Eklisiastiu 11:1 Hidhe bukën tënde mbi ujëra, sepse pas shumë ditësh do ta gjesh. 11:2 Jepu një pjesë shtatëve dhe tetëve; sepse ti nuk e di se çfarë e keqja do të jetë mbi tokë. 11:3 Nëse retë janë plot me shi, ato zbrazen mbi tokë; dhe nëse pema bie në drejtim të jugut, ose drejt veriut, në vend aty ku bie pema, aty do të jetë. 11:4 Ai që vëzhgon erën nuk do të mbjellë; dhe ai që merr parasysh retë nuk do të korrin. 11:5 Sepse ti nuk e di se cila është rruga e frymës, as si funksionojnë kockat rriteni në barkun e asaj që është me barrë, por ju nuk e njihni atë veprat e Perëndisë që i bën të gjitha. 11:6 Mbill farën tënde në mëngjes dhe në mbrëmje mos e refuzo dorën tënde. sepse ti nuk e di nëse do të ketë mbarësi, qoftë ky apo ai, apo nëse të dy do të jenë njësoj të mirë. 11:7 Me të vërtetë drita është e ëmbël dhe një gjë e këndshme për sytë ja diellin: 11:8 Por nëse një njeri jeton shumë vite dhe gëzohet për të gjitha; megjithatë le të atë kujtoni ditët e errësirës; sepse ata do të jenë të shumtë. Gjithçka që vjen është kotësi. 11:9 Gëzohu, o i ri, në rininë tënde; dhe lëre zemrën të të gëzojë në ditët e rinisë sate dhe ec në rrugët e zemrës sate dhe në sytë e tu nga sytë e tu, por dije se për të gjitha këto gjëra Perëndia do të sjellë ti në gjykim. 11:10 Prandaj largoje trishtimin nga zemra jote dhe largoje të keqen nga zemra jote mishi: sepse fëmijëria dhe rinia janë kotësi.