Sirach
47:1 Mbas tij u ngrit Nathani për të profetizuar në kohën e Davidit.
47:2 Ashtu si u hoq dhjami nga flijimi i falënderimit, kështu u zgjodh Davidi
nga bijtë e Izraelit.
47:3 Ai luante me luanët si me kecat dhe me arinjtë si me qengja.
47:4 A nuk vrau një gjigant, kur ishte ende i ri? dhe nuk e hiqte
turpërim nga populli, kur ngriti dorën me gurin brenda
hobe, dhe rrahu mburrjen e Goliathit?
47:5 Sepse ai thirri Zotin Shumë të Lartit; dhe ai i dha forcë në të tijën
dora e djathtë për të vrarë atë luftëtar të fuqishëm dhe për të ngritur bririn e tij
njerëzit.
47:6 Kështu populli e nderoi me dhjetë mijë dhe e lavdëroi në dhomë
bekimet e Zotit, duke i dhënë atij një kurorë lavdie.
47:7 Sepse ai shkatërroi armiqtë nga çdo anë dhe i asgjësoi
Filistejtë, kundërshtarët e tij, dhe ndanë borinë e tyre për këtë
ditë.
47:8 Në të gjitha veprat e tij ai lavdëroi të Shenjtin Shumë të Lartin me fjalë lavdie;
me gjithë zemër ai këndoi këngë dhe e donte atë që e bëri.
47:9 Vuri edhe këngëtarë përpara altarit, që të mund me zërin e tyre
bëni melodi të ëmbël dhe këndoni çdo ditë lavde në këngët e tyre.
47:10 Ai ua zbukuroi festat e tyre dhe caktoi orët solemne deri në ditën e sotme
fund, që ata të mund të lëvdojnë emrin e tij të shenjtë dhe që tempulli të mund
zë nga mëngjesi.
47:11 Zoti ia hoqi mëkatet dhe e lartësoi fuqinë e tij përjetë; i dha atij
një besëlidhje mbretërish dhe një fron lavdie në Izrael.
47:12 Mbas tij doli një bir i urtë dhe për hir të tij u vendos i lirë.
47:13 Salomoni mbretëroi në një kohë paqeje dhe u nderua; sepse Zoti i krijoi të gjitha
qetësi rreth tij, që të mund të ndërtonte një shtëpi në emrin e tij dhe
përgatit shenjtëroren e tij përjetë.
47:14 Sa i mençur ishe në rininë tënde dhe, si një përmbytje, i mbushur me
mirëkuptim!
47:15 Shpirti yt mbuloi tërë tokën dhe e mbushe me errësirë
shëmbëlltyra.
47:16 Emri yt arriti deri në ishuj; dhe për paqen tënde ishe i dashur.
47:17 Vendet u mrekulluan me ty për këngët e tua, fjalët e urta dhe
shëmbëlltyrat dhe interpretimet.
47:18 Në emër të Zotit Perëndi, që quhet Zot, Perëndi i Izraelit,
ti mblodhe arin si kallaj dhe shumëzove argjendin si plumb.
47:19 Ti je përkulur ijët para grave dhe u solle nga trupi yt
në nënshtrim.
47:20 Ti e njollove nderin tënd dhe e ndote farën tënde, kështu që
solli zemërim mbi fëmijët e tu dhe u pikëllova për marrëzinë tënde.
47:21 Kështu mbretëria u nda dhe nga Efraimi sundoi një rebel
mbretëria.
47:22 Por Zoti nuk do ta lërë kurrë mëshirën e tij dhe as të tijën
veprat humbasin dhe ai nuk do të shfuqizojë pasardhësit e të zgjedhurve të tij dhe
nuk do t'ia heqë farën e atij që e do; prandaj dha
një mbetje për Jakobin dhe prej tij një rrënjë për Davidin.
47:23 Kështu Salomoni e pushoi bashkë me etërit e tij dhe la pasardhës të tij
Roboami, madje marrëzia e popullit, dhe një që nuk kishte
mirëkuptimin, i cili i largoi njerëzit me këshillën e tij. Atje ishte
edhe Jeroboami, bir i Nebatit, që e bëri Izraelin të mëkatonte dhe tregoi
Efraimi rruga e mëkatit:
47:24 Dhe mëkatet e tyre u shumuan jashtëzakonisht shumë, saqë u dëbuan
tokën.
47:25 Sepse ata kërkuan çdo ligësi, derisa hakmarrja i ra mbi ta.