Tytus 1:1 Paweł, sługa Boży i apostoł Jezusa Chrystusa, według św wiarę wybranych Bożych i uznanie prawdy, która ma nastąpić pobożność; 1:2 W nadziei życia wiecznego, które Bóg, który nie może kłamać, obiecał przed świat się zaczął; 1:3 Ale we właściwym czasie objawił swoje słowo przez głoszenie, co jest powierzone mi zgodnie z przykazaniem Boga, naszego Zbawiciela; 1:4 Do Tytusa, mojego syna według wspólnej wiary: Łaska, miłosierdzie i pokój, od Boga Ojca i Pana Jezusa Chrystusa, naszego Zbawiciela. 1:5 W tym celu zostawiłem cię na Krecie, abyś zaprowadził porządek czego brakuje, i ustanowić starszych w każdym mieście, tak jak ja to uczyniłem mianował cię: 1:6 Jeśli ktoś jest nienaganny, mąż jednej żony, mający wierne dzieci nie oskarżony o zamieszki lub niesforny. 1:7 Biskup bowiem jako szafarz Boży ma być nienaganny; nie z własnej woli, nie szybko zły, nie oddany winu, nie ma napastnika, nie oddany brudowi zysk; 1:8 Lecz miłujący gościnność, miłujący ludzi dobrych, trzeźwy, sprawiedliwy, święty, umiarkowany; 1:9 Trzymając się wiernego słowa, jak go nauczono, aby był w stanie przez zdrową naukę zarówno napominać, jak i przekonywać sprzeciwiających się. 1:10 Jest bowiem wielu krnąbrnych i próżnych gadatliwych i zwodzicieli, zwłaszcza oni obrzezania: 1:11 Których usta trzeba zamknąć, którzy wywracają całe domy, nauczając różnych rzeczy czego nie powinni, dla brudnego zysku. 1:12 Jeden z nich, nawet ich prorok, powiedział: Kreteńczycy są zawsze kłamcy, złe bestie, powolne brzuchy. 1:13 To świadectwo jest prawdziwe. Przeto karć ich surowo, aby byli! zdrowi w wierze; 1:14 Nie zwracając uwagi na baśnie żydowskie i przykazania ludzkie, z kolei od prawdy. 1:15 Dla czystych wszystko jest czyste, dla skalanych i niewierzenie nie jest niczym czystym; ale nawet ich umysł i sumienie są zhańbiony. 1:16 Twierdzą, że znają Boga; ale w uczynkach zaprzeczają mu, że jest obrzydliwi i nieposłuszni, i potępieni we wszelkim dobrym uczynku.