Numrat
22:1 Pastaj bijtë e Izraelit u nisën dhe fushuan në fushat e tij
Moabi në këtë anë Jordani nga Jeriko.
22:2 Balaku, bir i Tsiporit, pa gjithçka që Izraeli i kishte bërë
amorejtë.
22:3 Moabi pati një frikë të madhe nga populli, sepse ishte i shumtë; dhe Moabi
ishte i pikëlluar për shkak të bijve të Izraelit.
22:4 Pastaj Moabi u tha pleqve të Madianit: "Tani kjo grup do të lëpijë".
të gjitha ato që na rrethojnë, ashtu si kau lëpin barin
fushë. Balaku, bir i Ziporit, ishte në atë kohë mbret i Moabitëve
koha.
22:5 Prandaj i dërgoi lajmëtarë Balaamit, birit të Beorit, në Pethor,
që është pranë lumit të vendit të bijve të popullit të tij, për të thirrur
duke thënë: "Ja, një popull ka dalë nga Egjipti; ja, ata".
mbulojnë faqen e dheut dhe qëndrojnë kundër meje.
22:6 Eja, pra, të lutem, ma mallkoje këtë popull; sepse edhe ata janë
i fuqishëm për mua: ndoshta do të triumfoj, që t'i mundim dhe
që t'i dëboj nga toka, sepse e di atë që ti
bekimi është i bekuar dhe ai që mallkon ti është i mallkuar.
22:7 Pastaj pleqtë e Moabit dhe pleqtë e Madianit u nisën bashkë me të
shpërblimet e hamendjes në dorën e tyre; dhe erdhën te Balaami dhe
i foli fjalët e Balakut.
22:8 Dhe ai u tha atyre: ''Bëni këtu këtë natë dhe unë do t'ju njoftoj''
përsëri, siç do të më flasë Zoti, dhe princat e Moabit qëndruan
me Balaamin.
22:9 Pastaj Perëndia iu afrua Balaamit dhe i tha: "Çfarë janë këta njerëz me ty?".
22:10 Dhe Balaami i tha Perëndisë: Balaku, bir i Ziporit, mbret i Moabit, ka
më dërgoi duke thënë:
22:11 Ja, një popull ka dalë nga Egjipti dhe i mbulon fytyrën
toka: ejani tani, më mallkoni; mbase do të jem në gjendje
kapërceni ato dhe dëboni ato.
22:12 Dhe Perëndia i tha Balaamit: "Nuk do të shkosh me ta; ju nuk do të
mallkoni njerëzit, sepse janë të bekuar.
22:13 Balaami u ngrit në mëngjes dhe u tha princave të Balakut:
Shkoni në vendin tuaj, sepse Zoti nuk më lejon të shkoj
me ju.
22:14 Princat e Moabit u ngritën, shkuan te Balaku dhe thanë:
Balaami nuk pranon të vijë me ne.
22:15 Pastaj Balaku dërgoi përsëri princa, më të mëdhenj dhe më të nderuar se ata.
22:16 Pastaj erdhën te Balaami dhe i thanë: "Kështu thotë Balaku, biri i
Zippor, të lutem, të mos të pengojë asgjë që të vish tek unë:
22:17 Sepse unë do të të bëj një nder të madh dhe do të bëj gjithçka
ti më thua: eja, pra, të lutem, ma mallkoje këtë popull.
22:18 Balaami u përgjigj dhe u tha shërbëtorëve të Balakut: "Nëse Balaku do
ma jep shtëpinë e tij plot argjend e ar, nuk mund të shkoj përtej fjalës
të Zotit, Perëndisë tim, për të bërë pak a më shumë.
22:19 Prandaj, ju lutem, qëndroni edhe ju këtë natë këtu, që unë të mundem
di çfarë do të më thotë më shumë Zoti.
22:20 Dhe Perëndia iu afrua Balaamit natën dhe i tha: "Nëse njerëzit vijnë në
thirr, çohu dhe shko me ta; por megjithatë fjala që do të them
këtë do të bësh për ty.
22:21 Balaami u ngrit në mëngjes, shaloi gomarin e tij dhe shkoi me
princat e Moabit.
22:22 Dhe zemërimi i Perëndisë u ndez sepse ai shkoi; dhe engjëlli i Zotit
qëndroi në rrugën e një kundërshtari kundër tij. Tani ai ishte duke hipur mbi
me të ishin gomari i tij dhe dy shërbëtorët e tij.
22:23 Gomarica pa engjëllin e Zotit që qëndronte në rrugë dhe shpatën e tij
tërhiqet në dorën e tij dhe gomari u largua nga rruga dhe shkoi
në fushë dhe Balaami goditi gomarin për ta kthyer në rrugë.
22:24 Por engjëlli i Zotit u ndal në një shteg të vreshtave, një mur
nga kjo anë dhe një mur në atë anë.
22:25 Dhe gomarica, kur pa engjëllin e Zotit, iu drejtua
muri dhe e shtypi këmbën e Balaamit pas murit dhe ai e goditi
përsëri.
22:26 Engjëlli i Zotit shkoi më tej dhe u ndal në një vend të ngushtë,
ku nuk kishte asnjë mënyrë për t'u kthyer as në të djathtë as në të majtë.
22:27 Gomarica, kur pa engjëllin e Zotit, ra përmbys nën Balaamin;
Balaami u ndez dhe zemërimi i tij u ndez dhe goditi gomarin me shkop.
22:28 Zoti hapi gojën e gomarit dhe ajo i tha Balaamit: "Çfarë
A të kam bërë që më ke rrahur këto tri herë?
22:29 Dhe Balaami i tha gomarit: "Sepse je tallur me mua;
isha një shpatë në dorën time, sepse tani do të të vrisja.
22:30 Gomarica i tha Balaamit: "A nuk jam unë gomari yt mbi të cilin ke
i hipur që kur isha i yti e deri më sot? a nuk do ta bëja ndonjëherë
te ti? Dhe ai tha: Jo.
22:31 Atëherë Zoti ia hapi sytë Balaamit dhe ai pa engjëllin e tij
Zoti qëndronte në rrugë me shpatën e zhveshur në dorë dhe u përkul
poshtë kokës dhe i ra me fytyrë.
22:32 Dhe engjëlli i Zotit i tha: "Pse ke rrahur
bythën tënde këto tri herë? ja, unë dola të të kundërshtoj,
sepse rruga jote është e çoroditur para meje:
22:33 Gomarica më pa dhe u largua nga unë tri herë, po të mos kishte ndodhur
u largua nga unë, me siguri edhe tani të kisha vrarë dhe e shpëtova të gjallë.
22:34 Pastaj Balaami i tha engjëllit të Zotit: "Kam mëkatuar; sepse e dija
jo se ti më ke qëndruar në rrugë; tani, pra, nëse është
mos të kënaq, do të më kthej përsëri.
22:35 Engjëlli i Zotit i tha Balaamit: "Shko me njerëzit, por vetëm
fjalën që do të të them, do ta thuash ti. Kështu Balaam
shkoi me princat e Balakut.
22:36 Kur Balaku dëgjoi që Balaami kishte ardhur, doli për ta takuar
një qytet i Moabit, që ndodhet në kufirin e Arnonit, që është në skajin më të lartë
bregdeti.
22:37 Dhe Balaku i tha Balaamit: "A nuk të dërgova me zell për të thirrur
ti? pse nuk erdhe tek unë? a nuk jam në gjendje të promovoj vërtet
ty te nderosh?
22:38 Dhe Balaami i tha Balakut: "Ja, unë erdha te ti;
fare fuqi për të thënë ndonjë gjë? fjalën që Perëndia më vë në gojë,
që do të flas.
22:39 Kështu Balaami shkoi me Balakun dhe arritën në Kirjathhuzoth.
22:40 Pastaj Balaku ofroi lopë dhe dele dhe ia dërgoi Balaamit dhe princave
që ishin me të.
22:41 Të nesërmen Balaku mori Balaamin dhe e solli
atë deri në vendet e larta të Baalit, që andej të mund të shihte më të mirën
pjesë e popullit.