Liczby
30:1 I Mojżesz mówił do naczelników plemion o synach
Izraela, mówiąc: To jest rzecz, którą rozkazał Pan.
30:2 Jeśli ktoś ślubuje Panu lub przysięga, że zwiąże swoją duszę
więź; słowa swego nie złamie, według tego wszystkiego uczyni
wychodzi z jego ust.
30:3 Jeśli kobieta złoży ślub Panu i zwiąże się węzłem,
będąc w domu ojca w młodości;
30:4 A jej ojciec wysłucha jej ślubu i jej zobowiązania, którym ją związała
duszy, a jej ojciec milczy na jej temat: wtedy wszystkie jej śluby
ostoi się, a wszelkie więzy, którymi związała swoją duszę, przetrwają
podstawka.
30:5 Ale jeśli jej ojciec zabroni jej w dniu, w którym usłyszy; żaden z
jej śluby lub jej więzy, którymi związała swoją duszę, będą
stanąć, a Pan jej przebaczy, bo jej ojciec się sprzeciwił
jej.
30:6 A gdyby w ogóle miała męża, kiedy ślubowała lub wypowiadała
jej ust, którymi związała swoją duszę;
30:7 I usłyszał to jej mąż, i milczał na nią w dniu, w którym on
usłyszał, wtedy ostoją się jej śluby i więzy, którymi się związała
jej dusza ostoi się.
30:8 Ale jeśli jej mąż zabronił jej tego dnia, kiedy to usłyszał; potem on
złoży ślub, który ślubowała, i to, co z nią wypowiedziała
wargi, którymi związała swoją duszę, na nic się to zdało, a Pan to uczyni
Wybacz jej.
30:9 Ale każdy ślub wdowy i rozwiedzionej, z którą oni
związali swoje dusze, staną przeciwko niej.
30:10 A jeśli ślubowała w domu swego męża, albo związała swoją duszę węzłem
z przysięgą;
30:11 Usłyszał to jej mąż, zamilkł na nią i zabronił jej
nie: wtedy wszystkie jej śluby będą ważne i każdy obowiązek, którym była zobowiązana
jej dusza ostoi się.
30:12 Ale jeśli jej mąż całkowicie je unieważnił w dniu, w którym je usłyszał;
wtedy cokolwiek wyszło z jej ust w sprawie jej ślubów, lub
co do więzów jej duszy, nie ostoi się: uczynił jej mąż
są nieważne; a Pan jej przebaczy.
30:13 Każdy ślub i każda wiążąca przysięga, by trapić duszę, może jej mąż
ustanowić, albo jej mąż może ją unieważnić.
30:14 Ale jeśli jej mąż całkowicie milczy na nią z dnia na dzień;
wtedy ustanawia wszystkie jej śluby, czyli wszystkie jej zobowiązania, które na niej spoczywają:
potwierdza je, bo milczał z nią w dniu, którego on
słyszałem ich.
30:15 Ale jeśli on w jakiś sposób unieważni je po wysłuchaniu ich;
wtedy on poniesie jej nieprawość.
30:16 Takie są prawa, które Pan nadał Mojżeszowi między mężczyznami
i jego żona, między ojcem a córką, będąc jeszcze w niej
młodość w domu jej ojca.