Przysłowia
5:1 Mój synu, zważaj na moją mądrość i nakłoń ucha do mego zrozumienia.
5:2 Abyś zważał na roztropność, a twoje wargi strzegły
wiedza.
5:3 Bo wargi obcej kobiety opadają jak plaster miodu, a jej usta są
gładszy niż olej:
5:4 Ale jej koniec jest gorzki jak piołun, ostry jak miecz obosieczny.
5:5 Jej nogi schodzą ku śmierci; jej kroki obejmują piekło.
5:6 Jeśli nie zastanawiasz się nad ścieżką życia, jej drogi są ruchome
nie możesz ich znać.
5:7 Dlatego słuchajcie mnie teraz, dzieci, i nie odstępujcie od słów
moje usta.
5:8 Odsuń od niej swoją drogę i nie zbliżaj się do drzwi jej domu.
5:9 Byś innym nie oddawał chwały twojej, a okrutnikom lat twoich;
5:10 Niech obcy nie będą nasyceni twoim bogactwem; a prace twoje będą w
dom nieznajomego;
5:11 I będziesz lamentować na koniec, kiedy twoje ciało i twoje ciało zostaną strawione,
5:12 I powiedz: Jak ja nienawidziłem pouczenia, a moje serce gardziło upomnieniem;
5:13 I nie słuchałem głosu moich nauczycieli ani nie nakłaniałem mego ucha
ci, którzy mnie pouczali!
5:14 Byłem prawie we wszystkim złym pośród zboru i zgromadzenia.
5:15 Pij wodę ze swojej cysterny i wody płynące z twojej cysterny
własną studnię.
5:16 Niech rozejdą się źródła twoje, a strumienie wód w
ulice.
5:17 Niech będą tylko twoje, a nie obce tobie.
5:18 Niech będzie błogosławione źródło twoje, i raduj się z żoną młodości twojej.
5:19 Niech będzie jak miłująca łania i rozkoszna sarna; niech jej piersi nasycą się
ty przez cały czas; i bądź zawsze zachwycony jej miłością.
5:20 A dlaczego chcesz, mój synu, być zachwycony obcą kobietą i obejmować się
pierś obcego?
5:21 Albowiem drogi ludzkie są przed oczyma PANA i on je rozważa
wszystkie jego poczynania.
5:22 Jego własne winy pochłoną bezbożnego i zatrzymają go
z więzami jego grzechów.
5:23 Umrze bez nauki; i w wielkości swego szaleństwa on
zbłądzi.