Punë 4:1 Atëherë Elifazi, Temaniti, u përgjigj dhe tha: 4:2 Nëse duam të flasim me ty, a do të hidhëroheni? por kush mundet të mos flasë? 4:3 Ja, ti ke mësuar shumë dhe ke forcuar të dobëtit duart. 4:4 Fjalët e tua e kanë mbështetur atë që bie dhe ti e ke forcuar gjunjët e dobët. 4:5 Por tani të ka rënë dhe të ligështohen; ajo të prek ty dhe je i shqetësuar. 4:6 A nuk është kjo frika jote, siguria jote, shpresa jote dhe drejtësia jote? rrugët e tua? 4:7 Mos harroni, të lutem, kush ka humbur ndonjëherë, duke qenë i pafajshëm? apo ku ishin i drejti prehet? 4:8 Siç e pashë, ata që lërojnë paudhësinë dhe mbjellin ligësi, korrin e njëjta. 4:9 Nga fryma e Perëndisë ata humbasin dhe nga fryma e vrimave të hundës së tij konsumuan. 4:10 Ulërima e luanit, zëri i luanit të egër dhe dhëmbët e luanëve të rinj, janë thyer. 4:11 Luani i vjetër vdes nga mungesa e gjahut dhe këlyshët e luanit të fortë janë të shpërndara jashtë vendit. 4:12 Tani m'u soll një gjë fshehurazi dhe veshi im mori pak të saj. 4:13 Në mendime nga vegimet e natës, kur bie gjumi i thellë burra, 4:14 Më zuri frika dhe drithërima, që bëri të dridheshin të gjitha kockat e mia. 4:15 Atëherë një frymë kaloi përpara fytyrës sime; flokët e mishit tim u ngritën: 4:16 Ajo u ndal, por nuk mund ta dalloja formën e saj: ishte një shëmbëlltyrë para syve të mi ra heshtja dhe dëgjova një zë që thoshte: 4:17 A do të jetë njeriu i vdekshëm më i drejtë se Perëndia? a do të jetë njeriu më i pastër se krijuesi i tij? 4:18 Ja, ai nuk ka besim te shërbëtorët e tij; dhe engjëjt e tij ai i ngarkoi marrëzi: 4:19 Aq më pak në ata që banojnë në shtëpi prej balte, themeli i të cilave është në pluhur, që shtypen para molës? 4:20 Shkatërrohen nga mëngjesi deri në mbrëmje; vdesin përjetë ndonjë në lidhje me të. 4:21 A nuk ikën vallë madhështia e tyre që është në to? madje vdesin pa urtësi.