Psalmy 41:1 Błogosławiony, który zważa na biednego: Pan go wybawi czas kłopotów. 41:2 Pan go ochroni i zachowa przy życiu; i będzie błogosławiony na ziemi, a nie wydasz go woli jego wrogowie. 41:3 Pan wzmocni go na łożu omdlenia: ty uczynisz całe jego łóżko w jego chorobie. 41:4 Rzekłem: Panie, zmiłuj się nade mną; ulecz moją duszę; bo zgrzeszyłem przeciwko tobie. 41:5 Moi wrogowie źle o mnie mówią, kiedy on umrze, a imię jego zginie? 41:6 A jeśli przyjdzie do mnie, mówi próżności: jego serce się zbiera nieprawość dla siebie; gdy wyjeżdża za granicę, opowiada o tym. 41:7 Wszyscy, którzy mnie nienawidzą, szepczą przeciwko mnie, knują przeciwko mnie mój ból. 41:8 Zła choroba, mówią, przyczepiła się do niego, a teraz, gdy kłamie już się nie podniesie. 41:9 Tak, mój znajomy przyjaciel, któremu ufałem, który jadł z mojego chleba, podniósł na mnie piętę. 41:10 Ale Ty, Panie, zmiłuj się nade mną i podnieś mnie, abym odwdzięcz się im. 41:11 Po tym wiem, że mi sprzyjasz, bo mój wróg tego nie robi triumf nade mną. 41:12 A co do mnie, podtrzymujesz mnie w mojej prawości i umacniasz mnie przed twoim obliczem na wieki. 41:13 Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, od wieków i na wieki. Amen i Amen.