Psalmet
79:1 O Zot, kombet kanë ardhur në trashëgiminë tënde; tempulli yt i shenjtë ka
ata ndotën; e kanë vënë Jeruzalemin në togje.
79:2 Kufomat e shërbëtorëve të tu ua dhanë për të ngrënë
zogjtë e qiellit, mishi i shenjtorëve të tu për kafshët e
dheu.
79:3 Gjakun e tyre e kanë derdhur si ujë rreth Jeruzalemit; dhe aty
askush nuk i varroste.
79:4 Ne jemi bërë një turp për fqinjët tanë, një përbuzje dhe tallje për ta
që janë rreth nesh.
79:5 Deri kur, o Zot? do të zemërohesh përgjithmonë? do të digjet xhelozia jote
si zjarri?
79:6 Hidhe zemërimin tënd mbi kombet që nuk të njohin dhe mbi kombet që nuk të kanë njohur
mbretëritë që nuk e kanë thirrur emrin tënd.
79:7 Sepse kanë gllabëruar Jakobin dhe kanë shkatërruar banesën e tij.
79:8 Mos kujto paudhësitë e mëparshme kundër nesh;
na pengo shpejt, sepse jemi ulur shumë.
79:9 Na ndihmo, o Perëndi i shpëtimit, për lavdinë e emrit tënd dhe çliro
neve dhe na pastro mëkatet tona për hir të emrit tënd.
79:10 Pse duhet të thonë kombet: "Ku është Perëndia i tyre?". le të njihet
ndër kombet në sytë tanë me hakmarrjen e gjakut tënd
shërbëtorët e cila është derdhur.
79:11 Le të vijë para teje psherëtima e të burgosurit; sipas
madhështinë e fuqisë sate ruaj ata që janë caktuar të vdesin;
79:12 Dhe shtojini fqinjët tanë shtatëfish në gjirin e tyre
turpi me të cilin të kanë fyer, o Zot.
79:13 Prandaj ne populli yt dhe delet e kullotës sate do të të kremtojmë
përherë: ne do të shpallim lëvdimin tënd brez pas brezi.