2 Makabejtë
6:1 Jo shumë kohë pas kësaj, mbreti dërgoi një plak të Athinës për ta detyruar
Judenjtë të largohen nga ligjet e etërve të tyre dhe të mos jetojnë sipas ligjit
ligjet e Zotit:
6:2 Dhe për të ndotur edhe tempullin në Jeruzalem dhe për ta quajtur tempull
i Jupiterit Olimp; dhe atë në Garizim, të Jupiterit Mbrojtësi i
të huajt, siç dëshironin ata që banonin në atë vend.
6:3 Ardhja e kësaj fatkeqësie ishte e hidhur dhe e hidhur për njerëzit:
6:4 Sepse tempulli u mbush me trazira dhe zbavitje nga johebrenjtë, të cilët
dallied me prostitutat, dhe kishte të bënte me gratë brenda qarkut të
vende të shenjta dhe përveç kësaj sollën gjëra që nuk ishin të ligjshme.
6:5 Edhe altari u mbush me gjëra profane, të cilat ligji i ndalon.
6:6 As i lejohej njeriut të mbante ditë të shtuna ose agjërime të lashta,
ose të pretendojë fare se është hebre.
6:7 Ditën e lindjes së mbretit ata silleshin çdo muaj
kufizim i hidhur për të ngrënë nga sakrificat; dhe kur agjërimi i Bakusit
u mbajt, hebrenjtë u detyruan të shkonin në procesion në Bacchus,
duke mbajtur dredhkë.
6:8 Për më tepër doli një dekret për qytetet fqinje të kombeve,
me sugjerimin e Ptolemeut, kundër hebrenjve, që ata të duhej
respektoni të njëjtat mënyra dhe jini pjesëmarrës në sakrificat e tyre:
6:9 Dhe ata që nuk duan të përshtaten me sjelljet e johebrenjve
duhet të dënohet me vdekje. Atëherë mund të ketë parë një njeri mjerimin e tanishëm.
6:10 Sepse ishin sjellë dy gra që kishin rrethprerë fëmijët e tyre;
të cilët, mbasi i udhëhoqën haptas rreth qytetit, i afruan fëmijët
gjinjtë e tyre, i hodhën me kokë nga muri.
6:11 Dhe të tjerë që kishin vrapuar bashkë në shpellat afër për të ruajtur
ditën e shtunë fshehurazi, të zbuluar nga Filipi, u dogjën të gjithë
së bashku, sepse ata bënë një ndërgjegje për të ndihmuar veten për të
nderimi i ditës më të shenjtë.
6:12 Tani u bëj thirrje atyre që lexojnë këtë libër, që të mos dekurajohen
për këto fatkeqësi, por që ata të gjykojnë se ato dënime nuk janë
për shkatërrim, por për ndëshkim të kombit tonë.
6:13 Sepse kjo është një shenjë e mirësisë së tij të madhe, ndërsa të pabesët nuk janë
vuajti për një kohë të gjatë, por u ndëshkua menjëherë.
6:14 Sepse jo si me kombet e tjera, me të cilat Zoti nuk pranon me durim
dënoni, derisa të plotësohen mëkatet e tyre, kështu vepron ai
me ne,
6:15 që të mos e marrë më pas, duke qenë në kulmin e mëkatit
hakmarrja prej nesh.
6:16 Prandaj ai nuk e heq kurrë mëshirën e tij prej nesh, dhe megjithëse ai
ndëshkon me fatkeqësi, por ai kurrë nuk e braktis popullin e tij.
6:17 Por kjo që thamë le të jetë një paralajmërim për ne. Dhe tani do të bëjmë
ejani në deklarimin e çështjes me pak fjalë.
6:18 Eleazari, një nga skribët kryesorë, i moshuar dhe i një pusi
fytyrën e favorizuar, ishte i detyruar të hapte gojën dhe të hante
mishi i derrit.
6:19 Por ai zgjodhi më mirë të vdiste me lavdi se sa të jetonte i njollosur
një gjë të tillë të neveritshme, e pështyu dhe i erdhi me dëshirën e tij
mundimi,
6:20 Ashtu siç duhej të vinin, ata që janë të vendosur të dalin kundër të tillëve
gjëra që nuk lejohen të shijohet dashuria për jetën.
6:21 Por ata që ishin përgjegjës për atë festë të keqe, për të vjetrit
njohja që kishin me burrin, duke e marrë mënjanë, iu lutën
të sjellë mish nga furnizimi i tij, siç i lejohej të përdorte dhe
bëjeni sikur të kishte ngrënë nga mishi i marrë nga flijimi i urdhëruar nga
mbreti;
6:22 që duke vepruar kështu të çlirohej nga vdekja dhe për të moshuarit
miqësia me ta gjen favor.
6:23 Por ai filloi të mendojë me maturi, dhe siç u bë mosha e tij dhe
Shkëlqesia e viteve të tij të lashta dhe nderi i kokës së tij gri,
ku erdhi, dhe edukimi i tij më i ndershëm nga një fëmijë, ose më mirë
ligji i shenjtë i bërë dhe i dhënë nga Perëndia; prandaj ai u përgjigj në përputhje me rrethanat:
dhe deshi që ta dërgojnë menjëherë në varr.
6:24 "Sepse nuk i takon epokës sonë", tha ai, në asnjë mënyrë të shthuremi me të
shumë të rinj mund të mendojnë se Eleazari është tetëdhjetë vjeç
dhe dhjetë, tani kishin shkuar në një fe të çuditshme;
6:25 Dhe kështu ata me hipokrizinë time dhe dëshirojnë të jetojnë pak kohë dhe
një moment më gjatë, duhet të mashtrohet nga unë, dhe unë marr një njollë në të vjetrën time
plaken dhe e bëjnë të neveritshme.
6:26 Sepse edhe pse për momentin duhet të çlirohem nga
ndëshkimi i njerëzve: megjithatë nuk duhet t'i shpëtoj dorës së të Plotfuqishmit,
as të gjallë, as të vdekur.
6:27 Prandaj tani, duke ndryshuar burrërisht këtë jetë, do t'i tregoj vetes një të tillë
një siç e kërkon mosha ime,
6:28 Dhe lini një shembull të dukshëm për ata që janë të rinj që të vdesin me dëshirë dhe
me guxim për ligjet e nderuara e të shenjta. Dhe kur ai tha
këto fjalë, ai shkoi menjëherë në mundim:
6:29 Ata që e udhëhoqën për të ndryshuar të mirën, do ta mbartin pak më parë
në urrejtje, sepse fjalimet e lartpërmendura vazhduan, siç mendonin ata,
nga një mendje e dëshpëruar.
6:30 Por, kur u bë gati të vdiste me vija, rënkoi dhe tha: "Është
tregojuni Zotit, që ka njohurinë e shenjtë, se ndërsa unë
mund të isha çliruar nga vdekja, tani duroj dhimbje të forta në trup
duke u rrahur: por në shpirt jam i kënaqur të vuaj këto gjëra,
sepse kam frikë prej tij.
6:31 Dhe kështu ky njeri vdiq, duke e lënë vdekjen e tij si shembull të një fisniku
guxim dhe një përkujtim virtyti, jo vetëm për të rinjtë, por për të gjithë
kombi i tij.