Ezekieli 3:1 Pastaj më tha: "Bir njeriu, ha çfarë të gjen; ha këtë rrotullohu dhe shko foli shtëpisë së Izraelit. 3:2 Kështu hapa gojën dhe ai më bëri të ha atë rrotull. 3:3 Dhe ai më tha: "Bir njeriu, bëj barkun tënd të hajë dhe mbushe zorrët me këtë rrotull që të jap. Pastaj e hëngra; dhe ishte brenda goja ime si mjaltë për ëmbëlsi. 3:4 Dhe ai më tha: "Bir njeriu, shko, shko në shtëpinë e Izraelit". dhe fol me fjalët e mia atyre. 3:5 Sepse ti nuk je dërguar te një popull me fjalë të çuditshme dhe të ashpër gjuhë, por për shtëpinë e Izraelit; 3:6 Jo për shumë njerëz me fjalë të çuditshme dhe me gjuhë të ashpër, të cilëve fjalë që nuk i kuptoni. Me siguri, po të kisha dërguar ty tek ata, ata do të të kishte dëgjuar. 3:7 Por shtëpia e Izraelit nuk do të të dëgjojë; sepse ata nuk do më dëgjoni, sepse gjithë shtëpia e Izraelit është e paturpshme dhe e pafytyrë zemërgur. 3:8 Ja, unë e bëj të fortë fytyrën tënde kundër fytyrave të tyre dhe tënde balli i fortë kundër ballit të tyre. 3:9 E kam bërë ballin tënd si një këmbëngulës më të fortë se stralli; mos ki frikë prej tyre, as mos u tremb nga pamja e tyre, edhe pse janë një shtëpi rebele. 3:10 Ai më tha gjithashtu: "Bir njeriu, të gjitha fjalët e mia që do të them". prano në zemrën tënde dhe dëgjo me veshët e tu. 3:11 Dhe shko, shko te ata të robërisë, te bijtë e tu popullit, folu atyre dhe thuaju: Kështu thotë Zoti, Zoti; nëse do të dëgjojnë apo do të durojnë. 3:12 Atëherë fryma më mori lart dhe dëgjova pas meje një zë të madh duke nxituar duke thënë: "Qoftë e bekuar lavdia e Zotit nga banesa e tij". 3:13 Dëgjova gjithashtu zhurmën e krahëve të qenieve të gjalla që preknin njëri-tjetri dhe zhurma e rrotave përballë tyre dhe një zhurmë e një nxitimi të madh. 3:14 Kështu fryma më ngriti, më mori me vete dhe unë shkova i hidhëruar, në nxehtësinë e shpirtit tim; por dora e Zotit ishte e fortë mbi mua. 3:15 Pastaj erdha te ata të robërisë në Telabib, që banonte buzë lumit nga Kebari, dhe unë u ula aty ku ata uleshin dhe mbeta i habitur midis tyre ata shtatë ditë. 3:16 Në fund të shtatë ditëve ndodhi që fjala e Zotit erdhi tek unë duke thënë: 3:17 Bir njeriu, të kam bërë roje për shtëpinë e Izraelit; prandaj dëgjoni fjalën nga goja ime dhe paralajmërojini nga unë. 3:18 Kur i them të pabesit: ti ke për të vdekur me siguri; dhe ti ia jep duke mos paralajmëruar, as duke folur për të paralajmëruar të ligun nga rruga e tij e ligë, për të shpëtojë jetën e tij; i njëjti i ligë do të vdesë në paudhësinë e tij; por e tij gjak do të kërkoj nga dora jote. 3:19 Por nëse e paralajmëron të pabesin dhe ai nuk largohet nga ligësia e tij, as nga rruga e tij e keqe, ai do të vdesë në paudhësinë e tij; por ti e ke e çliroi shpirtin tënd. 3:20 Përsëri, kur i drejti largohet nga drejtësia e tij dhe angazhohet paudhësinë, dhe unë vë një gur pengese para tij, ai do të vdesë, sepse ti nuk e ke paralajmëruar, ai do të vdesë në mëkatin e tij dhe të tij drejtësia që ka bërë nuk do të mbahet mend; por gjaku i tij do të kërkoj nga dora jote. 3:21 Megjithatë, nëse e paralajmëron të drejtin, që i drejti të mos mëkatojë, dhe ai nuk do të mëkatojë, ai me siguri do të jetojë, sepse është paralajmëruar; gjithashtu ti ke çliruar shpirtin tënd. 3:22 Dhe dora e Zotit ishte mbi mua; dhe ai më tha: Çohu, dil në fushë dhe atje do të flas me ty. 3:23 Pastaj u ngrita dhe dola në fushë; dhe ja, lavdia e Zoti qëndroi aty, si lavdia që pashë pranë lumit Kebar: dhe rashë me fytyrë. 3:24 Atëherë fryma hyri në mua, më vuri në këmbë dhe foli me të dhe më tha: "Shko, mbyllu brenda shtëpisë sate". 3:25 Por ti, bir njeriu, ja, ata do të vendosin breza mbi ty dhe do të të lidh me ta dhe nuk do të dalësh mes tyre. 3:26 Dhe unë do ta lidh gjuhën tënde në çatinë e gojës sate, që ti do të jesh memec dhe nuk do të jesh për ta qortues, sepse ata janë a shtëpi rebele. 3:27 Por kur të flas me ty, do të të hap gojën dhe do të thuash atyre: Kështu thotë Zoti, Zoti; Ai që dëgjon, le të dëgjojë; dhe ai që heq dorë, le të heqë dorë, sepse janë një shtëpi rebele.