Psalmy 137:1 Nad rzekami Babilonu, tam siedzieliśmy, tak, płakaliśmy, kiedy pamiętał Syjon. 137:2 Zawiesiliśmy nasze harfy na wierzbach pośród nich. 137:3 Bo tam ci, co nas uprowadzili do niewoli, żądali od nas pieśni; I ci, którzy nas pustoszyli, żądali od nas wesołości, mówiąc: Zaśpiewaj nam jedną z nich pieśni Syjonu. 137:4 Jak będziemy śpiewać pieśń Pańską w obcej ziemi? 137:5 Jeśli zapomnę o tobie, Jeruzalem, niech moja prawica zapomni o swojej chytrości. 137:6 Jeśli cię nie pamiętam, niech język mój przylgnie do podniebienia; jeśli nie przedkładam Jeruzalem nad moją główną radość. 137:7 Pamiętaj, Panie, o synach Edomu w dzień Jerozolimy; Kto powiedział: Zburzcie, zburzcie aż do fundamentów. 137:8 O córko Babilonu, która masz być zniszczona; szczęśliwy będzie, że wynagrodzi cię tak, jak nam służyłeś. 137:9 Szczęśliwy będzie, kto bierze i miażdży twoje dzieci kamienie.