Rzymianie 4:1 Cóż więc powiemy, że Abraham, nasz ojciec, w odniesieniu do ciało, znalazł? 4:2 Bo jeśli Abraham został usprawiedliwiony z uczynków, ma z czego się chlubić; Ale nie przed Bogiem. 4:3 Bo co mówi Pismo? Abraham uwierzył Bogu i zostało to policzone do niego o sprawiedliwość. 4:4 A temu, kto pracuje, zapłata nie jest liczona z łaski, ale z dług. 4:5 Ale temu, który nie spełnia uczynków, ale wierzy w tego, który usprawiedliwia bezbożny, wiarę jego poczytuje się za sprawiedliwość. 4:6 Podobnie jak Dawid opisuje błogosławieństwo człowieka, któremu Bóg poczytuje sprawiedliwość bez uczynków, 4:7 Mówiąc: Błogosławieni, którym odpuszczone są nieprawości i których grzechy są pokryte. 4:8 Błogosławiony człowiek, któremu Pan nie poczyta grzechu. 4:9 Błogosławieństwo to przychodzi więc tylko po obrzezaniu, czyli po nieobrzezany też? bo mówimy, że wiara została poczytana Abrahamowi prawość. 4:10 Jak więc zostało to policzone? kiedy był obrzezany lub w nieobrzezanie? Nie w obrzezaniu, ale w nieobrzezaniu. 4:11 I otrzymał znak obrzezania, pieczęć sprawiedliwości wiarę, którą miał jeszcze nieobrzezaną, aby mógł być ojcem wszystkich wierzących, choćby nie byli obrzezani; To sprawiedliwość można im również przypisać: 4:12 I ojcem obrzezania dla tych, którzy nie są obrzezani tylko, ale którzy także kroczą śladami tej wiary naszego ojca Abrahama, którego miał, będąc jeszcze nieobrzezanym. 4:13 Bo obietnica, że będzie dziedzicem świata, nie miała miejsca Abrahamowi, czyli jego potomstwu, przez prawo, ale przez sprawiedliwość wiary. 4:14 Jeśli bowiem dziedzicami są ci, którzy są z zakonu, wiara zostaje unieważniona, a obietnica bez skutku: 4:15 Ponieważ Prawo wywołuje gniew; bo gdzie nie ma Prawa, nie ma przestępstwo. 4:16 Dlatego jest to z wiary, aby stało się z łaski; do końca obietnica może być pewna dla całego nasienia; nie tylko do tego, co jest z zakonowi, ale i temu, co jest z wiary Abrahama; kto jest ojciec nas wszystkich, 4:17 (Jak napisano: Ustanowiłem cię ojcem wielu narodów) przedtem temu, któremu uwierzył, samemu Bogu, który ożywia umarłych i powołuje te rzeczy, które nie są tak, jakby były. 4:18 Który wbrew nadziei uwierzył w nadzieję, aby stać się ojcem wiele narodów, zgodnie z tym, co powiedziano: Tak będzie z twoim potomstwem. 4:19 A nie będąc słabym w wierze, nie uważał swego ciała za martwe, gdy miał około stu lat, ani jeszcze śmierci Łono Sary: 4:20 Nie zwątpił w obietnicę Bożą z powodu niewiary; ale był silny w wierze oddając chwałę Bogu; 4:21 A mając całkowitą pewność, że to, co obiecał, jest w stanie występować. 4:22 I dlatego poczytano mu to za sprawiedliwość. 4:23 A nie tylko ze względu na niego napisano, że mu to poczytano; 4:24 Ale i dla nas, którym to będzie poczytane, jeśli w niego wierzymy wskrzesił Jezusa, Pana naszego, z martwych; 4:25 Który został wydany za nasze występki i zmartwychwstał za nasze uzasadnienie.