Psalmy
41:1 Błogosławiony, który zważa na biednego: Pan go wybawi
czas kłopotów.
41:2 Pan go ochroni i zachowa przy życiu; i będzie błogosławiony
na ziemi, a nie wydasz go woli jego
wrogowie.
41:3 Pan wzmocni go na łożu omdlenia: ty uczynisz
całe jego łóżko w jego chorobie.
41:4 Rzekłem: Panie, zmiłuj się nade mną; ulecz moją duszę; bo zgrzeszyłem
przeciwko tobie.
41:5 Moi wrogowie źle o mnie mówią, kiedy on umrze, a imię jego zginie?
41:6 A jeśli przyjdzie do mnie, mówi próżności: jego serce się zbiera
nieprawość dla siebie; gdy wyjeżdża za granicę, opowiada o tym.
41:7 Wszyscy, którzy mnie nienawidzą, szepczą przeciwko mnie, knują przeciwko mnie
mój ból.
41:8 Zła choroba, mówią, przyczepiła się do niego, a teraz, gdy kłamie
już się nie podniesie.
41:9 Tak, mój znajomy przyjaciel, któremu ufałem, który jadł z mojego
chleba, podniósł na mnie piętę.
41:10 Ale Ty, Panie, zmiłuj się nade mną i podnieś mnie, abym
odwdzięcz się im.
41:11 Po tym wiem, że mi sprzyjasz, bo mój wróg tego nie robi
triumf nade mną.
41:12 A co do mnie, podtrzymujesz mnie w mojej prawości i umacniasz mnie
przed twoim obliczem na wieki.
41:13 Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, od wieków i na wieki.
Amen i Amen.