Isaia 50:1 Kështu thotë Zoti: Ku është fatura e divorcit të nënës sate? kë kam larguar? ose cilit prej kreditorëve të mi i kam shitur ju? Ja, për paudhësitë tuaja keni shitur veten dhe për tuajat shkeljet janë hequr nëna jote. 50:2 Pse, kur erdha, nuk kishte njeri? kur thirra, nuk kishte asnjë per t'u pergjigjur? A është shkurtuar fare dora ime që nuk mund të shpengojë? apo kam une nuk ka fuqi për të ofruar? ja, me qortimin tim unë thaj detin dhe bëj lumenjtë një shkretëtirë: peshqit e tyre u qelbet, sepse nuk ka ujë dhe vdes nga etja. 50:3 Unë i vesh qiejt me errësirë dhe i bëj me thasë duke mbuluar. 50:4 Zoti, Zoti, më ka dhënë gjuhën e të diturve, që unë ta njoh si t'i thuash një fjalë në kohë atij që është i lodhur: ai zgjohet në mëngjes në mëngjes, ai zgjon veshin tim për të dëgjuar si të diturit. 50:5 Zoti, Zoti, më ka hapur veshin dhe unë nuk kam qenë as rebel u kthye prapa. 50:6 Ua dhashë shpinën goditësve dhe faqet atyre që shkulën flokët: Nuk e fsheha fytyrën nga turpi dhe pështymja. 50:7 Sepse Zoti, Zoti do të më ndihmojë; prandaj nuk do të turpërohem: prandaj e kam bërë fytyrën time si një strall dhe e di që nuk do ta bëj të ketë turp. 50:8 Afër është ai që më shfajëson; kush do të luftojë me mua? le të qëndrojmë së bashku: kush është kundërshtari im? le të më afrohet. 50:9 Ja, Zoti, Zoti do të më ndihmojë; kush është ai që do të më dënojë? ja, të gjithë do të vjetërohen si një rrobë; mola do t'i hajë. 50:10 Kush nga ju ka frikë nga Zoti dhe që i bindet zërit të tij shërbëtor, që ecën në errësirë dhe nuk ka dritë? le të besojë emri i Zotit dhe qëndroni te Perëndia i tij. 50:11 Ja, të gjithë ju që ndezni një zjarr dhe rrethoheni shkëndijat: ecni në dritën e zjarrit tuaj dhe në shkëndijat që keni ndezur. Këtë do ta keni nga dora ime; do të shtriheni në pikëllim.