Psalmet
141:1 O Zot, unë të këlthas ty, nxito drejt meje; dëgjo zërin tim, kur
Unë të thërras ty.
141:2 Le të paraqitet lutja ime para teje si temjan; dhe ngritja e
duart e mia si kurban i mbrëmjes.
141:3 Vër një roje, o Zot, para gojës sime; ruaj derën e buzëve të mia.
141:4 Mos e prij zemrën time ndaj asnjë gjëje të keqe, për të kryer vepra të liga
njerëzit që bëjnë paudhësi dhe më lejoni të mos ha nga ushqimet e tyre të shijshme.
141:5 Të drejtët të më godasin; do të jetë një mirësi dhe le të qortojë
unë; do të jetë një vaj i shkëlqyer që nuk do të më thyejë kokën, sepse ende
edhe lutja ime do të jetë në fatkeqësitë e tyre.
141:6 Kur gjyqtarët e tyre rrëzohen në gurishte, ata do të dëgjojnë timin
fjalët; sepse janë të ëmbël.
141:7 Kockat tona janë të shpërndara në grykën e varrit, si kur dikush pret dhe
copëton dru në tokë.
141:8 Por sytë e mi janë te ti, o Zot, o Zot; largohen
jo shpirti im i varfër.
141:9 Më mbro nga leqet që më kanë ngritur dhe nga leqet e
punëtorët e paudhësisë.
141:10 Le të bien të pabesët në rrjetat e tyre, ndërsa unë do të shpëtoj.