Mądrość Salomona 1:1 Miłujcie sprawiedliwość, sędziowie ziemi, myślcie o Panu dobrym (sercem) iw prostocie serca szukajcie go. 1:2 Albowiem da się znaleźć wśród tych, którzy go nie kuszą; i objawia się tym, którzy mu nie ufają. 1:3 Albowiem przewrotne myśli oddzielają Boga, a jego moc, gdy jest wypróbowana, upomina niemądrych. 1:4 Bo do złośliwej duszy nie wejdzie mądrość; ani przebywać w ciele który podlega grzechowi. 1:5 Bo święty duch karności ucieknie przed oszustwem i oddali się od niego myśli, które są bez zrozumienia i nie będą trwać, kiedy wkracza niesprawiedliwość. 1:6 Bo mądrość jest duchem miłującym; i nie uniewinni swego bluźniercy słowa: bo Bóg jest świadkiem jego wodzy i prawdziwym obserwatorem jego sercem i słuchaczem jego języka. 1:7 Albowiem Duch Pański napełnia świat i to, co zawiera wszystkie rzeczy znają głos. 1:8 Dlatego ten, kto mówi nieprawość, nie może się ukryć: ani ominie go zemsta, gdy ukarze. 1:9 Albowiem inkwizycja stanie się radą bezbożnych, a dźwięk jego słów dotrze do Pana na manifestację jego złe uczynki. 1:10 Albowiem ucho zawiści słyszy wszystko i szum szemrania nie jest ukryty. 1:11 Strzeżcie się więc szemrania, które jest nieużyteczne; i powstrzymaj się od swoich język od obmowy: bo nie ma słowa tak tajemnego, które by odeszło za darmo: a usta, które nie wierzą, zabijają duszę. 1:12 Nie szukajcie śmierci w błędnym życiu i nie naciągajcie na siebie zniszczenie dziełem rąk twoich. 1:13 Albowiem Bóg nie stworzył śmierci, ani nie ma upodobania w zniszczeniu życie. 1:14 On bowiem stworzył wszystkie rzeczy, aby mogły istnieć: i pokolenia świata były zdrowe; i nie ma trucizny w nich zniszczenie ani królestwo śmierci na ziemi: 1:15 (Bo sprawiedliwość jest nieśmiertelna :) 1:16 Ale ludzie bezbożni swymi uczynkami i słowami wzywali ich do tego: na kiedy myśleli, że będzie to ich przyjaciel, zużyli do zera i zrobili z nim przymierze, bo są godni mieć w nim udział.