Kënga e Solomonit 1:1 Kënga e këngëve, që është e Salomonit. 1:2 Le të më puthë me puthjet e gojës së tij, sepse dashuria jote është më e mirë se vera. 1:3 Për aromën e vajrave të tua të mira emri yt është si vaji i parfumuar të derdhura, prandaj të duan virgjëreshat. 1:4 Më tërhiq, ne do të vrapojmë pas teje; mbreti më çoi në shtëpinë e tij dhoma: do të gëzohemi dhe do të gëzohemi me ty, do të kujtojmë dashurinë tënde më shumë se vera: të drejtët të duan. 1:5 Unë jam e zezë, por e bukur, o bija të Jeruzalemit, si çadrat e tij Kedari, si perdet e Solomonit. 1:6 Mos më shiko, sepse jam i zi, sepse dielli shikon unë: fëmijët e nënës sime ishin inatosur me mua; më bënë rojtarin e vreshtat; por vreshtin tim nuk e kam ruajtur. 1:7 Më thuaj, o ti që shpirti im do, ku ushqehesh, ku je bëje kopenë tënde të pushojë në mesditë; pse të jem si ai largohet nga kopetë e shokëve të tu? 1:8 Nëse nuk e di, o më e bukura ndër gratë, shko përpara hapat e kopesë dhe kullot fëmijët e tu pranë çadrave të barinjve. 1:9 Të kam krahasuar, o dashuria ime, me një grup kuajsh në shtëpinë e Faraonit karroca. 1:10 Faqet e tua janë të hijshme me radhë stoli, qafa jote me zinxhirë ari. 1:11 Ne do të bëjmë ty kufij prej ari me stufa argjendi. 1:12 Ndërsa mbreti ulet në tryezën e tij, nardi im dërgon erën e saj. 1:13 Një tufë mirre është për mua shumë e dashur; ai do të shtrihet gjithë natën mes gjoksit të mi. 1:14 I dashuri im është për mua si një tufë kamfiri në vreshtat e Engedi. 1:15 Ja, ti je e bukur, dashuria ime; ja, ti je e drejtë; ti ke pëllumba' sytë. 1:16 Ja, ti je i bukur, i dashuri im, po, i këndshëm; edhe shtrati ynë është i gjelbër. 1:17 Trarët e shtëpisë sonë janë kedri dhe trarët tanë prej bredhi.