Sirach 12:1 Kur do të bësh mirë, dije kujt ia bën; kështu do të jesh faleminderit për përfitimet tuaja. 12:2 Bëji të mirë njeriun e perëndishëm dhe do të gjesh një shpërblim; dhe nëse jo prej tij, por nga Shumë i Larti. 12:3 Asnjë e mirë nuk mund t'i vijë as atij që është gjithnjë i zënë me të keqen, as atij ai që nuk jep lëmoshë. 12:4 Jepini njeriut të perëndishëm dhe mos e ndihmoni mëkatarin. 12:5 Bëji mirë atij që është i përulur, por mos i jep të pabesit; përmbahu bukën tënde dhe mos ia jep, që të mos të zotërojë prej saj. sepse përndryshe do të marrësh dy herë më shumë të keqe për të gjitha të mirat do të kishte bërë me të. 12:6 Sepse Shumë i Larti i urren mëkatarët dhe do t'ua kthejë hakmarrjen të pabesë dhe i ruan kundër ditës së madhe të dënimit të tyre. 12:7 Jepini të mirëve dhe mos e ndihmoni mëkatarin. 12:8 Miku nuk mund të njihet në begati, dhe armiku nuk mund të fshihet fatkeqësia. 12:9 Në begatinë e njeriut, armiqtë do të hidhërohen, por në fatkeqësinë e tij edhe një mik do të largohet. 12:10 Mos i beso kurrë armikut tënd, sepse ashtu si ndryshket hekuri, ashtu është ligësia e tij. 12:11 Edhe sikur të përulet dhe të përkulet, kini kujdes dhe ki kujdes prej tij dhe do të jesh për të sikur të kesh fshirë a xham shikimi dhe do ta kuptosh që ndryshku i tij nuk ka qenë fare i fshirë. 12:12 Mos e lini pranë vetes, që, kur të të rrëzojë, të mos ngrihet në vendi yt; as le të ulet në të djathtën tënde, që të mos kërkojë të marrë ndenjësen tënde, dhe më në fund ti kujto fjalët e mia dhe do të të godasin me të. 12:13 Kush do të mëshirojë një magjepsës që është kafshuar nga një gjarpër, ose ndonjë të tillë si i afrohesh bishave të egra? 12:14 Kështu ai që shkon te një mëkatar dhe është ndotur me të në mëkatet e tij, do të më vijë keq? 12:15 Ai do të qëndrojë me ty për një kohë, por nëse ti fillon të biesh, ai do të nuk vonohet. 12:16 Armiku flet ëmbël me buzët e tij, por në zemrën e tij mendon si të të hedh në një gropë: do të qajë me sy, por po të gjejë mundësi, nuk do të ngopet me gjak. 12:17 Në rast se të godet fatkeqësia, do ta gjesh më parë atje; dhe pse ai pretendon se të ndihmon, por do të të minojë. 12:18 Ai do të tundë kokën, do të përplasë duart, do të pëshpërisë shumë dhe do të ndryshojë fytyra e tij.