Habakuku
2:1 Unë do të qëndroj në rojën time, do të më vendos mbi kullë dhe do të shikoj
shiko çfarë do të më thotë dhe çfarë do të përgjigjem kur të jem
i qortuar.
2:2 Zoti m'u përgjigj dhe tha: "Shkruaj vegimin dhe bëje të qartë".
mbi tavolina, që të vrapojë ai që e lexon.
2:3 Sepse vegimi është ende për një kohë të caktuar, por në fund do të ndodhë
fol dhe mos gënje: edhe pse vonon, prit; sepse me siguri do
eja, nuk do të vonojë.
2:4 Ja, shpirti i tij që ngrihet nuk është i drejtë në të, por i drejti
do të jetojë me besimin e tij.
2:5 Po, gjithashtu, duke qenë se kryen shkelje me anë të verës, ai nuk është as krenar
ruan në shtëpi, i cili e zgjeron dëshirën e tij si ferr, dhe është si vdekja, dhe
nuk mund të ngopet, por mbledh pranë vetes të gjitha kombet dhe grumbullon
atij të gjithë njerëzit:
2:6 A nuk do të kenë të gjithë këta një shëmbëlltyrë kundër tij dhe një tallje?
një fjalë të urtë kundër tij dhe thuaj: "Mjerë ai që shton atë që është".
jo e tij! sa gjatë? dhe atij që mbushet me argjilë të trashë!
2:7 A nuk do të ngrihen papritmas ata që do të të kafshojnë dhe ta zgjojnë atë?
a do të të shqetësosh dhe do të bëhesh për ta si plaçkë?
2:8 Sepse ti ke plaçkitur shumë kombe, tërë mbetjen e popullit
do të të plaçkit; për shkak të gjakut të njerëzve dhe për dhunën e
tokës, qytetit dhe të gjithë atyre që banojnë në të.
2:9 Mjerë ai që lakmon një lakmi të keqe ndaj shtëpisë së tij, që të mund të
vendos folenë e tij lart, që të shpëtohet nga pushteti i së keqes!
2:10 Ti ke kërkuar turpin për shtëpinë tënde, duke shfarosur shumë njerëz dhe
ke mëkatuar kundër shpirtit tënd.
2:11 Sepse guri do të bërtasë nga muri dhe trau nga druri
do t'i përgjigjet.
2:12 Mjerë ai që ndërton një qytet me gjak dhe vendos një qytet me anë të
paudhësi!
2:13 Ja, a nuk është vallë nga Zoti i ushtrive që populli të punojë?
vetë zjarri dhe populli do të lodhet për kotësi?
2:14 Sepse toka do të mbushet me njohurinë e lavdisë së njerëzve
O Zot, ashtu si ujërat mbulojnë detin.
2:15 Mjerë ai që i jep të pijë të afërmit të tij, që i vë shishen tënde!
dhe e dehu gjithashtu, që ti të shikosh ata
lakuriqësi!
2:16 Ti je mbushur me turp për lavdi; pi edhe ti dhe lëre tëndin
lafsha të jetë e zbuluar; kupa e dorës së djathtë të Zotit do të kthehet
për ty dhe lavdia jote do të jetë e turpshme.
2:17 Sepse dhuna e Libanit do të të mbulojë dhe plaçka e kafshëve,
gjë që i trembi për shkak të gjakut të njerëzve dhe për shkak të dhunës së tyre
toka, qyteti dhe të gjithë banorët e tij.
2:18 Çfarë dobie ka shëmbëlltyra e gdhendur që e ka gdhendur krijuesi i saj?
shëmbëlltyra e shkrirë dhe mësues i gënjeshtrës, që bën veprën e tij
ka besim në të për të bërë idhuj memecë?
2:19 Mjerë ai që i thotë drurit: "Zgjohu!". te guri memec, Ngrihu, ai
do të mësojë! Ja, ajo është e veshur me ar dhe argjend dhe ka
nuk ka frymë fare në mes të saj.
2:20 Por Zoti është në tempullin e tij të shenjtë; gjithë dheu le të heshtë
para tij.