Isaia 31:1 Mjerë ata që zbresin në Egjipt për ndihmë; dhe rri mbi kuaj, dhe ki besim te qerret, sepse janë të shumta; dhe në kalorës, sepse ata janë shumë të forta; por nuk shikojnë as te i Shenjti i Izraelit kërkoni Zotin! 31:2 Megjithatë edhe ai është i urtë, do të sjellë të keqen dhe nuk do ta tërheqë të tijën fjalët: por do të ngrihet kundër shtëpisë së keqbërësve dhe kundër ndihmën e atyre që bëjnë paudhësi. 31:3 Tani Egjiptasit janë njerëz dhe jo Perëndi; dhe kuajt e tyre mish, dhe jo shpirti. Kur Zoti do të shtrijë dorën e tij, ai që ndihmon do të bjerë dhe ai që është holpen do të bjerë poshtë dhe të gjithë do të bien dështojnë së bashku. 31:4 Sepse kështu më ka thënë Zoti: si luani dhe i vogli luani që vrumbullon mbi gjahun e tij, kur thirret një mori barinjsh kundër tij, ai nuk do të ketë frikë nga zëri i tyre dhe nuk do të poshtërohet për shkak të tij zhurma e tyre; kështu do të zbresë Zoti i ushtrive për të luftuar mali i Sionit dhe për kodrën e tij. 31:5 Ashtu si fluturojnë zogjtë, kështu Zoti i ushtrive do të mbrojë Jeruzalemin; duke mbrojtur gjithashtu ai do ta dorëzojë; dhe duke kaluar ai do ta ruajë atë. 31:6 Kthehuni tek ai nga i cili bijtë e Izraelit janë rebeluar thellë. 31:7 Sepse atë ditë secili do të flakë tej idhujt e tij prej argjendi dhe të tij idhuj prej ari, që duart tuaja ju kanë bërë për mëkat. 31:8 Atëherë Asiriani do të bjerë nga shpata jo e një njeriu të fuqishëm; dhe shpata, jo e një njeriu të poshtër, do ta përpijë, por ai do të ikë shpata dhe të rinjtë e tij do të turpërohen. 31:9 Ai do të kalojë nga frika në fortesën e tij dhe princat e tij do të kenë frikë nga flamuri, thotë Zoti, zjarri i të cilit është në Sion, dhe furrën e tij në Jeruzalem.