Przysłowia 5:1 Mój synu, zważaj na moją mądrość i nakłoń ucha do mego zrozumienia. 5:2 Abyś zważał na roztropność, a twoje wargi strzegły wiedza. 5:3 Bo wargi obcej kobiety opadają jak plaster miodu, a jej usta są gładszy niż olej: 5:4 Ale jej koniec jest gorzki jak piołun, ostry jak miecz obosieczny. 5:5 Jej nogi schodzą ku śmierci; jej kroki obejmują piekło. 5:6 Jeśli nie zastanawiasz się nad ścieżką życia, jej drogi są ruchome nie możesz ich znać. 5:7 Dlatego słuchajcie mnie teraz, dzieci, i nie odstępujcie od słów moje usta. 5:8 Odsuń od niej swoją drogę i nie zbliżaj się do drzwi jej domu. 5:9 Byś innym nie oddawał chwały twojej, a okrutnikom lat twoich; 5:10 Niech obcy nie będą nasyceni twoim bogactwem; a prace twoje będą w dom nieznajomego; 5:11 I będziesz lamentować na koniec, kiedy twoje ciało i twoje ciało zostaną strawione, 5:12 I powiedz: Jak ja nienawidziłem pouczenia, a moje serce gardziło upomnieniem; 5:13 I nie słuchałem głosu moich nauczycieli ani nie nakłaniałem mego ucha ci, którzy mnie pouczali! 5:14 Byłem prawie we wszystkim złym pośród zboru i zgromadzenia. 5:15 Pij wodę ze swojej cysterny i wody płynące z twojej cysterny własną studnię. 5:16 Niech rozejdą się źródła twoje, a strumienie wód w ulice. 5:17 Niech będą tylko twoje, a nie obce tobie. 5:18 Niech będzie błogosławione źródło twoje, i raduj się z żoną młodości twojej. 5:19 Niech będzie jak miłująca łania i rozkoszna sarna; niech jej piersi nasycą się ty przez cały czas; i bądź zawsze zachwycony jej miłością. 5:20 A dlaczego chcesz, mój synu, być zachwycony obcą kobietą i obejmować się pierś obcego? 5:21 Albowiem drogi ludzkie są przed oczyma PANA i on je rozważa wszystkie jego poczynania. 5:22 Jego własne winy pochłoną bezbożnego i zatrzymają go z więzami jego grzechów. 5:23 Umrze bez nauki; i w wielkości swego szaleństwa on zbłądzi.