Tytus
2:1 Ty zaś mów to, co jest zdrową nauką:
2:2 Aby starcy byli trzeźwi, poważni, wstrzemięźliwi, zdrowi w wierze, w
miłosierdzie, cierpliwość.
2:3 Podobnie starzejące się kobiety, aby zachowywały się tak, jak przystało na świętość,
nie fałszywi oskarżyciele, nie oddający się zbytnio winu, nauczyciele dobrych rzeczy;
2:4 Aby nauczyły młode kobiety trzeźwości, miłości do mężów,
kochać swoje dzieci,
2:5 Roztropni, czyści, domownicy, dobrzy, posłuszni swoim
mężów, aby nie bluźniono słowu Bożemu.
2:6 Młodzieńcy również napominają, aby byli trzeźwi.
2:7 We wszystkim dawaj wzór dobrych uczynków: w nauce
okazywanie nieskazitelności, powagi, szczerości,
2:8 Zdrowa mowa, której nie można potępić; że ten, kto jest przeciwny
część może się wstydzić, nie mając nic złego do powiedzenia o tobie.
2:9 Napominaj sługi, aby byli posłuszni swoim panom i podobali się
im dobrze we wszystkim; nie odpowiadając ponownie;
2:10 Nie kradnąc, ale okazując wszelką wierność; aby zdobiły
doktrynę Boga, naszego Zbawiciela we wszystkim.
2:11 Albowiem objawiła się łaska Boża, która niesie zbawienie wszystkim ludziom,
2:12 Ucząc nas, abyśmy wyrzekli się bezbożności i światowych pożądliwości i żyli
trzeźwo, sprawiedliwie i pobożnie w tym obecnym świecie;
2:13 Oczekując tej błogosławionej nadziei i chwalebnego objawienia się wielkich
Bóg i nasz Zbawiciel Jezus Chrystus;
2:14 Który wydał samego siebie za nas, aby nas wykupić od wszelkiej nieprawości i
oczyść sobie lud na własność, gorliwy w dobrych uczynkach.
2:15 Te rzeczy przemawiają, napominają i strofują z całą mocą. Niech nie
człowiek gardzi tobą.