Rzymianie
4:1 Cóż więc powiemy, że Abraham, nasz ojciec, w odniesieniu do
ciało, znalazł?
4:2 Bo jeśli Abraham został usprawiedliwiony z uczynków, ma z czego się chlubić; Ale
nie przed Bogiem.
4:3 Bo co mówi Pismo? Abraham uwierzył Bogu i zostało to policzone
do niego o sprawiedliwość.
4:4 A temu, kto pracuje, zapłata nie jest liczona z łaski, ale z
dług.
4:5 Ale temu, który nie spełnia uczynków, ale wierzy w tego, który usprawiedliwia
bezbożny, wiarę jego poczytuje się za sprawiedliwość.
4:6 Podobnie jak Dawid opisuje błogosławieństwo człowieka, któremu Bóg
poczytuje sprawiedliwość bez uczynków,
4:7 Mówiąc: Błogosławieni, którym odpuszczone są nieprawości i których grzechy
są pokryte.
4:8 Błogosławiony człowiek, któremu Pan nie poczyta grzechu.
4:9 Błogosławieństwo to przychodzi więc tylko po obrzezaniu, czyli po
nieobrzezany też? bo mówimy, że wiara została poczytana Abrahamowi
prawość.
4:10 Jak więc zostało to policzone? kiedy był obrzezany lub w
nieobrzezanie? Nie w obrzezaniu, ale w nieobrzezaniu.
4:11 I otrzymał znak obrzezania, pieczęć sprawiedliwości
wiarę, którą miał jeszcze nieobrzezaną, aby mógł być
ojcem wszystkich wierzących, choćby nie byli obrzezani; To
sprawiedliwość można im również przypisać:
4:12 I ojcem obrzezania dla tych, którzy nie są obrzezani
tylko, ale którzy także kroczą śladami tej wiary naszego ojca
Abrahama, którego miał, będąc jeszcze nieobrzezanym.
4:13 Bo obietnica, że będzie dziedzicem świata, nie miała miejsca
Abrahamowi, czyli jego potomstwu, przez prawo, ale przez sprawiedliwość
wiary.
4:14 Jeśli bowiem dziedzicami są ci, którzy są z zakonu, wiara zostaje unieważniona, a
obietnica bez skutku:
4:15 Ponieważ Prawo wywołuje gniew; bo gdzie nie ma Prawa, nie ma
przestępstwo.
4:16 Dlatego jest to z wiary, aby stało się z łaski; do końca
obietnica może być pewna dla całego nasienia; nie tylko do tego, co jest z
zakonowi, ale i temu, co jest z wiary Abrahama; kto jest
ojciec nas wszystkich,
4:17 (Jak napisano: Ustanowiłem cię ojcem wielu narodów) przedtem
temu, któremu uwierzył, samemu Bogu, który ożywia umarłych i powołuje
te rzeczy, które nie są tak, jakby były.
4:18 Który wbrew nadziei uwierzył w nadzieję, aby stać się ojcem
wiele narodów, zgodnie z tym, co powiedziano: Tak będzie z twoim potomstwem.
4:19 A nie będąc słabym w wierze, nie uważał swego ciała za martwe,
gdy miał około stu lat, ani jeszcze śmierci
Łono Sary:
4:20 Nie zwątpił w obietnicę Bożą z powodu niewiary; ale był silny
w wierze oddając chwałę Bogu;
4:21 A mając całkowitą pewność, że to, co obiecał, jest w stanie
występować.
4:22 I dlatego poczytano mu to za sprawiedliwość.
4:23 A nie tylko ze względu na niego napisano, że mu to poczytano;
4:24 Ale i dla nas, którym to będzie poczytane, jeśli w niego wierzymy
wskrzesił Jezusa, Pana naszego, z martwych;
4:25 Który został wydany za nasze występki i zmartwychwstał za nasze
uzasadnienie.