Obadiasz
1:1 Wizja Abdiasza. Tak mówi Pan BÓG o Edomie; Mamy
usłyszał pogłoskę od Pana, że wysłano posła między lud
poganie, powstańcie i powstańmy przeciwko niej w bitwie.
1:2 Oto uczyniłem cię małym między narodami: jesteś wielki
pogardzany.
1:3 Pycha serca twego zwiodła cię, który mieszkasz w
rozpadliny skalne, których mieszkanie jest wysokie; który mówi w swoim sercu,
Kto mnie sprowadzi na ziemię?
1:4 Choćbyś się wywyższył jak orzeł i chociaż założył swoje gniazdo
między gwiazdy, stamtąd cię strącę, mówi Pan.
1:5 Jeśli przyszli do ciebie złodzieje, jeśli zbójcy nocą, (jakże jesteś zgładzony!)
Czy nie kradliby, dopóki nie mieliby dość? jeśli winogrona
przyszli do ciebie, czy nie zostawiliby trochę winogron?
1:6 Jak badane są rzeczy Ezawa! jak tam jego ukryte rzeczy
poszukiwany!
1:7 Wszyscy mężowie twego sprzymierzeńca doprowadzili cię aż do granicy:
ludzie, którzy żyli z tobą w pokoju, oszukali cię i zwyciężyli
przeciwko tobie; którzy jedzą twój chleb, zadali ci ranę:
nie ma w nim zrozumienia.
1:8 Czyż w owym dniu, mówi Pan, nie zniszczę nawet mędrców
Edomu i zrozumienie z góry Ezawa?
1:9 A twoi mocarze, Temanie, będą przerażeni do tego stopnia, że wszyscy
jeden z gór Ezawa może zostać odcięty przez rzeź.
1:10 Bo twoja przemoc wobec twego brata Jakuba okryje cię hańbą i
zostaniesz wytępiony na wieki.
1:11 W dniu, w którym stałeś po drugiej stronie, w dniu, w którym
obcy pojmali jego wojska i weszli cudzoziemcy
jego bramy i rzucaj losy o Jeruzalem, bo byłeś jak jeden z nich.
1:12 Ale nie powinieneś był patrzeć na dzień swego brata w dzień
że stał się obcy; ani nie powinieneś się radować z powodu
synowie Judy w dniu ich zniszczenia; ani nie powinien
mówiłeś pysznie w dniu udręki.
1:13 Nie powinieneś był wchodzić w bramy mojego ludu w dniu
ich nieszczęście; tak, nie powinieneś był patrzeć na ich utrapienie
w dniu ich nieszczęścia ani nie kładli rąk na ich majętności
dzień ich nieszczęścia;
1:14 Nie powinieneś był też stać na rozdrożu, aby odciąć tych, którzy
jego, który uciekł; ani nie powinieneś był wydawać tych z
Jego, który pozostał w dniu udręki.
1:15 Gdyż bliski jest dzień Pański dla wszystkich narodów, tak jak uczyniłeś,
tak ci się stanie: zapłata twoja zwróci się na twoją głowę.
1:16 Bo jak piliście na mojej świętej górze, tak będą wszyscy poganie
pić nieustannie, tak, będą pić i połykać,
i będą tak, jakby ich nie było.
1:17 Ale na górze Syjon będzie wybawienie i będzie świętość;
a dom Jakuba posiądzie majątek swój.
1:18 A dom Jakuba będzie ogniem, a dom Józefa płomieniem,
i dom Ezawa na ściernisko, i będą na nich palić, i
pożreć je; i nie zostanie nic z domu Ezawa;
bo Pan to powiedział.
1:19 A ci z południa posiądą górę Ezawa; a oni z
równinę Filistynów, i posiądą pola Efraima, i
pola Samarii, a Beniamin posiądzie Gilead.
1:20 I opanuje niewola tego zastępu synów Izraela
Kananejczyków aż do Sarepty; i niewoli
Jerozolima, która jest w Sefaradzie, posiądzie miasta na południu.
1:21 I wyjdą wybawiciele na górę Syjon, aby sądzić górę Ezawa; I
królestwo będzie należeć do Pana.