Psalmet 132:1 O Zot, kujto Davidin dhe të gjitha fatkeqësitë e tij. 132:2 Si iu betua Zotit dhe iu betua Perëndisë të fuqishëm të Jakobit; 132:3 Me siguri nuk do të hyj në tabernakullin e shtëpisë sime dhe nuk do të ngjitem krevat im; 132:4 Nuk do t'u jap gjumë syve të mi dhe dremit qepallave të mia, 132:5 Derisa të gjej një vend për Zotin, një banesë për Perëndinë e fuqishëm të Jakobit. 132:6 Ja, ne dëgjuam për të në Efratah; e gjetëm në fushat e pyllit. 132:7 Ne do të hyjmë në çadrat e tij dhe do të adhurojmë në stolin e këmbëve të tij. 132:8 Çohu, o Zot, në prehjen tënde; ti dhe arka e fuqisë sate. 132:9 Priftërinjtë e tu le të vishen me drejtësi; dhe le të bërtasin shenjtorët e tu për gëzim. 132:10 Për hir të Davidit, shërbëtorit tënd, mos e largo fytyrën e të vajosurit tënd. 132:11 Zoti i është betuar me të vërtetë Davidit; ai nuk do të largohet prej saj; Nga frytin e trupit tënd do ta vë mbi fronin tënd. 132:12 Në qoftë se fëmijët e tu respektojnë besëlidhjen time dhe dëshminë time, unë do ta respektoj mësoji ata, edhe bijtë e tyre do të ulen mbi fronin tënd përjetë. 132:13 Sepse Zoti ka zgjedhur Sionin; ai e ka dëshiruar për banesën e tij. 132:14 Kjo është prehja ime përjetë; këtu do të banoj; sepse e kam dëshiruar. 132:15 Unë do ta bekoj me bollëk furnizimin e saj dhe do t'i ngop të varfërit e saj me bukë. 132:16 Unë gjithashtu do t'i veshë priftërinjtë e saj me shpëtimin dhe shenjtorët e saj do të bërtisni me zë të lartë nga gëzimi. 132:17 Atje do të bëj të lulëzojë briri i Davidit; kam caktuar një llambë për i imi i vajosur. 132:18 Armiqtë e tij do t'i veshë me turp, por mbi vete do të jetë kurora e tij lulëzojnë.