Kënga e Solomonit
1:1 Kënga e këngëve, që është e Salomonit.
1:2 Le të më puthë me puthjet e gojës së tij, sepse dashuria jote është më e mirë
se vera.
1:3 Për aromën e vajrave të tua të mira emri yt është si vaji i parfumuar
të derdhura, prandaj të duan virgjëreshat.
1:4 Më tërhiq, ne do të vrapojmë pas teje; mbreti më çoi në shtëpinë e tij
dhoma: do të gëzohemi dhe do të gëzohemi me ty, do të kujtojmë dashurinë tënde
më shumë se vera: të drejtët të duan.
1:5 Unë jam e zezë, por e bukur, o bija të Jeruzalemit, si çadrat e tij
Kedari, si perdet e Solomonit.
1:6 Mos më shiko, sepse jam i zi, sepse dielli shikon
unë: fëmijët e nënës sime ishin inatosur me mua; më bënë rojtarin e
vreshtat; por vreshtin tim nuk e kam ruajtur.
1:7 Më thuaj, o ti që shpirti im do, ku ushqehesh, ku je
bëje kopenë tënde të pushojë në mesditë; pse të jem si ai
largohet nga kopetë e shokëve të tu?
1:8 Nëse nuk e di, o më e bukura ndër gratë, shko përpara
hapat e kopesë dhe kullot fëmijët e tu pranë çadrave të barinjve.
1:9 Të kam krahasuar, o dashuria ime, me një grup kuajsh në shtëpinë e Faraonit
karroca.
1:10 Faqet e tua janë të hijshme me radhë stoli, qafa jote me zinxhirë ari.
1:11 Ne do të bëjmë ty kufij prej ari me stufa argjendi.
1:12 Ndërsa mbreti ulet në tryezën e tij, nardi im dërgon
erën e saj.
1:13 Një tufë mirre është për mua shumë e dashur; ai do të shtrihet gjithë natën
mes gjoksit të mi.
1:14 I dashuri im është për mua si një tufë kamfiri në vreshtat e
Engedi.
1:15 Ja, ti je e bukur, dashuria ime; ja, ti je e drejtë; ti ke pëllumba'
sytë.
1:16 Ja, ti je i bukur, i dashuri im, po, i këndshëm; edhe shtrati ynë është i gjelbër.
1:17 Trarët e shtëpisë sonë janë kedri dhe trarët tanë prej bredhi.