Punë
4:1 Atëherë Elifazi, Temaniti, u përgjigj dhe tha:
4:2 Nëse duam të flasim me ty, a do të hidhëroheni? por kush mundet
të mos flasë?
4:3 Ja, ti ke mësuar shumë dhe ke forcuar të dobëtit
duart.
4:4 Fjalët e tua e kanë mbështetur atë që bie dhe ti e ke forcuar
gjunjët e dobët.
4:5 Por tani të ka rënë dhe të ligështohen; ajo të prek ty dhe
je i shqetësuar.
4:6 A nuk është kjo frika jote, siguria jote, shpresa jote dhe drejtësia jote?
rrugët e tua?
4:7 Mos harroni, të lutem, kush ka humbur ndonjëherë, duke qenë i pafajshëm? apo ku ishin
i drejti prehet?
4:8 Siç e pashë, ata që lërojnë paudhësinë dhe mbjellin ligësi, korrin
e njëjta.
4:9 Nga fryma e Perëndisë ata humbasin dhe nga fryma e vrimave të hundës së tij
konsumuan.
4:10 Ulërima e luanit, zëri i luanit të egër dhe dhëmbët
e luanëve të rinj, janë thyer.
4:11 Luani i vjetër vdes nga mungesa e gjahut dhe këlyshët e luanit të fortë janë
të shpërndara jashtë vendit.
4:12 Tani m'u soll një gjë fshehurazi dhe veshi im mori pak
të saj.
4:13 Në mendime nga vegimet e natës, kur bie gjumi i thellë
burra,
4:14 Më zuri frika dhe drithërima, që bëri të dridheshin të gjitha kockat e mia.
4:15 Atëherë një frymë kaloi përpara fytyrës sime; flokët e mishit tim u ngritën:
4:16 Ajo u ndal, por nuk mund ta dalloja formën e saj: ishte një shëmbëlltyrë
para syve të mi ra heshtja dhe dëgjova një zë që thoshte:
4:17 A do të jetë njeriu i vdekshëm më i drejtë se Perëndia? a do të jetë njeriu më i pastër se
krijuesi i tij?
4:18 Ja, ai nuk ka besim te shërbëtorët e tij; dhe engjëjt e tij ai i ngarkoi
marrëzi:
4:19 Aq më pak në ata që banojnë në shtëpi prej balte, themeli i të cilave është
në pluhur, që shtypen para molës?
4:20 Shkatërrohen nga mëngjesi deri në mbrëmje; vdesin përjetë
ndonjë në lidhje me të.
4:21 A nuk ikën vallë madhështia e tyre që është në to? madje vdesin
pa urtësi.