Psalmet 90:1 O Zot, ti ke qenë vendbanimi ynë në të gjitha brezat. 90:2 Para se të dilnin malet ose para se ti të kishe formuar ndonjëherë toka dhe bota, nga përjetësia në përjetësi, ti je Perëndia. 90:3 Ti e kthen njeriun në shkatërrim; dhe thoni: "Kthehuni, o bij të njerëzve". 90:4 Sepse një mijë vjet në sytë e tu nuk janë veçse si e djeshmja që ka kaluar, dhe si roje natën. 90:5 Ti i merr me vete si një përmbytje; ata janë si një gjumë: në në mëngjes janë si bari që rritet. 90:6 Në mëngjes lulëzon dhe rritet; në mbrëmje pritet poshtë dhe thahet. 90:7 Sepse ne jemi konsumuar nga zemërimi yt dhe jemi të tronditur nga zemërimi yt. 90:8 Ti i ke vënë para teje paudhësitë tona, mëkatet tona të fshehta në dritë të fytyrës sate. 90:9 Sepse të gjitha ditët tona kanë kaluar në zemërimin tënd; ne i kalojmë vitet tona si një përrallë që tregohet. 90:10 Ditët e viteve tona janë gjashtëdhjetë e dhjetë vjet; dhe nëse për shkak të fuqia e tyre është tetëdhjetë vjet, por forca e tyre është mundi dhe pikëllim; sepse së shpejti ndërpritet dhe ne fluturojmë larg. 90:11 Kush e njeh fuqinë e zemërimit tënd? edhe sipas frikës sate, kështu është zemërimi yt. 90:12 Pra, na mëso të numërojmë ditët tona, që të mund t'i kushtojmë vëmendje zemrave tona mençurinë. 90:13 Kthehu, o Zot, deri kur? dhe le të pendohet për ty shërbëtorët. 90:14 Na ngop herët me mëshirën tënde; që të gëzohemi dhe të gëzohemi të gjithë ditët tona. 90:15 Na gëzo sipas ditëve në të cilat na ke munduar dhe vitet në të cilat kemi parë të keqen. 90:16 Vepra jote le t'u shfaqet shërbëtorëve të tu dhe lavdia jote atyre fëmijët. 90:17 Dhe bukuria e Zotit, Perëndisë tonë, qoftë mbi ne dhe bëhu i fortë vepra e duarve tona mbi ne; po, vepra e duarve tona të vendos ty atë.