hebrenjve
7:1 Për këtë Melkisedekun, mbret i Salemit, prift i Shumë të Lartit Perëndi, i cili
takoi Abrahamin duke u kthyer nga masakra e mbretërve dhe e bekoi;
7:2 të cilit edhe Abrahami i dha një të dhjetën e të gjithëve; së pari duke qenë nga
interpretimi Mbreti i drejtësisë dhe pas kësaj edhe mbreti i Salemit,
që është Mbreti i paqes;
7:3 Pa baba, pa nënë, pa prejardhje, pa pasur asnjërin
fillimi i ditëve, as fundi i jetës; por u bë i ngjashëm me Birin e Perëndisë;
qëndron vazhdimisht një prift.
7:4 Tani shikoni sa i madh ishte ky njeri, për të cilin edhe patriarku
Abrahami dha të dhjetën e plaçkës.
7:5 Dhe me të vërtetë ata që janë nga bijtë e Levit, që marrin detyrën e
priftëria, keni një urdhërim për të marrë të dhjetat e popullit
sipas ligjit, pra të vëllezërve të tyre, edhe pse dalin
nga ijët e Abrahamit:
7:6 Por ai, prejardhja e të cilit nuk llogaritet prej tyre, mori të dhjetat
Abrahamin dhe bekoi atë që kishte premtimet.
7:7 Dhe pa asnjë kundërthënie, më e pakta është e bekuar nga më e mira.
7:8 Dhe këtu njerëzit që vdesin marrin të dhjetat; por atje ai i pranon, të
për të cilin dëshmohet se jeton.
7:9 Dhe siç mund të them kështu, edhe Levi, që merr të dhjetat, e pagoi të dhjetën në
Abrahami.
7:10 Sepse ai ishte ende në ijët e atit të tij, kur Melkisedeku i doli përpara.
7:11 Pra, nëse përsosmëria do të ishte nga priftëria levitike, (sepse nën të
populli e mori ligjin,) çfarë nevoje më tej kishte që një tjetër
prifti duhet të ngrihet sipas urdhrit të Melkisedekut dhe të mos thirret
pas urdhrit të Aaronit?
7:12 Për ndryshimin e priftërisë, është e nevojshme një ndryshim
edhe të ligjit.
7:13 Sepse ai për të cilin thuhen këto gjëra i përket një fisi tjetër, të
të cilin askush nuk e mori pjesë në altar.
7:14 Sepse është e qartë se Zoti ynë doli nga Juda; të cilit fis Moisiu
nuk foli asgjë në lidhje me priftërinë.
7:15 Dhe kjo është akoma më e dukshme, sepse kjo pas shëmbëlltyrës së
Melkisedeku u ngrit atje një prift tjetër,
7:16 i cili nuk është bërë sipas ligjit të një urdhërimi mishor, por sipas ligjit
fuqia e një jete të pafund.
7:17 Sepse ai dëshmon: "Ti je prift përjetë sipas urdhrit të".
Melkisedeku.
7:18 Sepse me të vërtetë ka një anulim të urdhërimit që ka ndodhur përpara
dobësinë dhe humbjen e saj.
7:19 Sepse ligji nuk bënte asgjë të përsosur, veçse të sjellë një shpresë më të mirë
bëri; me anë të së cilës i afrohemi Perëndisë.
7:20 Dhe përderisa jo pa betim u bë prift:
7:21 (Sepse ata priftërinj u bënë pa betim, por ky me betim
ai që i tha: Zoti u betua dhe nuk do të pendohet, ti je a
prift përgjithmonë sipas urdhrit të Melkisedekut :)
7:22 Aq shumë Jezusi u sigurua për një testament më të mirë.
7:23 Dhe ata ishin vërtet shumë priftërinj, sepse nuk u lejuan
vazhdojnë për shkak të vdekjes:
7:24 Por ky njeri, duke qenë se vazhdon përjetë, ka një të pandryshueshme
priftëri.
7:25 Prandaj ai është gjithashtu në gjendje t'i shpëtojë ata që vijnë deri në fund
Zoti me të, duke parë se ai jeton gjithnjë për të ndërmjetësuar për ta.
7:26 Sepse një kryeprift i tillë u bë ne, i shenjtë, i padëmshëm, i pandotur,
të ndarë nga mëkatarët dhe të ngritur më lart se qiejt;
7:27 Kush nuk ka nevojë çdo ditë, si kryepriftërinjtë, të ofrojë flijime,
së pari për mëkatet e veta dhe më pas për mëkatet e njerëzve; për këtë bëri një herë,
kur ai ofroi veten.
7:28 Sepse ligji i bën kryepriftërinj njerëzit që kanë dobësi; por fjala
i betimit, që ishte që nga ligji, bën Birin, i cili është i shenjtëruar
përgjithmonë.