Psalmet 17:1 Dëgjo të drejtën, o Zot, dëgjo britmën time, dëgjo lutjen time, që nuk del nga buzët e shtirura. 17:2 Le të dalë dënimi im nga prania jote; le të shohin sytë e tu gjëra që janë të barabarta. 17:3 Ti ke provuar zemrën time; ti më ke vizituar natën; ti më ke provuar dhe nuk do të gjesh asgjë; Unë kam për qëllim që goja ime të mos shkelë. 17:4 Sa për veprat e njerëzve, me fjalën e buzëve të tua më ruaj shtigjet e shkatërruesit. 17:5 Mbaji hapat e mia në shtigjet e tua, që të mos rrëshqasin gjurmët e mia. 17:6 Të kërkova, sepse ti do të më dëgjosh, o Perëndi; vër veshin për mua dhe dëgjoni fjalën time. 17:7 Trego dashamirësinë tënde të mrekullueshme, o ti që shpëton me të drejtën tënde dorëzoji ata që kanë besim te ti nga ata që ngrihen kundër ato. 17:8 Më ruaj si bebja e syrit, më fshih nën hijen e krahëve të tu, 17:9 nga të pabesët që më shtypin, nga armiqtë e mi vdekjeprurës që më rrethojnë rreth. 17:10 Ata janë të përfshirë në dhjamin e tyre; me gojën e tyre flasin me krenari. 17:11 Tani na kanë rrethuar në hapat tona dhe i kanë vënë sytë përkulur deri në tokë; 17:12 Si një luan që lakmon gjahun e tij dhe si një luan i ri përgjojnë në vende të fshehta. 17:13 Çohu, o Zot, zhgënje atë, hidhe poshtë; çliro shpirtin tim nga i ligu, cila është shpata jote: 17:14 nga njerëzit që janë dora jote, o Zot, nga njerëzit e botës që kanë pjesën e tyre në këtë jetë dhe barkun e të cilëve ia mbush me fshehtësinë tënde thesari: ata janë plot me fëmijë dhe lënë pjesën tjetër të tyre substancë për foshnjat e tyre. 17:15 Sa për mua, unë do të shikoj fytyrën tënde me drejtësi; i kënaqur, kur zgjohem, me ngjashmërinë tënde.