Tytus 2:1 Ty zaś mów to, co jest zdrową nauką: 2:2 Aby starcy byli trzeźwi, poważni, wstrzemięźliwi, zdrowi w wierze, w miłosierdzie, cierpliwość. 2:3 Podobnie starzejące się kobiety, aby zachowywały się tak, jak przystało na świętość, nie fałszywi oskarżyciele, nie oddający się zbytnio winu, nauczyciele dobrych rzeczy; 2:4 Aby nauczyły młode kobiety trzeźwości, miłości do mężów, kochać swoje dzieci, 2:5 Roztropni, czyści, domownicy, dobrzy, posłuszni swoim mężów, aby nie bluźniono słowu Bożemu. 2:6 Młodzieńcy również napominają, aby byli trzeźwi. 2:7 We wszystkim dawaj wzór dobrych uczynków: w nauce okazywanie nieskazitelności, powagi, szczerości, 2:8 Zdrowa mowa, której nie można potępić; że ten, kto jest przeciwny część może się wstydzić, nie mając nic złego do powiedzenia o tobie. 2:9 Napominaj sługi, aby byli posłuszni swoim panom i podobali się im dobrze we wszystkim; nie odpowiadając ponownie; 2:10 Nie kradnąc, ale okazując wszelką wierność; aby zdobiły doktrynę Boga, naszego Zbawiciela we wszystkim. 2:11 Albowiem objawiła się łaska Boża, która niesie zbawienie wszystkim ludziom, 2:12 Ucząc nas, abyśmy wyrzekli się bezbożności i światowych pożądliwości i żyli trzeźwo, sprawiedliwie i pobożnie w tym obecnym świecie; 2:13 Oczekując tej błogosławionej nadziei i chwalebnego objawienia się wielkich Bóg i nasz Zbawiciel Jezus Chrystus; 2:14 Który wydał samego siebie za nas, aby nas wykupić od wszelkiej nieprawości i oczyść sobie lud na własność, gorliwy w dobrych uczynkach. 2:15 Te rzeczy przemawiają, napominają i strofują z całą mocą. Niech nie człowiek gardzi tobą.