Psalmet 79:1 O Zot, kombet kanë ardhur në trashëgiminë tënde; tempulli yt i shenjtë ka ata ndotën; e kanë vënë Jeruzalemin në togje. 79:2 Kufomat e shërbëtorëve të tu ua dhanë për të ngrënë zogjtë e qiellit, mishi i shenjtorëve të tu për kafshët e dheu. 79:3 Gjakun e tyre e kanë derdhur si ujë rreth Jeruzalemit; dhe aty askush nuk i varroste. 79:4 Ne jemi bërë një turp për fqinjët tanë, një përbuzje dhe tallje për ta që janë rreth nesh. 79:5 Deri kur, o Zot? do të zemërohesh përgjithmonë? do të digjet xhelozia jote si zjarri? 79:6 Hidhe zemërimin tënd mbi kombet që nuk të njohin dhe mbi kombet që nuk të kanë njohur mbretëritë që nuk e kanë thirrur emrin tënd. 79:7 Sepse kanë gllabëruar Jakobin dhe kanë shkatërruar banesën e tij. 79:8 Mos kujto paudhësitë e mëparshme kundër nesh; na pengo shpejt, sepse jemi ulur shumë. 79:9 Na ndihmo, o Perëndi i shpëtimit, për lavdinë e emrit tënd dhe çliro neve dhe na pastro mëkatet tona për hir të emrit tënd. 79:10 Pse duhet të thonë kombet: "Ku është Perëndia i tyre?". le të njihet ndër kombet në sytë tanë me hakmarrjen e gjakut tënd shërbëtorët e cila është derdhur. 79:11 Le të vijë para teje psherëtima e të burgosurit; sipas madhështinë e fuqisë sate ruaj ata që janë caktuar të vdesin; 79:12 Dhe shtojini fqinjët tanë shtatëfish në gjirin e tyre turpi me të cilin të kanë fyer, o Zot. 79:13 Prandaj ne populli yt dhe delet e kullotës sate do të të kremtojmë përherë: ne do të shpallim lëvdimin tënd brez pas brezi.