Liczby
23:1 I rzekł Balaam do Balaka: Zbuduj mi tu siedem ołtarzy i przygotuj mię
tutaj siedem wołów i siedem baranów.
23:2 Balak uczynił tak, jak powiedział Balaam; a Balak i Balaam ofiarowali dalej
na każdym ołtarzu cielca i barana.
23:3 I rzekł Balaam do Balaka: Stań przy swoim całopaleniu, a ja pójdę.
może Pan wyjdzie mi na spotkanie, i cokolwiek mi objawi
powiem ci. I udał się na wyżyny.
23:4 I spotkał się Bóg z Balaamem, i rzekł do niego: Przygotowałem siedem ołtarzy,
i ofiarowałem na każdym ołtarzu cielca i barana.
23:5 Wtedy Pan włożył słowo w usta Balaama i powiedział: Wróć do Balaka!
i tak będziesz mówić.
23:6 I wrócił do niego, a oto stał przy swojej całopaleniu, on,
i wszyscy książęta Moabu.
23:7 I zaczął swoją przypowieść, i rzekł: Balak, król Moabu, ma
sprowadził mnie z Aramu, z gór wschodnich, mówiąc: Chodź,
przeklnij mnie Jakubie, a przyjdź, przeciwstaw się Izraelowi.
23:8 Jak mam przekląć, kogo Bóg nie przeklął? lub jak mam się przeciwstawić, komu
Pan się nie sprzeciwił?
23:9 Albowiem ze szczytu skał go widzę i ze wzgórz widzę
go: oto lud będzie mieszkał samotnie i nie będzie liczony
narody.
23:10 Któż może policzyć proch Jakuba i liczbę czwartej części
Izrael? Niech umrę śmiercią sprawiedliwych i niech będzie mój ostateczny koniec
jak jego!
23:11 I rzekł Balak do Balaama: Cóżeś mi uczynił? zabrałem cię do
przeklnij moich wrogów, a oto pobłogosławiłeś ich wszystkich.
23:12 A on odpowiadając, rzekł: Czyż nie powinienem uważać, aby mówić to, co
Pan włożył w moje usta?
23:13 I rzekł do niego Balak: Chodź proszę ze mną na inne miejsce,
skąd możesz je zobaczyć: zobaczysz tylko najdalszą część
ich wszystkich, a nie zobaczę ich wszystkich, i stamtąd przeklnij mi ich.
23:14 I zaprowadził go na pole Sophim, na szczyt Pisga, i
zbudowali siedem ołtarzy i na każdym ołtarzu ofiarowali cielca i barana.
23:15 I rzekł do Balaka: Stań tutaj przy swoim całopaleniu, aż się spotkam
Pan tam.
23:16 Pan spotkał się z Balaamem i włożył mu słowo w usta, mówiąc: Idź ponownie
do Balaka i powiedz tak.
23:17 A gdy przyszedł do niego, oto stał przy swoim całopaleniu, a
z nim książęta Moabu. I rzekł do niego Balak: Co na to Pan?
Mówiony?
23:18 I podjął swoją przypowieść, mówiąc: Wstań, Balaku, i słuchaj; słuchać
do mnie, synu Sippora:
23:19 Bóg nie jest człowiekiem, aby kłamał; ani syn człowieczy, że on
powinien się nawrócić: czy powiedział, a czy tego nie uczyni? albo mówił,
i czyż nie uczyni tego dobrym?
23:20 Oto otrzymałem przykazanie, aby błogosławić, a on pobłogosławił; i ja
nie można tego odwrócić.
23:21 Nie widział nieprawości w Jakubie ani nie widział przewrotności
w Izraelu: Pan, jego Bóg, jest z nim i jest okrzyk króla
pomiędzy nimi.
23:22 Bóg wyprowadził ich z Egiptu; on ma jakby siłę
jednorożec.
23:23 Zaprawdę, nie ma czarów na Jakuba i nie ma
wróżbiarstwo przeciw Izraelowi: według tego czasu będzie mówione
Jakubie i Izraelu, cóż uczynił Bóg!
23:24 Oto lud powstanie jak wielki lew i podniesie się jak
młody lew: nie położy się, aż zje zdobycz i napije się
krew zabitych.
23:25 I rzekł Balak do Balaama: Nie przeklinaj ich wcale i nie błogosław im
Wszystko.
23:26 Ale Balaam odpowiedział i rzekł do Balaka: Nie mówiłem ci, mówiąc: Wszyscy
co Pan mówi, mam czynić?
23:27 I rzekł Balak do Balaama: Chodź, proszę, zaprowadzę cię do
inne miejsce; może spodoba się Bogu, abyś mnie przeklął
ich stamtąd.
23:28 I zaprowadził Balak Balaama na wierzchołek Peor, który patrzy
Jeszimon.
23:29 I rzekł Balaam do Balaka: Zbuduj mi tu siedem ołtarzy i przygotuj mię
tutaj siedem cielców i siedem baranów.
23:30 Balak uczynił tak, jak powiedział Balaam, i złożył w ofierze cielca i barana
każdy ołtarz.