Vajtimet 1:1 Si qëndron i vetmuar qyteti që ishte plot me njerëz! si eshte ajo bëhu si e ve! ajo që ishte e madhe midis kombeve dhe princesha ndër krahina, si është bërë haraçe! 1:2 Ajo qan me dhimbje natën dhe lotët e saj janë mbi faqet e saj. nuk ka asnjë që ta ngushëllojë të gjithë dashnorët e saj; të gjithë miqtë e saj i kanë dhënë në mënyrë të pabesë me të, ata janë bërë armiqtë e saj. 1:3 Juda ka shkuar në robëri për shkak të mundimeve dhe të mëdhave skllavëria: banon midis kombeve, nuk gjen prehje; gjithë ajo mes ngushticave e kapën persekutorët. 1:4 Rrugët e Sionit mbajnë zi, sepse askush nuk vjen në festat solemne; portat e saj janë të shkreta; priftërinjtë e saj psherëtinin, virgjëreshat e saj janë të pikëlluara dhe ajo është në hidhërim. 1:5 Kundërshtarët e saj janë të parët, armiqtë e tij kanë mbarësi; sepse Zoti ka e mundoi për numrin e madh të shkeljeve të saj; bijtë e saj janë shkoi në robëri para armikut. 1:6 Dhe nga e bija e Sionit iku gjithë bukuria e saj: princat e tij janë bërë si drerët që nuk gjejnë kullotë dhe janë zhdukur forcë para ndjekësit. 1:7 Jeruzalemi u kujtua në ditët e mundimit dhe të mjerimit të tij të gjitha gjërat e saj të këndshme që kishte në kohët e lashta, kur populli i saj ra në duart e armikut dhe askush nuk e ndihmoi: kundërshtarët e pa dhe u tall me të shtunat e saj. 1:8 Jeruzalemi ka mëkatuar rëndë; prandaj ajo hiqet: të gjitha ato e nderuan, e përçmonin, sepse e kanë parë lakuriqësinë e saj; po, ajo psherëtin dhe kthehet prapa. 1:9 Fëlliqësia e saj është në skajet e saj; ajo nuk e kujton fundin e saj të fundit; prandaj ajo zbriti mrekullisht: nuk kishte ngushëllues. O Zot, ja pikëllimin tim, sepse armiku është madhëruar. 1:10 Kundërshtari ka shtrirë dorën e tij mbi të gjitha gjërat e tij të këndshme, sepse ajo pa se në shenjtëroren e saj hynë kombet, të cilët ti urdhëroi që të mos hynin në asamblenë tënde. 1:11 Tërë populli i saj psherëtin, kërkon bukë; kanë dhënë të këndshmen e tyre gjërat e mishit për të lehtësuar shpirtin; shiko, o Zot, dhe shiko; sepse unë jam bëhem i poshtër. 1:12 A nuk është gjë për ju të gjithë ju që kaloni? vini re dhe shikoni nëse ka çdo pikëllim i ngjashëm me pikëllimin tim, që më bëhet mua, me të cilin Zoti më ka pikëlluar ditën e zemërimit të tij të zjarrtë. 1:13 Nga lart ka dërguar zjarr në kockat e mia dhe ai mbizotëron ai ka shtrirë një rrjetë në këmbët e mia, më ka kthyer prapa; ai ka më bëri të shkretë dhe të fikët gjithë ditën. 1:14 Zgjedha e shkeljeve të mia është lidhur me dorën e tij; ato janë kurorëzuar, dhe ngjitu mbi qafën time; ai ka bërë të rrëzohet forca ime, Zoti më ka dorëzuar në duart e tyre, prej të cilëve nuk mund të ngrihem. 1:15 Zoti ka shkelur në mes meje gjithë trimat e mi; ai ka thirrur kundër meje një asamble për të shtypur të rinjtë e mi: Zotin ka shkelur virgjëreshën, bijën e Judës, si në një shtypëse vere. 1:16 Për këto gjëra unë qaj; syri im, syri im rrjedh nga uji, sepse ngushëlluesi që duhet të më lehtësojë shpirtin është larg meje: imja fëmijët janë të shkretë, sepse armiku fitoi. 1:17 Sioni i shtrin duart dhe nuk ka njeri që ta ngushëllojë Zoti ka urdhëruar për Jakobin që kundërshtarët e tij të jenë rreth tij: Jeruzalemi është mes tyre si një grua me menstruacione. 1:18 Zoti është i drejtë; sepse unë jam rebeluar kundër urdhërimit të tij: Dëgjoni, ju lutem, të gjithë njerëzit, dhe shikoni dhimbjen time: virgjëreshat e mia dhe të miat të rinjtë shkojnë në robëri. 1:19 Unë thirra dashnorët e mi, por ata më mashtruan: priftërinjtë e mi dhe pleqtë e mi dhanë shpirt në qytet, ndërsa ata kërkonin mishin e tyre për t'u lehtësuar shpirtrat e tyre. 1:20 Ja, o Zot; sepse jam në ankth; zorrët e mia janë të trazuara; zemra ime është kthyer brenda meje; sepse jam rebeluar rëndë; shpata është jashtë breaveth, në shtëpi ka si vdekje. 1:21 Ata kanë dëgjuar që unë psherëtij; nuk ka njeri që të më ngushëllojë; gjithçka është e imja armiqtë kanë dëgjuar për fatkeqësinë time; ata janë të kënaqur që ti e ke bërë atë: do të sjellësh ditën që ke thirrur dhe ata do të jenë të ngjashëm tek unë. 1:22 Të vijë para teje gjithë ligësia e tyre; dhe bëju atyre si ti më ke bërë për të gjitha shkeljet e mia, sepse psherëtimat e mia janë të shumta dhe zemra ime është e dobësuar.