Vajtimet
1:1 Si qëndron i vetmuar qyteti që ishte plot me njerëz! si eshte ajo
bëhu si e ve! ajo që ishte e madhe midis kombeve dhe princesha
ndër krahina, si është bërë haraçe!
1:2 Ajo qan me dhimbje natën dhe lotët e saj janë mbi faqet e saj.
nuk ka asnjë që ta ngushëllojë të gjithë dashnorët e saj; të gjithë miqtë e saj i kanë dhënë
në mënyrë të pabesë me të, ata janë bërë armiqtë e saj.
1:3 Juda ka shkuar në robëri për shkak të mundimeve dhe të mëdhave
skllavëria: banon midis kombeve, nuk gjen prehje; gjithë ajo
mes ngushticave e kapën persekutorët.
1:4 Rrugët e Sionit mbajnë zi, sepse askush nuk vjen në festat solemne;
portat e saj janë të shkreta; priftërinjtë e saj psherëtinin, virgjëreshat e saj janë të pikëlluara dhe
ajo është në hidhërim.
1:5 Kundërshtarët e saj janë të parët, armiqtë e tij kanë mbarësi; sepse Zoti ka
e mundoi për numrin e madh të shkeljeve të saj; bijtë e saj janë
shkoi në robëri para armikut.
1:6 Dhe nga e bija e Sionit iku gjithë bukuria e saj: princat e tij
janë bërë si drerët që nuk gjejnë kullotë dhe janë zhdukur
forcë para ndjekësit.
1:7 Jeruzalemi u kujtua në ditët e mundimit dhe të mjerimit të tij
të gjitha gjërat e saj të këndshme që kishte në kohët e lashta, kur populli i saj
ra në duart e armikut dhe askush nuk e ndihmoi: kundërshtarët
e pa dhe u tall me të shtunat e saj.
1:8 Jeruzalemi ka mëkatuar rëndë; prandaj ajo hiqet: të gjitha ato
e nderuan, e përçmonin, sepse e kanë parë lakuriqësinë e saj; po, ajo
psherëtin dhe kthehet prapa.
1:9 Fëlliqësia e saj është në skajet e saj; ajo nuk e kujton fundin e saj të fundit;
prandaj ajo zbriti mrekullisht: nuk kishte ngushëllues. O Zot,
ja pikëllimin tim, sepse armiku është madhëruar.
1:10 Kundërshtari ka shtrirë dorën e tij mbi të gjitha gjërat e tij të këndshme, sepse
ajo pa se në shenjtëroren e saj hynë kombet, të cilët ti
urdhëroi që të mos hynin në asamblenë tënde.
1:11 Tërë populli i saj psherëtin, kërkon bukë; kanë dhënë të këndshmen e tyre
gjërat e mishit për të lehtësuar shpirtin; shiko, o Zot, dhe shiko; sepse unë jam
bëhem i poshtër.
1:12 A nuk është gjë për ju të gjithë ju që kaloni? vini re dhe shikoni nëse ka
çdo pikëllim i ngjashëm me pikëllimin tim, që më bëhet mua, me të cilin
Zoti më ka pikëlluar ditën e zemërimit të tij të zjarrtë.
1:13 Nga lart ka dërguar zjarr në kockat e mia dhe ai mbizotëron
ai ka shtrirë një rrjetë në këmbët e mia, më ka kthyer prapa; ai ka
më bëri të shkretë dhe të fikët gjithë ditën.
1:14 Zgjedha e shkeljeve të mia është lidhur me dorën e tij; ato janë kurorëzuar,
dhe ngjitu mbi qafën time; ai ka bërë të rrëzohet forca ime, Zoti
më ka dorëzuar në duart e tyre, prej të cilëve nuk mund të ngrihem.
1:15 Zoti ka shkelur në mes meje gjithë trimat e mi;
ai ka thirrur kundër meje një asamble për të shtypur të rinjtë e mi: Zotin
ka shkelur virgjëreshën, bijën e Judës, si në një shtypëse vere.
1:16 Për këto gjëra unë qaj; syri im, syri im rrjedh nga uji,
sepse ngushëlluesi që duhet të më lehtësojë shpirtin është larg meje: imja
fëmijët janë të shkretë, sepse armiku fitoi.
1:17 Sioni i shtrin duart dhe nuk ka njeri që ta ngushëllojë
Zoti ka urdhëruar për Jakobin që kundërshtarët e tij të jenë
rreth tij: Jeruzalemi është mes tyre si një grua me menstruacione.
1:18 Zoti është i drejtë; sepse unë jam rebeluar kundër urdhërimit të tij:
Dëgjoni, ju lutem, të gjithë njerëzit, dhe shikoni dhimbjen time: virgjëreshat e mia dhe të miat
të rinjtë shkojnë në robëri.
1:19 Unë thirra dashnorët e mi, por ata më mashtruan: priftërinjtë e mi dhe pleqtë e mi
dhanë shpirt në qytet, ndërsa ata kërkonin mishin e tyre për t'u lehtësuar
shpirtrat e tyre.
1:20 Ja, o Zot; sepse jam në ankth; zorrët e mia janë të trazuara; zemra ime
është kthyer brenda meje; sepse jam rebeluar rëndë; shpata është jashtë
breaveth, në shtëpi ka si vdekje.
1:21 Ata kanë dëgjuar që unë psherëtij; nuk ka njeri që të më ngushëllojë; gjithçka është e imja
armiqtë kanë dëgjuar për fatkeqësinë time; ata janë të kënaqur që ti e ke bërë atë:
do të sjellësh ditën që ke thirrur dhe ata do të jenë të ngjashëm
tek unë.
1:22 Të vijë para teje gjithë ligësia e tyre; dhe bëju atyre si ti
më ke bërë për të gjitha shkeljet e mia, sepse psherëtimat e mia janë të shumta dhe
zemra ime është e dobësuar.