Obadiah
1:1 Vegimi i Obadiahut. Kështu thotë Zoti, Zoti për Edomin; Ne kemi
dëgjuan një lajm nga Zoti dhe një ambasador u dërgua midis tyre
kombe, çohuni dhe le të ngrihemi kundër saj në betejë.
1:2 Ja, unë të kam bërë të vogël midis kombeve; je shumë
i përbuzur.
1:3 Krenaria e zemrës sate të ka mashtruar, ti që banon në
çarje shkëmbi, banimi i të cilit është i lartë; që thotë në zemrën e tij,
Kush do të më zbresë në tokë?
1:4 edhe sikur ta lartësoje veten si shqiponja dhe të vendosësh folenë tënde
midis yjeve, andej do të të zbres, thotë Zoti.
1:5 Nëse natën erdhën hajdutë, natën kusarët, (si je i prerë!)
a nuk do të kishin vjedhur derisa të kishin mjaftuar? nëse vreshtarët
erdhën te ti, a nuk do të lënë pak rrush?
1:6 Si u hetuan gjërat e Esaut? si janë gjërat e tij të fshehura
kërkuar!
1:7 Tërë njerëzit e konfederatës sate të kanë sjellë deri në kufi
njerëzit që ishin në paqe me ty të mashtruan dhe fituan
kundër teje; ata që hanë bukën tënde kanë lënë një plagë poshtë teje:
nuk ka asnjë mirëkuptim në të.
1:8 A nuk do të shkatërroj atë ditë, thotë Zoti, të diturit?
nga Edomi dhe zgjuarsia nga mali i Esaut?
1:9 Dhe trimat e tu, o Teman, do të tremben deri në fund të çdo
një nga malet e Esaut mund të pritet me masakër.
1:10 Për dhunën tënde kundër vëllait tënd Jakob turpi do të të mbulojë dhe
do të shfarosesh përjetë.
1:11 Ditën që ti qëndroje në anën tjetër, ditën që
të huajt i morën rob forcat e tij dhe hynë të huajt
portat e tij dhe hodhi short mbi Jeruzalemin, dhe ti ishe si një prej tyre.
1:12 Por ti nuk duhej të shikoje ditën e vëllait tënd atë ditë
se u bë i huaj; as nuk duhet të gëzoheshe për të
bijtë e Judës ditën e shkatërrimit të tyre; as duhet
ke folur me krenari ditën e fatkeqësisë.
1:13 Ti nuk duhej të hyje në portën e popullit tim ditën e parë
fatkeqësia e tyre; po, ti nuk duhej ta kishe parë pikëllimin e tyre
në ditën e fatkeqësisë së tyre, as nuk kanë vënë dorë mbi pasurinë e tyre
ditën e fatkeqësisë së tyre;
1:14 As nuk duhej të qëndronit në udhëkryq për të prerë ata të
i tij që shpëtoi; as ti nuk duhej të dorëzoje ato të
ai që mbeti në ditën e fatkeqësisë.
1:15 Sepse dita e Zotit është e afërt për të gjitha kombet, ashtu si ke bërë,
do të të bëhet; shpërblimi yt do të kthehet mbi kokën tënde.
1:16 Sepse ashtu si keni pirë në malin tim të shenjtë, kështu do të kenë pirë gjithë kombet
pinë vazhdimisht, po, do të pinë dhe do të përpijnë,
dhe do të jenë sikur të mos kishin qenë.
1:17 Por mbi malin Sion do të jetë çlirimi dhe do të ketë shenjtëri;
dhe shtëpia e Jakobit do të zotërojë pronat e tyre.
1:18 Dhe shtëpia e Jakobit do të jetë një zjarr dhe shtëpia e Jozefit një flakë,
dhe shtëpia e Esaut si kashtë dhe do të ndizen në to dhe
gllabëroni ato; dhe nuk do të mbetet asnjë nga shtëpia e Esaut;
sepse Zoti e ka thënë.
1:19 Ata nga jugu do të zotërojnë malin e Esaut; dhe ata të
Filistejtë do të zotërojnë fushat e Efraimit dhe
fushat e Samarisë dhe Beniamini do të zotërojë Galaadin.
1:20 Dhe robëria e kësaj ushtrie të bijve të Izraelit do të zotërohet
ai i Kananeanëve deri në Sarepta; dhe robëria e
Jeruzalemi, që është në Sefarad, do të zotërojë qytetet e jugut.
1:21 Dhe shpëtimtarët do të ngjiten në malin e Sionit për të gjykuar malin e Esaut; dhe
mbretëria do të jetë e Zotit.