Sirach 47:1 Mbas tij u ngrit Nathani për të profetizuar në kohën e Davidit. 47:2 Ashtu si u hoq dhjami nga flijimi i falënderimit, kështu u zgjodh Davidi nga bijtë e Izraelit. 47:3 Ai luante me luanët si me kecat dhe me arinjtë si me qengja. 47:4 A nuk vrau një gjigant, kur ishte ende i ri? dhe nuk e hiqte turpërim nga populli, kur ngriti dorën me gurin brenda hobe, dhe rrahu mburrjen e Goliathit? 47:5 Sepse ai thirri Zotin Shumë të Lartit; dhe ai i dha forcë në të tijën dora e djathtë për të vrarë atë luftëtar të fuqishëm dhe për të ngritur bririn e tij njerëzit. 47:6 Kështu populli e nderoi me dhjetë mijë dhe e lavdëroi në dhomë bekimet e Zotit, duke i dhënë atij një kurorë lavdie. 47:7 Sepse ai shkatërroi armiqtë nga çdo anë dhe i asgjësoi Filistejtë, kundërshtarët e tij, dhe ndanë borinë e tyre për këtë ditë. 47:8 Në të gjitha veprat e tij ai lavdëroi të Shenjtin Shumë të Lartin me fjalë lavdie; me gjithë zemër ai këndoi këngë dhe e donte atë që e bëri. 47:9 Vuri edhe këngëtarë përpara altarit, që të mund me zërin e tyre bëni melodi të ëmbël dhe këndoni çdo ditë lavde në këngët e tyre. 47:10 Ai ua zbukuroi festat e tyre dhe caktoi orët solemne deri në ditën e sotme fund, që ata të mund të lëvdojnë emrin e tij të shenjtë dhe që tempulli të mund zë nga mëngjesi. 47:11 Zoti ia hoqi mëkatet dhe e lartësoi fuqinë e tij përjetë; i dha atij një besëlidhje mbretërish dhe një fron lavdie në Izrael. 47:12 Mbas tij doli një bir i urtë dhe për hir të tij u vendos i lirë. 47:13 Salomoni mbretëroi në një kohë paqeje dhe u nderua; sepse Zoti i krijoi të gjitha qetësi rreth tij, që të mund të ndërtonte një shtëpi në emrin e tij dhe përgatit shenjtëroren e tij përjetë. 47:14 Sa i mençur ishe në rininë tënde dhe, si një përmbytje, i mbushur me mirëkuptim! 47:15 Shpirti yt mbuloi tërë tokën dhe e mbushe me errësirë shëmbëlltyra. 47:16 Emri yt arriti deri në ishuj; dhe për paqen tënde ishe i dashur. 47:17 Vendet u mrekulluan me ty për këngët e tua, fjalët e urta dhe shëmbëlltyrat dhe interpretimet. 47:18 Në emër të Zotit Perëndi, që quhet Zot, Perëndi i Izraelit, ti mblodhe arin si kallaj dhe shumëzove argjendin si plumb. 47:19 Ti je përkulur ijët para grave dhe u solle nga trupi yt në nënshtrim. 47:20 Ti e njollove nderin tënd dhe e ndote farën tënde, kështu që solli zemërim mbi fëmijët e tu dhe u pikëllova për marrëzinë tënde. 47:21 Kështu mbretëria u nda dhe nga Efraimi sundoi një rebel mbretëria. 47:22 Por Zoti nuk do ta lërë kurrë mëshirën e tij dhe as të tijën veprat humbasin dhe ai nuk do të shfuqizojë pasardhësit e të zgjedhurve të tij dhe nuk do t'ia heqë farën e atij që e do; prandaj dha një mbetje për Jakobin dhe prej tij një rrënjë për Davidin. 47:23 Kështu Salomoni e pushoi bashkë me etërit e tij dhe la pasardhës të tij Roboami, madje marrëzia e popullit, dhe një që nuk kishte mirëkuptimin, i cili i largoi njerëzit me këshillën e tij. Atje ishte edhe Jeroboami, bir i Nebatit, që e bëri Izraelin të mëkatonte dhe tregoi Efraimi rruga e mëkatit: 47:24 Dhe mëkatet e tyre u shumuan jashtëzakonisht shumë, saqë u dëbuan tokën. 47:25 Sepse ata kërkuan çdo ligësi, derisa hakmarrja i ra mbi ta.