Tytus
1:1 Paweł, sługa Boży i apostoł Jezusa Chrystusa, według św
wiarę wybranych Bożych i uznanie prawdy, która ma nastąpić
pobożność;
1:2 W nadziei życia wiecznego, które Bóg, który nie może kłamać, obiecał przed
świat się zaczął;
1:3 Ale we właściwym czasie objawił swoje słowo przez głoszenie, co jest
powierzone mi zgodnie z przykazaniem Boga, naszego Zbawiciela;
1:4 Do Tytusa, mojego syna według wspólnej wiary: Łaska, miłosierdzie i pokój,
od Boga Ojca i Pana Jezusa Chrystusa, naszego Zbawiciela.
1:5 W tym celu zostawiłem cię na Krecie, abyś zaprowadził porządek
czego brakuje, i ustanowić starszych w każdym mieście, tak jak ja to uczyniłem
mianował cię:
1:6 Jeśli ktoś jest nienaganny, mąż jednej żony, mający wierne dzieci
nie oskarżony o zamieszki lub niesforny.
1:7 Biskup bowiem jako szafarz Boży ma być nienaganny; nie z własnej woli,
nie szybko zły, nie oddany winu, nie ma napastnika, nie oddany brudowi
zysk;
1:8 Lecz miłujący gościnność, miłujący ludzi dobrych, trzeźwy, sprawiedliwy, święty,
umiarkowany;
1:9 Trzymając się wiernego słowa, jak go nauczono, aby był
w stanie przez zdrową naukę zarówno napominać, jak i przekonywać sprzeciwiających się.
1:10 Jest bowiem wielu krnąbrnych i próżnych gadatliwych i zwodzicieli, zwłaszcza oni
obrzezania:
1:11 Których usta trzeba zamknąć, którzy wywracają całe domy, nauczając różnych rzeczy
czego nie powinni, dla brudnego zysku.
1:12 Jeden z nich, nawet ich prorok, powiedział: Kreteńczycy są
zawsze kłamcy, złe bestie, powolne brzuchy.
1:13 To świadectwo jest prawdziwe. Przeto karć ich surowo, aby byli!
zdrowi w wierze;
1:14 Nie zwracając uwagi na baśnie żydowskie i przykazania ludzkie, z kolei
od prawdy.
1:15 Dla czystych wszystko jest czyste, dla skalanych i
niewierzenie nie jest niczym czystym; ale nawet ich umysł i sumienie są
zhańbiony.
1:16 Twierdzą, że znają Boga; ale w uczynkach zaprzeczają mu, że jest
obrzydliwi i nieposłuszni, i potępieni we wszelkim dobrym uczynku.