Psalmy
137:1 Nad rzekami Babilonu, tam siedzieliśmy, tak, płakaliśmy, kiedy
pamiętał Syjon.
137:2 Zawiesiliśmy nasze harfy na wierzbach pośród nich.
137:3 Bo tam ci, co nas uprowadzili do niewoli, żądali od nas pieśni; I
ci, którzy nas pustoszyli, żądali od nas wesołości, mówiąc: Zaśpiewaj nam jedną z nich
pieśni Syjonu.
137:4 Jak będziemy śpiewać pieśń Pańską w obcej ziemi?
137:5 Jeśli zapomnę o tobie, Jeruzalem, niech moja prawica zapomni o swojej chytrości.
137:6 Jeśli cię nie pamiętam, niech język mój przylgnie do podniebienia;
jeśli nie przedkładam Jeruzalem nad moją główną radość.
137:7 Pamiętaj, Panie, o synach Edomu w dzień Jerozolimy; Kto
powiedział: Zburzcie, zburzcie aż do fundamentów.
137:8 O córko Babilonu, która masz być zniszczona; szczęśliwy będzie, że
wynagrodzi cię tak, jak nam służyłeś.
137:9 Szczęśliwy będzie, kto bierze i miażdży twoje dzieci
kamienie.