë që kanë ofenduar,
që ta lënë ligësinë e tyre të besojnë në ty, o Zot.
12:3 Sepse vullneti yt ishte t'i shkatërrosh me duart e etërve tanë
banorët e vjetër të tokës sate të shenjtë,
12:4 të cilin ti e urren për kryerjen e veprave më të neveritshme të magjisë dhe të ligës
sakrifica;
12:5 Dhe gjithashtu ata vrasës të pamëshirshëm të fëmijëve dhe gllabërues të njerëzve
mishi dhe festat e gjakut,
12:6 me priftërinjtë e tyre nga grupi i tyre idhujtar dhe
prindër, që vranë me duart e veta shpirtra të pandihmuar:
12:7 Që toka, të cilën ti e vlerësoje mbi të gjitha të tjerat, të mund të marrë a
koloni e denjë e fëmijëve të Zotit.
12:8 Megjithatë edhe ata që i kurseve si njerëz dhe dërgove grerëza,
pararendësit e ushtrisë sate, për t'i shkatërruar pak e nga pak.
12:9 Jo se ti nuk ishe në gjendje të vish të paudhin nën dorën e tyre
të drejtë në betejë, ose për t'i shkatërruar menjëherë me kafshë mizore, ose
me një fjalë të përafërt:
12:10 por duke zbatuar gjykimet e tua mbi ta pak e pak, ti dhe
ata vend pendimi, duke mos qenë të paditur se ata ishin të këqij
brezi dhe se ligësia e tyre ishte edukuar tek ata dhe se e tyre
mendja nuk do të ndryshohej kurrë.
12:11 Sepse ishte një farë e mallkuar që në fillim; as ti nuk e bëre nga frika
nga kushdo, fali për ato gjëra në të cilat kanë mëkatuar.
12:12 Sepse kush do të thotë: "Çfarë ke bërë?". ose kush do t'i rezistojë tënde
gjykim? ose kush do të të akuzojë për kombet që humbasin, kush
keni bërë? ose kush do të vijë të të dalë kundër teje për t'u hakmarrë
njerëzit e padrejtë?
12:13 Sepse nuk ka asnjë Perëndi përveç teje që kujdeset për të gjithë, për të cilin ti
mund të tregojë se gjykimi yt nuk është i padrejtë.
12:14 As mbreti dhe as tiran nuk do të mund të të drejtojë fytyrën kundër teje
cilindo që ti e ke dënuar.
12:15 Meqenëse ti vetë je i drejtë, ti urdhëron të gjitha gjërat
me drejtësi: duke menduar se nuk është e pëlqyeshme me fuqinë tënde ta dënosh
që nuk e meritonte të ndëshkohej.
12:16 Sepse fuqia jote është fillimi i drejtësisë dhe sepse ti je
Zoti i të gjithëve, të bën të jesh i mëshirshëm me të gjithë.
12:17 Sepse kur njerëzit nuk do të besojnë se je me një fuqi të plotë, ti
trego forcën tënde dhe ndër ata që e njohin ti bën të tyren
guximi manifestohet.
12:18 Por ti, duke zotëruar pushtetin tënd, gjykon me drejtësi dhe na urdhëron me
favor i madh: sepse mund ta përdorësh pushtetin kur të duash.
12:19 Por me vepra të tilla ti i mësove popullit tënd që i drejti duhet
ji i mëshirshëm dhe i ke bërë fëmijët e tu të kenë një shpresë të mirë që ti
jep pendim për mëkatet.
12:20 Sepse po të ndëshkoje armiqtë e bijve të tu dhe të dënuarit
deri në vdekje, me një mendim të tillë, duke u dhënë atyre kohë dhe vend, ku
ata mund të çlirohen nga keqdashja e tyre:
12:21 Me sa kujdes të madh i gjykove bijtë e tu,
etërve të kujt u betove dhe bëtë besëlidhje për premtime të mira?
12:22 Prandaj, ndërsa ti na dënon, ti i fshikullon armiqtë tanë një
mijëra herë më shumë, me qëllim që, kur gjykojmë, duhet
mendo me kujdes mirësinë tënde dhe kur ne vetë gjykohemi, ne
duhet të kërkojë mëshirë.
12:23 Prandaj, ndërsa njerëzit kanë jetuar në mënyrë të padrejtë dhe të padrejtë, ti
i ka munduar me veprimet e tyre të neveritshme.
12:24 Sepse ata u devijuan shumë në rrugët e gabimit dhe i mbajtën për të
perënditë, të cilat edhe midis kafshëve të armiqve të tyre u përbuzën, duke qenë
të mashtruar, si fëmijë pa kuptim.
12:25 Prandaj për ta, si për fëmijët pa arsye, ti
nuk dërgova një gjykim për t'u tallur me ta.
12:26 Por ata që nuk donin të korrigjoheshin me atë korrigjim, në të cilin ai
të shoqëruar me ta, do të ndjejnë një gjykim të denjë për Zotin.
12:27 Sepse, shikoni, për çfarë mëri ata, kur u ndëshkuan, atë
është, për ata që ata mendonin se ishin perëndi; [tani] duke u ndëshkuar në to,
kur e panë, e pranuan se ishte Perëndia i vërtetë, të cilin më parë
ata mohuan të dinin: dhe për këtë arsye u vunë një dënim i skajshëm mbi ta.