Liczby 30:1 I Mojżesz mówił do naczelników plemion o synach Izraela, mówiąc: To jest rzecz, którą rozkazał Pan. 30:2 Jeśli ktoś ślubuje Panu lub przysięga, że zwiąże swoją duszę więź; słowa swego nie złamie, według tego wszystkiego uczyni wychodzi z jego ust. 30:3 Jeśli kobieta złoży ślub Panu i zwiąże się węzłem, będąc w domu ojca w młodości; 30:4 A jej ojciec wysłucha jej ślubu i jej zobowiązania, którym ją związała duszy, a jej ojciec milczy na jej temat: wtedy wszystkie jej śluby ostoi się, a wszelkie więzy, którymi związała swoją duszę, przetrwają podstawka. 30:5 Ale jeśli jej ojciec zabroni jej w dniu, w którym usłyszy; żaden z jej śluby lub jej więzy, którymi związała swoją duszę, będą stanąć, a Pan jej przebaczy, bo jej ojciec się sprzeciwił jej. 30:6 A gdyby w ogóle miała męża, kiedy ślubowała lub wypowiadała jej ust, którymi związała swoją duszę; 30:7 I usłyszał to jej mąż, i milczał na nią w dniu, w którym on usłyszał, wtedy ostoją się jej śluby i więzy, którymi się związała jej dusza ostoi się. 30:8 Ale jeśli jej mąż zabronił jej tego dnia, kiedy to usłyszał; potem on złoży ślub, który ślubowała, i to, co z nią wypowiedziała wargi, którymi związała swoją duszę, na nic się to zdało, a Pan to uczyni Wybacz jej. 30:9 Ale każdy ślub wdowy i rozwiedzionej, z którą oni związali swoje dusze, staną przeciwko niej. 30:10 A jeśli ślubowała w domu swego męża, albo związała swoją duszę węzłem z przysięgą; 30:11 Usłyszał to jej mąż, zamilkł na nią i zabronił jej nie: wtedy wszystkie jej śluby będą ważne i każdy obowiązek, którym była zobowiązana jej dusza ostoi się. 30:12 Ale jeśli jej mąż całkowicie je unieważnił w dniu, w którym je usłyszał; wtedy cokolwiek wyszło z jej ust w sprawie jej ślubów, lub co do więzów jej duszy, nie ostoi się: uczynił jej mąż są nieważne; a Pan jej przebaczy. 30:13 Każdy ślub i każda wiążąca przysięga, by trapić duszę, może jej mąż ustanowić, albo jej mąż może ją unieważnić. 30:14 Ale jeśli jej mąż całkowicie milczy na nią z dnia na dzień; wtedy ustanawia wszystkie jej śluby, czyli wszystkie jej zobowiązania, które na niej spoczywają: potwierdza je, bo milczał z nią w dniu, którego on słyszałem ich. 30:15 Ale jeśli on w jakiś sposób unieważni je po wysłuchaniu ich; wtedy on poniesie jej nieprawość. 30:16 Takie są prawa, które Pan nadał Mojżeszowi między mężczyznami i jego żona, między ojcem a córką, będąc jeszcze w niej młodość w domu jej ojca.