Syrach 14:1 Błogosławiony człowiek, który ustami swymi się nie poślizgnął i nie jest przesiąknięty mnóstwem grzechów. 14:2 Błogosławiony, którego sumienie go nie potępiło i nie potępia stracił nadzieję pokładaną w Panu. 14:3 Bogactwo nie jest miłe dla skąpca, a co ma zrobić zazdrosny człowiek z pieniędzmi? 14:4 Kto zbiera, oszukując własną duszę, zbiera dla innych roztrwoni swój majątek. 14:5 Kto sobie jest zły, dla kogo będzie dobry? nie weźmie przyjemność z jego dóbr. 14:6 Nie ma gorszego niż ten, który zazdrości sobie; a to jest odpłata za jego niegodziwość. 14:7 A jeśli czyni dobrze, czyni to niechętnie; i w końcu to zrobi ogłosić jego niegodziwość. 14:8 Zazdrosny ma złe oko; odwraca twarz i gardzi mężczyznami. 14:9 Oko chciwca nie nasyci się swoim udziałem; i niegodziwość niegodziwca wysusza jego duszę. 14:10 Oko niegodziwe zazdrości chleba i jest skąpy przy swoim stole. 14:11 Synu mój, czyń sobie dobrze według swoich możliwości i dawaj Panu jego należna ofiara. 14:12 Pamiętaj, że śmierć nie będzie długo czekać i że przymierze grób nie jest ci pokazany. 14:13 Czyń dobrze swemu przyjacielowi, zanim umrzesz, i stosownie do swoich możliwości wyciągnij rękę i daj mu. 14:14 Nie pozbawiaj się dobrego dnia i nie dawaj części dobra pragnienie cię przerasta. 14:15 Czy nie zostawisz swoich trudów innym? a twoje prace będą podzielone losowo? 14:16 Dawaj i bierz, i uświęć swoją duszę; bo nie ma szukania smakołyki w grobie. 14:17 Wszelkie ciało starzeje się jak szata: bo przymierze od początku brzmi: Umrzesz śmiercią. 14:18 Jak zielone liście na gęstym drzewie, jedne opadają, inne rosną; więc jest pokolenie z krwi i kości, jedno dobiega końca, a drugie trwa urodzić się. 14:19 Każda praca psuje się i niszczy, a jej wykonawca odejdzie z tym. 14:20 Błogosławiony człowiek, który rozmyśla o dobrych rzeczach w mądrości, i to rozumuje o rzeczach świętych swoim rozumem. inż. 14:21 Kto rozważa jej drogi w swoim sercu, będzie też miał zrozumienie w jej tajemnicach. 14:22 Idź za nią jak tropiący i czyń zasadzkę na jej drogach. 14:23 Kto zagląda do jej okien, będzie też słuchał u jej drzwi. 14:24 Kto nocuje w pobliżu jej domu, wbije też kołek w jej ściany. 14:25 Blisko niej rozbije swój namiot i przenocuje w gospodzie gdzie są dobre rzeczy. 14:26 Synów swoich podłoży pod jej dach i pod nią zamieszka gałęzie. 14:27 Przez nią okryje się od upału i w jej chwale zamieszka.