hebrenjve 7:1 Për këtë Melkisedekun, mbret i Salemit, prift i Shumë të Lartit Perëndi, i cili takoi Abrahamin duke u kthyer nga masakra e mbretërve dhe e bekoi; 7:2 të cilit edhe Abrahami i dha një të dhjetën e të gjithëve; së pari duke qenë nga interpretimi Mbreti i drejtësisë dhe pas kësaj edhe mbreti i Salemit, që është Mbreti i paqes; 7:3 Pa baba, pa nënë, pa prejardhje, pa pasur asnjërin fillimi i ditëve, as fundi i jetës; por u bë i ngjashëm me Birin e Perëndisë; qëndron vazhdimisht një prift. 7:4 Tani shikoni sa i madh ishte ky njeri, për të cilin edhe patriarku Abrahami dha të dhjetën e plaçkës. 7:5 Dhe me të vërtetë ata që janë nga bijtë e Levit, që marrin detyrën e priftëria, keni një urdhërim për të marrë të dhjetat e popullit sipas ligjit, pra të vëllezërve të tyre, edhe pse dalin nga ijët e Abrahamit: 7:6 Por ai, prejardhja e të cilit nuk llogaritet prej tyre, mori të dhjetat Abrahamin dhe bekoi atë që kishte premtimet. 7:7 Dhe pa asnjë kundërthënie, më e pakta është e bekuar nga më e mira. 7:8 Dhe këtu njerëzit që vdesin marrin të dhjetat; por atje ai i pranon, të për të cilin dëshmohet se jeton. 7:9 Dhe siç mund të them kështu, edhe Levi, që merr të dhjetat, e pagoi të dhjetën në Abrahami. 7:10 Sepse ai ishte ende në ijët e atit të tij, kur Melkisedeku i doli përpara. 7:11 Pra, nëse përsosmëria do të ishte nga priftëria levitike, (sepse nën të populli e mori ligjin,) çfarë nevoje më tej kishte që një tjetër prifti duhet të ngrihet sipas urdhrit të Melkisedekut dhe të mos thirret pas urdhrit të Aaronit? 7:12 Për ndryshimin e priftërisë, është e nevojshme një ndryshim edhe të ligjit. 7:13 Sepse ai për të cilin thuhen këto gjëra i përket një fisi tjetër, të të cilin askush nuk e mori pjesë në altar. 7:14 Sepse është e qartë se Zoti ynë doli nga Juda; të cilit fis Moisiu nuk foli asgjë në lidhje me priftërinë. 7:15 Dhe kjo është akoma më e dukshme, sepse kjo pas shëmbëlltyrës së Melkisedeku u ngrit atje një prift tjetër, 7:16 i cili nuk është bërë sipas ligjit të një urdhërimi mishor, por sipas ligjit fuqia e një jete të pafund. 7:17 Sepse ai dëshmon: "Ti je prift përjetë sipas urdhrit të". Melkisedeku. 7:18 Sepse me të vërtetë ka një anulim të urdhërimit që ka ndodhur përpara dobësinë dhe humbjen e saj. 7:19 Sepse ligji nuk bënte asgjë të përsosur, veçse të sjellë një shpresë më të mirë bëri; me anë të së cilës i afrohemi Perëndisë. 7:20 Dhe përderisa jo pa betim u bë prift: 7:21 (Sepse ata priftërinj u bënë pa betim, por ky me betim ai që i tha: Zoti u betua dhe nuk do të pendohet, ti je a prift përgjithmonë sipas urdhrit të Melkisedekut :) 7:22 Aq shumë Jezusi u sigurua për një testament më të mirë. 7:23 Dhe ata ishin vërtet shumë priftërinj, sepse nuk u lejuan vazhdojnë për shkak të vdekjes: 7:24 Por ky njeri, duke qenë se vazhdon përjetë, ka një të pandryshueshme priftëri. 7:25 Prandaj ai është gjithashtu në gjendje t'i shpëtojë ata që vijnë deri në fund Zoti me të, duke parë se ai jeton gjithnjë për të ndërmjetësuar për ta. 7:26 Sepse një kryeprift i tillë u bë ne, i shenjtë, i padëmshëm, i pandotur, të ndarë nga mëkatarët dhe të ngritur më lart se qiejt; 7:27 Kush nuk ka nevojë çdo ditë, si kryepriftërinjtë, të ofrojë flijime, së pari për mëkatet e veta dhe më pas për mëkatet e njerëzve; për këtë bëri një herë, kur ai ofroi veten. 7:28 Sepse ligji i bën kryepriftërinj njerëzit që kanë dobësi; por fjala i betimit, që ishte që nga ligji, bën Birin, i cili është i shenjtëruar përgjithmonë.