Mądrość Salomona
1:1 Miłujcie sprawiedliwość, sędziowie ziemi, myślcie o Panu
dobrym (sercem) iw prostocie serca szukajcie go.
1:2 Albowiem da się znaleźć wśród tych, którzy go nie kuszą; i objawia się
tym, którzy mu nie ufają.
1:3 Albowiem przewrotne myśli oddzielają Boga, a jego moc, gdy jest wypróbowana,
upomina niemądrych.
1:4 Bo do złośliwej duszy nie wejdzie mądrość; ani przebywać w ciele
który podlega grzechowi.
1:5 Bo święty duch karności ucieknie przed oszustwem i oddali się od niego
myśli, które są bez zrozumienia i nie będą trwać, kiedy
wkracza niesprawiedliwość.
1:6 Bo mądrość jest duchem miłującym; i nie uniewinni swego bluźniercy
słowa: bo Bóg jest świadkiem jego wodzy i prawdziwym obserwatorem jego
sercem i słuchaczem jego języka.
1:7 Albowiem Duch Pański napełnia świat i to, co zawiera
wszystkie rzeczy znają głos.
1:8 Dlatego ten, kto mówi nieprawość, nie może się ukryć: ani
ominie go zemsta, gdy ukarze.
1:9 Albowiem inkwizycja stanie się radą bezbożnych, a
dźwięk jego słów dotrze do Pana na manifestację jego
złe uczynki.
1:10 Albowiem ucho zawiści słyszy wszystko i szum szemrania
nie jest ukryty.
1:11 Strzeżcie się więc szemrania, które jest nieużyteczne; i powstrzymaj się od swoich
język od obmowy: bo nie ma słowa tak tajemnego, które by odeszło
za darmo: a usta, które nie wierzą, zabijają duszę.
1:12 Nie szukajcie śmierci w błędnym życiu i nie naciągajcie na siebie
zniszczenie dziełem rąk twoich.
1:13 Albowiem Bóg nie stworzył śmierci, ani nie ma upodobania w zniszczeniu
życie.
1:14 On bowiem stworzył wszystkie rzeczy, aby mogły istnieć: i
pokolenia świata były zdrowe; i nie ma trucizny
w nich zniszczenie ani królestwo śmierci na ziemi:
1:15 (Bo sprawiedliwość jest nieśmiertelna :)
1:16 Ale ludzie bezbożni swymi uczynkami i słowami wzywali ich do tego: na kiedy
myśleli, że będzie to ich przyjaciel, zużyli do zera i zrobili
z nim przymierze, bo są godni mieć w nim udział.