Numrat 22:1 Pastaj bijtë e Izraelit u nisën dhe fushuan në fushat e tij Moabi në këtë anë Jordani nga Jeriko. 22:2 Balaku, bir i Tsiporit, pa gjithçka që Izraeli i kishte bërë amorejtë. 22:3 Moabi pati një frikë të madhe nga populli, sepse ishte i shumtë; dhe Moabi ishte i pikëlluar për shkak të bijve të Izraelit. 22:4 Pastaj Moabi u tha pleqve të Madianit: "Tani kjo grup do të lëpijë". të gjitha ato që na rrethojnë, ashtu si kau lëpin barin fushë. Balaku, bir i Ziporit, ishte në atë kohë mbret i Moabitëve koha. 22:5 Prandaj i dërgoi lajmëtarë Balaamit, birit të Beorit, në Pethor, që është pranë lumit të vendit të bijve të popullit të tij, për të thirrur duke thënë: "Ja, një popull ka dalë nga Egjipti; ja, ata". mbulojnë faqen e dheut dhe qëndrojnë kundër meje. 22:6 Eja, pra, të lutem, ma mallkoje këtë popull; sepse edhe ata janë i fuqishëm për mua: ndoshta do të triumfoj, që t'i mundim dhe që t'i dëboj nga toka, sepse e di atë që ti bekimi është i bekuar dhe ai që mallkon ti është i mallkuar. 22:7 Pastaj pleqtë e Moabit dhe pleqtë e Madianit u nisën bashkë me të shpërblimet e hamendjes në dorën e tyre; dhe erdhën te Balaami dhe i foli fjalët e Balakut. 22:8 Dhe ai u tha atyre: ''Bëni këtu këtë natë dhe unë do t'ju njoftoj'' përsëri, siç do të më flasë Zoti, dhe princat e Moabit qëndruan me Balaamin. 22:9 Pastaj Perëndia iu afrua Balaamit dhe i tha: "Çfarë janë këta njerëz me ty?". 22:10 Dhe Balaami i tha Perëndisë: Balaku, bir i Ziporit, mbret i Moabit, ka më dërgoi duke thënë: 22:11 Ja, një popull ka dalë nga Egjipti dhe i mbulon fytyrën toka: ejani tani, më mallkoni; mbase do të jem në gjendje kapërceni ato dhe dëboni ato. 22:12 Dhe Perëndia i tha Balaamit: "Nuk do të shkosh me ta; ju nuk do të mallkoni njerëzit, sepse janë të bekuar. 22:13 Balaami u ngrit në mëngjes dhe u tha princave të Balakut: Shkoni në vendin tuaj, sepse Zoti nuk më lejon të shkoj me ju. 22:14 Princat e Moabit u ngritën, shkuan te Balaku dhe thanë: Balaami nuk pranon të vijë me ne. 22:15 Pastaj Balaku dërgoi përsëri princa, më të mëdhenj dhe më të nderuar se ata. 22:16 Pastaj erdhën te Balaami dhe i thanë: "Kështu thotë Balaku, biri i Zippor, të lutem, të mos të pengojë asgjë që të vish tek unë: 22:17 Sepse unë do të të bëj një nder të madh dhe do të bëj gjithçka ti më thua: eja, pra, të lutem, ma mallkoje këtë popull. 22:18 Balaami u përgjigj dhe u tha shërbëtorëve të Balakut: "Nëse Balaku do ma jep shtëpinë e tij plot argjend e ar, nuk mund të shkoj përtej fjalës të Zotit, Perëndisë tim, për të bërë pak a më shumë. 22:19 Prandaj, ju lutem, qëndroni edhe ju këtë natë këtu, që unë të mundem di çfarë do të më thotë më shumë Zoti. 22:20 Dhe Perëndia iu afrua Balaamit natën dhe i tha: "Nëse njerëzit vijnë në thirr, çohu dhe shko me ta; por megjithatë fjala që do të them këtë do të bësh për ty. 22:21 Balaami u ngrit në mëngjes, shaloi gomarin e tij dhe shkoi me princat e Moabit. 22:22 Dhe zemërimi i Perëndisë u ndez sepse ai shkoi; dhe engjëlli i Zotit qëndroi në rrugën e një kundërshtari kundër tij. Tani ai ishte duke hipur mbi me të ishin gomari i tij dhe dy shërbëtorët e tij. 22:23 Gomarica pa engjëllin e Zotit që qëndronte në rrugë dhe shpatën e tij tërhiqet në dorën e tij dhe gomari u largua nga rruga dhe shkoi në fushë dhe Balaami goditi gomarin për ta kthyer në rrugë. 22:24 Por engjëlli i Zotit u ndal në një shteg të vreshtave, një mur nga kjo anë dhe një mur në atë anë. 22:25 Dhe gomarica, kur pa engjëllin e Zotit, iu drejtua muri dhe e shtypi këmbën e Balaamit pas murit dhe ai e goditi përsëri. 22:26 Engjëlli i Zotit shkoi më tej dhe u ndal në një vend të ngushtë, ku nuk kishte asnjë mënyrë për t'u kthyer as në të djathtë as në të majtë. 22:27 Gomarica, kur pa engjëllin e Zotit, ra përmbys nën Balaamin; Balaami u ndez dhe zemërimi i tij u ndez dhe goditi gomarin me shkop. 22:28 Zoti hapi gojën e gomarit dhe ajo i tha Balaamit: "Çfarë A të kam bërë që më ke rrahur këto tri herë? 22:29 Dhe Balaami i tha gomarit: "Sepse je tallur me mua; isha një shpatë në dorën time, sepse tani do të të vrisja. 22:30 Gomarica i tha Balaamit: "A nuk jam unë gomari yt mbi të cilin ke i hipur që kur isha i yti e deri më sot? a nuk do ta bëja ndonjëherë te ti? Dhe ai tha: Jo. 22:31 Atëherë Zoti ia hapi sytë Balaamit dhe ai pa engjëllin e tij Zoti qëndronte në rrugë me shpatën e zhveshur në dorë dhe u përkul poshtë kokës dhe i ra me fytyrë. 22:32 Dhe engjëlli i Zotit i tha: "Pse ke rrahur bythën tënde këto tri herë? ja, unë dola të të kundërshtoj, sepse rruga jote është e çoroditur para meje: 22:33 Gomarica më pa dhe u largua nga unë tri herë, po të mos kishte ndodhur u largua nga unë, me siguri edhe tani të kisha vrarë dhe e shpëtova të gjallë. 22:34 Pastaj Balaami i tha engjëllit të Zotit: "Kam mëkatuar; sepse e dija jo se ti më ke qëndruar në rrugë; tani, pra, nëse është mos të kënaq, do të më kthej përsëri. 22:35 Engjëlli i Zotit i tha Balaamit: "Shko me njerëzit, por vetëm fjalën që do të të them, do ta thuash ti. Kështu Balaam shkoi me princat e Balakut. 22:36 Kur Balaku dëgjoi që Balaami kishte ardhur, doli për ta takuar një qytet i Moabit, që ndodhet në kufirin e Arnonit, që është në skajin më të lartë bregdeti. 22:37 Dhe Balaku i tha Balaamit: "A nuk të dërgova me zell për të thirrur ti? pse nuk erdhe tek unë? a nuk jam në gjendje të promovoj vërtet ty te nderosh? 22:38 Dhe Balaami i tha Balakut: "Ja, unë erdha te ti; fare fuqi për të thënë ndonjë gjë? fjalën që Perëndia më vë në gojë, që do të flas. 22:39 Kështu Balaami shkoi me Balakun dhe arritën në Kirjathhuzoth. 22:40 Pastaj Balaku ofroi lopë dhe dele dhe ia dërgoi Balaamit dhe princave që ishin me të. 22:41 Të nesërmen Balaku mori Balaamin dhe e solli atë deri në vendet e larta të Baalit, që andej të mund të shihte më të mirën pjesë e popullit.