Obadiasz 1:1 Wizja Abdiasza. Tak mówi Pan BÓG o Edomie; Mamy usłyszał pogłoskę od Pana, że wysłano posła między lud poganie, powstańcie i powstańmy przeciwko niej w bitwie. 1:2 Oto uczyniłem cię małym między narodami: jesteś wielki pogardzany. 1:3 Pycha serca twego zwiodła cię, który mieszkasz w rozpadliny skalne, których mieszkanie jest wysokie; który mówi w swoim sercu, Kto mnie sprowadzi na ziemię? 1:4 Choćbyś się wywyższył jak orzeł i chociaż założył swoje gniazdo między gwiazdy, stamtąd cię strącę, mówi Pan. 1:5 Jeśli przyszli do ciebie złodzieje, jeśli zbójcy nocą, (jakże jesteś zgładzony!) Czy nie kradliby, dopóki nie mieliby dość? jeśli winogrona przyszli do ciebie, czy nie zostawiliby trochę winogron? 1:6 Jak badane są rzeczy Ezawa! jak tam jego ukryte rzeczy poszukiwany! 1:7 Wszyscy mężowie twego sprzymierzeńca doprowadzili cię aż do granicy: ludzie, którzy żyli z tobą w pokoju, oszukali cię i zwyciężyli przeciwko tobie; którzy jedzą twój chleb, zadali ci ranę: nie ma w nim zrozumienia. 1:8 Czyż w owym dniu, mówi Pan, nie zniszczę nawet mędrców Edomu i zrozumienie z góry Ezawa? 1:9 A twoi mocarze, Temanie, będą przerażeni do tego stopnia, że wszyscy jeden z gór Ezawa może zostać odcięty przez rzeź. 1:10 Bo twoja przemoc wobec twego brata Jakuba okryje cię hańbą i zostaniesz wytępiony na wieki. 1:11 W dniu, w którym stałeś po drugiej stronie, w dniu, w którym obcy pojmali jego wojska i weszli cudzoziemcy jego bramy i rzucaj losy o Jeruzalem, bo byłeś jak jeden z nich. 1:12 Ale nie powinieneś był patrzeć na dzień swego brata w dzień że stał się obcy; ani nie powinieneś się radować z powodu synowie Judy w dniu ich zniszczenia; ani nie powinien mówiłeś pysznie w dniu udręki. 1:13 Nie powinieneś był wchodzić w bramy mojego ludu w dniu ich nieszczęście; tak, nie powinieneś był patrzeć na ich utrapienie w dniu ich nieszczęścia ani nie kładli rąk na ich majętności dzień ich nieszczęścia; 1:14 Nie powinieneś był też stać na rozdrożu, aby odciąć tych, którzy jego, który uciekł; ani nie powinieneś był wydawać tych z Jego, który pozostał w dniu udręki. 1:15 Gdyż bliski jest dzień Pański dla wszystkich narodów, tak jak uczyniłeś, tak ci się stanie: zapłata twoja zwróci się na twoją głowę. 1:16 Bo jak piliście na mojej świętej górze, tak będą wszyscy poganie pić nieustannie, tak, będą pić i połykać, i będą tak, jakby ich nie było. 1:17 Ale na górze Syjon będzie wybawienie i będzie świętość; a dom Jakuba posiądzie majątek swój. 1:18 A dom Jakuba będzie ogniem, a dom Józefa płomieniem, i dom Ezawa na ściernisko, i będą na nich palić, i pożreć je; i nie zostanie nic z domu Ezawa; bo Pan to powiedział. 1:19 A ci z południa posiądą górę Ezawa; a oni z równinę Filistynów, i posiądą pola Efraima, i pola Samarii, a Beniamin posiądzie Gilead. 1:20 I opanuje niewola tego zastępu synów Izraela Kananejczyków aż do Sarepty; i niewoli Jerozolima, która jest w Sefaradzie, posiądzie miasta na południu. 1:21 I wyjdą wybawiciele na górę Syjon, aby sądzić górę Ezawa; I królestwo będzie należeć do Pana.