Psalmet
90:1 O Zot, ti ke qenë vendbanimi ynë në të gjitha brezat.
90:2 Para se të dilnin malet ose para se ti të kishe formuar ndonjëherë
toka dhe bota, nga përjetësia në përjetësi, ti je Perëndia.
90:3 Ti e kthen njeriun në shkatërrim; dhe thoni: "Kthehuni, o bij të njerëzve".
90:4 Sepse një mijë vjet në sytë e tu nuk janë veçse si e djeshmja që ka kaluar,
dhe si roje natën.
90:5 Ti i merr me vete si një përmbytje; ata janë si një gjumë: në
në mëngjes janë si bari që rritet.
90:6 Në mëngjes lulëzon dhe rritet; në mbrëmje pritet
poshtë dhe thahet.
90:7 Sepse ne jemi konsumuar nga zemërimi yt dhe jemi të tronditur nga zemërimi yt.
90:8 Ti i ke vënë para teje paudhësitë tona, mëkatet tona të fshehta në dritë
të fytyrës sate.
90:9 Sepse të gjitha ditët tona kanë kaluar në zemërimin tënd; ne i kalojmë vitet tona si një
përrallë që tregohet.
90:10 Ditët e viteve tona janë gjashtëdhjetë e dhjetë vjet; dhe nëse për shkak të
fuqia e tyre është tetëdhjetë vjet, por forca e tyre është mundi dhe
pikëllim; sepse së shpejti ndërpritet dhe ne fluturojmë larg.
90:11 Kush e njeh fuqinë e zemërimit tënd? edhe sipas frikës sate, kështu është
zemërimi yt.
90:12 Pra, na mëso të numërojmë ditët tona, që të mund t'i kushtojmë vëmendje zemrave tona
mençurinë.
90:13 Kthehu, o Zot, deri kur? dhe le të pendohet për ty
shërbëtorët.
90:14 Na ngop herët me mëshirën tënde; që të gëzohemi dhe të gëzohemi të gjithë
ditët tona.
90:15 Na gëzo sipas ditëve në të cilat na ke munduar dhe
vitet në të cilat kemi parë të keqen.
90:16 Vepra jote le t'u shfaqet shërbëtorëve të tu dhe lavdia jote atyre
fëmijët.
90:17 Dhe bukuria e Zotit, Perëndisë tonë, qoftë mbi ne dhe bëhu i fortë
vepra e duarve tona mbi ne; po, vepra e duarve tona të vendos ty
atë.