Psalmet 141:1 O Zot, unë të këlthas ty, nxito drejt meje; dëgjo zërin tim, kur Unë të thërras ty. 141:2 Le të paraqitet lutja ime para teje si temjan; dhe ngritja e duart e mia si kurban i mbrëmjes. 141:3 Vër një roje, o Zot, para gojës sime; ruaj derën e buzëve të mia. 141:4 Mos e prij zemrën time ndaj asnjë gjëje të keqe, për të kryer vepra të liga njerëzit që bëjnë paudhësi dhe më lejoni të mos ha nga ushqimet e tyre të shijshme. 141:5 Të drejtët të më godasin; do të jetë një mirësi dhe le të qortojë unë; do të jetë një vaj i shkëlqyer që nuk do të më thyejë kokën, sepse ende edhe lutja ime do të jetë në fatkeqësitë e tyre. 141:6 Kur gjyqtarët e tyre rrëzohen në gurishte, ata do të dëgjojnë timin fjalët; sepse janë të ëmbël. 141:7 Kockat tona janë të shpërndara në grykën e varrit, si kur dikush pret dhe copëton dru në tokë. 141:8 Por sytë e mi janë te ti, o Zot, o Zot; largohen jo shpirti im i varfër. 141:9 Më mbro nga leqet që më kanë ngritur dhe nga leqet e punëtorët e paudhësisë. 141:10 Le të bien të pabesët në rrjetat e tyre, ndërsa unë do të shpëtoj.