Syrach
14:1 Błogosławiony człowiek, który ustami swymi się nie poślizgnął i nie jest
przesiąknięty mnóstwem grzechów.
14:2 Błogosławiony, którego sumienie go nie potępiło i nie potępia
stracił nadzieję pokładaną w Panu.
14:3 Bogactwo nie jest miłe dla skąpca, a co ma zrobić zazdrosny człowiek
z pieniędzmi?
14:4 Kto zbiera, oszukując własną duszę, zbiera dla innych
roztrwoni swój majątek.
14:5 Kto sobie jest zły, dla kogo będzie dobry? nie weźmie
przyjemność z jego dóbr.
14:6 Nie ma gorszego niż ten, który zazdrości sobie; a to jest
odpłata za jego niegodziwość.
14:7 A jeśli czyni dobrze, czyni to niechętnie; i w końcu to zrobi
ogłosić jego niegodziwość.
14:8 Zazdrosny ma złe oko; odwraca twarz i
gardzi mężczyznami.
14:9 Oko chciwca nie nasyci się swoim udziałem; i niegodziwość
niegodziwca wysusza jego duszę.
14:10 Oko niegodziwe zazdrości chleba i jest skąpy przy swoim stole.
14:11 Synu mój, czyń sobie dobrze według swoich możliwości i dawaj Panu
jego należna ofiara.
14:12 Pamiętaj, że śmierć nie będzie długo czekać i że przymierze
grób nie jest ci pokazany.
14:13 Czyń dobrze swemu przyjacielowi, zanim umrzesz, i stosownie do swoich możliwości
wyciągnij rękę i daj mu.
14:14 Nie pozbawiaj się dobrego dnia i nie dawaj części dobra
pragnienie cię przerasta.
14:15 Czy nie zostawisz swoich trudów innym? a twoje prace będą
podzielone losowo?
14:16 Dawaj i bierz, i uświęć swoją duszę; bo nie ma szukania
smakołyki w grobie.
14:17 Wszelkie ciało starzeje się jak szata: bo przymierze od początku
brzmi: Umrzesz śmiercią.
14:18 Jak zielone liście na gęstym drzewie, jedne opadają, inne rosną; więc jest
pokolenie z krwi i kości, jedno dobiega końca, a drugie trwa
urodzić się.
14:19 Każda praca psuje się i niszczy, a jej wykonawca odejdzie
z tym.
14:20 Błogosławiony człowiek, który rozmyśla o dobrych rzeczach w mądrości, i to
rozumuje o rzeczach świętych swoim rozumem. inż.
14:21 Kto rozważa jej drogi w swoim sercu, będzie też miał zrozumienie
w jej tajemnicach.
14:22 Idź za nią jak tropiący i czyń zasadzkę na jej drogach.
14:23 Kto zagląda do jej okien, będzie też słuchał u jej drzwi.
14:24 Kto nocuje w pobliżu jej domu, wbije też kołek w jej ściany.
14:25 Blisko niej rozbije swój namiot i przenocuje w gospodzie
gdzie są dobre rzeczy.
14:26 Synów swoich podłoży pod jej dach i pod nią zamieszka
gałęzie.
14:27 Przez nią okryje się od upału i w jej chwale zamieszka.