2 Korintasve 3:1 A fillojmë përsëri të lavdërojmë veten? ose kemi nevojë për ne, si disa të tjerë, letra lavdërimi për ju, apo letra lavdërimi nga ju? 3:2 Ju jeni letra jonë e shkruar në zemrat tona, e njohur dhe e lexuar nga të gjithë njerëzit: 3:3 Meqenëse ju jeni shpallur haptazi se jeni letra e Krishtit shërbeu prej nesh, i shkruar jo me bojë, por me Frymën e Zoti i gjallë; jo në tavolina prej guri, por në tryeza mishi të zemrës. 3:4 Dhe një besim të tillë kemi me anë të Krishtit te Zoti: 3:5 Jo se ne jemi të mjaftueshëm nga vetja për të menduar diçka për të veten tonë; por mjaftueshmëria jonë është nga Perëndia; 3:6 i cili gjithashtu na bëri shërbëtorë të aftë të Besëlidhjes së Re; jo të shkronja, por e frymës, sepse shkronja vret, por fryma jep jeta. 3:7 Por nëse shërbimi i vdekjes, i shkruar dhe i gdhendur në gurë, ishte të lavdishme, saqë bijtë e Izraelit nuk mund ta shihnin me këmbëngulje fytyra e Moisiut për lavdinë e fytyrës së tij; cila lavdi do të ishte mbaruar: 3:8 Si nuk do të jetë shumë e lavdishme shërbimi i frymës? 3:9 Sepse, nëse shërbimi i dënimit është lavdi, shumë më tepër shërbimi i drejtësisë është i tejkaluar në lavdi. 3:10 Sepse edhe ajo që u bë e lavdishme nuk kishte lavdi në këtë drejtim arsyeja e lavdisë që shkëlqen. 3:11 Sepse, nëse ajo që u hoq ishte e lavdishme, aq më tepër ajo që ishte e lavdishme mbetet e lavdishme. 3:12 Duke parë, pra, se kemi një shpresë të tillë, ne përdorim shumë qartësi: 3:13 Dhe jo si Moisiu, i cili i vuri një vel mbi fytyrën e bijve të tij Izraeli nuk mund të shikonte me këmbëngulje deri në fund të asaj që është shfuqizuar: 3:14 Por mendjet e tyre u verbuan, sepse deri sot e kësaj dite ka mbetur i njëjti vello i hequr në leximin e Testamentit të Vjetër; e cila veil është bërë larg në Krishtin. 3:15 Por edhe sot e kësaj dite, kur lexohet Moisiu, veli është mbi ta zemra. 3:16 Megjithatë, kur të kthehet te Zoti, veli do të merret larg. 3:17 Tani Zoti është Fryma; dhe ku është Fryma e Zotit, atje është liria. 3:18 Por ne të gjithë, me fytyrë të hapur, duke parë si në një gotë lavdinë e Zot, janë ndryshuar në të njëjtën shëmbëlltyrë nga lavdia në lavdi, madje si nga lavdia Fryma e Zotit.