Ezekieli
3:1 Pastaj më tha: "Bir njeriu, ha çfarë të gjen; ha këtë
rrotullohu dhe shko foli shtëpisë së Izraelit.
3:2 Kështu hapa gojën dhe ai më bëri të ha atë rrotull.
3:3 Dhe ai më tha: "Bir njeriu, bëj barkun tënd të hajë dhe mbushe
zorrët me këtë rrotull që të jap. Pastaj e hëngra; dhe ishte brenda
goja ime si mjaltë për ëmbëlsi.
3:4 Dhe ai më tha: "Bir njeriu, shko, shko në shtëpinë e Izraelit".
dhe fol me fjalët e mia atyre.
3:5 Sepse ti nuk je dërguar te një popull me fjalë të çuditshme dhe të ashpër
gjuhë, por për shtëpinë e Izraelit;
3:6 Jo për shumë njerëz me fjalë të çuditshme dhe me gjuhë të ashpër, të cilëve
fjalë që nuk i kuptoni. Me siguri, po të kisha dërguar ty tek ata, ata
do të të kishte dëgjuar.
3:7 Por shtëpia e Izraelit nuk do të të dëgjojë; sepse ata nuk do
më dëgjoni, sepse gjithë shtëpia e Izraelit është e paturpshme dhe e pafytyrë
zemërgur.
3:8 Ja, unë e bëj të fortë fytyrën tënde kundër fytyrave të tyre dhe tënde
balli i fortë kundër ballit të tyre.
3:9 E kam bërë ballin tënd si një këmbëngulës më të fortë se stralli; mos ki frikë prej tyre,
as mos u tremb nga pamja e tyre, edhe pse janë një shtëpi rebele.
3:10 Ai më tha gjithashtu: "Bir njeriu, të gjitha fjalët e mia që do të them".
prano në zemrën tënde dhe dëgjo me veshët e tu.
3:11 Dhe shko, shko te ata të robërisë, te bijtë e tu
popullit, folu atyre dhe thuaju: Kështu thotë Zoti, Zoti;
nëse do të dëgjojnë apo do të durojnë.
3:12 Atëherë fryma më mori lart dhe dëgjova pas meje një zë të madh
duke nxituar duke thënë: "Qoftë e bekuar lavdia e Zotit nga banesa e tij".
3:13 Dëgjova gjithashtu zhurmën e krahëve të qenieve të gjalla që preknin
njëri-tjetri dhe zhurma e rrotave përballë tyre dhe një zhurmë
e një nxitimi të madh.
3:14 Kështu fryma më ngriti, më mori me vete dhe unë shkova i hidhëruar,
në nxehtësinë e shpirtit tim; por dora e Zotit ishte e fortë mbi mua.
3:15 Pastaj erdha te ata të robërisë në Telabib, që banonte buzë lumit
nga Kebari, dhe unë u ula aty ku ata uleshin dhe mbeta i habitur midis tyre
ata shtatë ditë.
3:16 Në fund të shtatë ditëve ndodhi që fjala e Zotit
erdhi tek unë duke thënë:
3:17 Bir njeriu, të kam bërë roje për shtëpinë e Izraelit;
prandaj dëgjoni fjalën nga goja ime dhe paralajmërojini nga unë.
3:18 Kur i them të pabesit: ti ke për të vdekur me siguri; dhe ti ia jep
duke mos paralajmëruar, as duke folur për të paralajmëruar të ligun nga rruga e tij e ligë, për të
shpëtojë jetën e tij; i njëjti i ligë do të vdesë në paudhësinë e tij; por e tij
gjak do të kërkoj nga dora jote.
3:19 Por nëse e paralajmëron të pabesin dhe ai nuk largohet nga ligësia e tij, as
nga rruga e tij e keqe, ai do të vdesë në paudhësinë e tij; por ti e ke
e çliroi shpirtin tënd.
3:20 Përsëri, kur i drejti largohet nga drejtësia e tij dhe angazhohet
paudhësinë, dhe unë vë një gur pengese para tij, ai do të vdesë, sepse
ti nuk e ke paralajmëruar, ai do të vdesë në mëkatin e tij dhe të tij
drejtësia që ka bërë nuk do të mbahet mend; por gjaku i tij
do të kërkoj nga dora jote.
3:21 Megjithatë, nëse e paralajmëron të drejtin, që i drejti të mos mëkatojë,
dhe ai nuk do të mëkatojë, ai me siguri do të jetojë, sepse është paralajmëruar; gjithashtu
ti ke çliruar shpirtin tënd.
3:22 Dhe dora e Zotit ishte mbi mua; dhe ai më tha: Çohu,
dil në fushë dhe atje do të flas me ty.
3:23 Pastaj u ngrita dhe dola në fushë; dhe ja, lavdia e
Zoti qëndroi aty, si lavdia që pashë pranë lumit Kebar:
dhe rashë me fytyrë.
3:24 Atëherë fryma hyri në mua, më vuri në këmbë dhe foli me të
dhe më tha: "Shko, mbyllu brenda shtëpisë sate".
3:25 Por ti, bir njeriu, ja, ata do të vendosin breza mbi ty dhe
do të të lidh me ta dhe nuk do të dalësh mes tyre.
3:26 Dhe unë do ta lidh gjuhën tënde në çatinë e gojës sate, që ti
do të jesh memec dhe nuk do të jesh për ta qortues, sepse ata janë a
shtëpi rebele.
3:27 Por kur të flas me ty, do të të hap gojën dhe do të thuash
atyre: Kështu thotë Zoti, Zoti; Ai që dëgjon, le të dëgjojë; dhe
ai që heq dorë, le të heqë dorë, sepse janë një shtëpi rebele.