Isaia
31:1 Mjerë ata që zbresin në Egjipt për ndihmë; dhe rri mbi kuaj, dhe
ki besim te qerret, sepse janë të shumta; dhe në kalorës, sepse ata
janë shumë të forta; por nuk shikojnë as te i Shenjti i Izraelit
kërkoni Zotin!
31:2 Megjithatë edhe ai është i urtë, do të sjellë të keqen dhe nuk do ta tërheqë të tijën
fjalët: por do të ngrihet kundër shtëpisë së keqbërësve dhe kundër
ndihmën e atyre që bëjnë paudhësi.
31:3 Tani Egjiptasit janë njerëz dhe jo Perëndi; dhe kuajt e tyre mish, dhe jo
shpirti. Kur Zoti do të shtrijë dorën e tij, ai që ndihmon
do të bjerë dhe ai që është holpen do të bjerë poshtë dhe të gjithë do të bien
dështojnë së bashku.
31:4 Sepse kështu më ka thënë Zoti: si luani dhe i vogli
luani që vrumbullon mbi gjahun e tij, kur thirret një mori barinjsh
kundër tij, ai nuk do të ketë frikë nga zëri i tyre dhe nuk do të poshtërohet për shkak të tij
zhurma e tyre; kështu do të zbresë Zoti i ushtrive për të luftuar
mali i Sionit dhe për kodrën e tij.
31:5 Ashtu si fluturojnë zogjtë, kështu Zoti i ushtrive do të mbrojë Jeruzalemin; duke mbrojtur
gjithashtu ai do ta dorëzojë; dhe duke kaluar ai do ta ruajë atë.
31:6 Kthehuni tek ai nga i cili bijtë e Izraelit janë rebeluar thellë.
31:7 Sepse atë ditë secili do të flakë tej idhujt e tij prej argjendi dhe të tij
idhuj prej ari, që duart tuaja ju kanë bërë për mëkat.
31:8 Atëherë Asiriani do të bjerë nga shpata jo e një njeriu të fuqishëm; dhe
shpata, jo e një njeriu të poshtër, do ta përpijë, por ai do të ikë
shpata dhe të rinjtë e tij do të turpërohen.
31:9 Ai do të kalojë nga frika në fortesën e tij dhe princat e tij
do të kenë frikë nga flamuri, thotë Zoti, zjarri i të cilit është në Sion,
dhe furrën e tij në Jeruzalem.