Psalmet
17:1 Dëgjo të drejtën, o Zot, dëgjo britmën time, dëgjo lutjen time,
që nuk del nga buzët e shtirura.
17:2 Le të dalë dënimi im nga prania jote; le të shohin sytë e tu
gjëra që janë të barabarta.
17:3 Ti ke provuar zemrën time; ti më ke vizituar natën; ti
më ke provuar dhe nuk do të gjesh asgjë; Unë kam për qëllim që goja ime
të mos shkelë.
17:4 Sa për veprat e njerëzve, me fjalën e buzëve të tua më ruaj
shtigjet e shkatërruesit.
17:5 Mbaji hapat e mia në shtigjet e tua, që të mos rrëshqasin gjurmët e mia.
17:6 Të kërkova, sepse ti do të më dëgjosh, o Perëndi; vër veshin
për mua dhe dëgjoni fjalën time.
17:7 Trego dashamirësinë tënde të mrekullueshme, o ti që shpëton me të drejtën tënde
dorëzoji ata që kanë besim te ti nga ata që ngrihen kundër
ato.
17:8 Më ruaj si bebja e syrit, më fshih nën hijen e krahëve të tu,
17:9 nga të pabesët që më shtypin, nga armiqtë e mi vdekjeprurës që më rrethojnë
rreth.
17:10 Ata janë të përfshirë në dhjamin e tyre; me gojën e tyre flasin me krenari.
17:11 Tani na kanë rrethuar në hapat tona dhe i kanë vënë sytë përkulur
deri në tokë;
17:12 Si një luan që lakmon gjahun e tij dhe si një luan i ri
përgjojnë në vende të fshehta.
17:13 Çohu, o Zot, zhgënje atë, hidhe poshtë; çliro shpirtin tim nga
i ligu, cila është shpata jote:
17:14 nga njerëzit që janë dora jote, o Zot, nga njerëzit e botës që kanë
pjesën e tyre në këtë jetë dhe barkun e të cilëve ia mbush me fshehtësinë tënde
thesari: ata janë plot me fëmijë dhe lënë pjesën tjetër të tyre
substancë për foshnjat e tyre.
17:15 Sa për mua, unë do të shikoj fytyrën tënde me drejtësi;
i kënaqur, kur zgjohem, me ngjashmërinë tënde.