Eklisiastiu
11:1 Hidhe bukën tënde mbi ujëra, sepse pas shumë ditësh do ta gjesh.
11:2 Jepu një pjesë shtatëve dhe tetëve; sepse ti nuk e di se çfarë
e keqja do të jetë mbi tokë.
11:3 Nëse retë janë plot me shi, ato zbrazen mbi tokë; dhe
nëse pema bie në drejtim të jugut, ose drejt veriut, në vend
aty ku bie pema, aty do të jetë.
11:4 Ai që vëzhgon erën nuk do të mbjellë; dhe ai që merr parasysh
retë nuk do të korrin.
11:5 Sepse ti nuk e di se cila është rruga e frymës, as si funksionojnë kockat
rriteni në barkun e asaj që është me barrë, por ju nuk e njihni atë
veprat e Perëndisë që i bën të gjitha.
11:6 Mbill farën tënde në mëngjes dhe në mbrëmje mos e refuzo dorën tënde.
sepse ti nuk e di nëse do të ketë mbarësi, qoftë ky apo ai, apo
nëse të dy do të jenë njësoj të mirë.
11:7 Me të vërtetë drita është e ëmbël dhe një gjë e këndshme për sytë
ja diellin:
11:8 Por nëse një njeri jeton shumë vite dhe gëzohet për të gjitha; megjithatë le të atë
kujtoni ditët e errësirës; sepse ata do të jenë të shumtë. Gjithçka që vjen
është kotësi.
11:9 Gëzohu, o i ri, në rininë tënde; dhe lëre zemrën të të gëzojë në
ditët e rinisë sate dhe ec në rrugët e zemrës sate dhe në sytë e tu
nga sytë e tu, por dije se për të gjitha këto gjëra Perëndia do të sjellë
ti në gjykim.
11:10 Prandaj largoje trishtimin nga zemra jote dhe largoje të keqen nga zemra jote
mishi: sepse fëmijëria dhe rinia janë kotësi.