Liczby 23:1 I rzekł Balaam do Balaka: Zbuduj mi tu siedem ołtarzy i przygotuj mię tutaj siedem wołów i siedem baranów. 23:2 Balak uczynił tak, jak powiedział Balaam; a Balak i Balaam ofiarowali dalej na każdym ołtarzu cielca i barana. 23:3 I rzekł Balaam do Balaka: Stań przy swoim całopaleniu, a ja pójdę. może Pan wyjdzie mi na spotkanie, i cokolwiek mi objawi powiem ci. I udał się na wyżyny. 23:4 I spotkał się Bóg z Balaamem, i rzekł do niego: Przygotowałem siedem ołtarzy, i ofiarowałem na każdym ołtarzu cielca i barana. 23:5 Wtedy Pan włożył słowo w usta Balaama i powiedział: Wróć do Balaka! i tak będziesz mówić. 23:6 I wrócił do niego, a oto stał przy swojej całopaleniu, on, i wszyscy książęta Moabu. 23:7 I zaczął swoją przypowieść, i rzekł: Balak, król Moabu, ma sprowadził mnie z Aramu, z gór wschodnich, mówiąc: Chodź, przeklnij mnie Jakubie, a przyjdź, przeciwstaw się Izraelowi. 23:8 Jak mam przekląć, kogo Bóg nie przeklął? lub jak mam się przeciwstawić, komu Pan się nie sprzeciwił? 23:9 Albowiem ze szczytu skał go widzę i ze wzgórz widzę go: oto lud będzie mieszkał samotnie i nie będzie liczony narody. 23:10 Któż może policzyć proch Jakuba i liczbę czwartej części Izrael? Niech umrę śmiercią sprawiedliwych i niech będzie mój ostateczny koniec jak jego! 23:11 I rzekł Balak do Balaama: Cóżeś mi uczynił? zabrałem cię do przeklnij moich wrogów, a oto pobłogosławiłeś ich wszystkich. 23:12 A on odpowiadając, rzekł: Czyż nie powinienem uważać, aby mówić to, co Pan włożył w moje usta? 23:13 I rzekł do niego Balak: Chodź proszę ze mną na inne miejsce, skąd możesz je zobaczyć: zobaczysz tylko najdalszą część ich wszystkich, a nie zobaczę ich wszystkich, i stamtąd przeklnij mi ich. 23:14 I zaprowadził go na pole Sophim, na szczyt Pisga, i zbudowali siedem ołtarzy i na każdym ołtarzu ofiarowali cielca i barana. 23:15 I rzekł do Balaka: Stań tutaj przy swoim całopaleniu, aż się spotkam Pan tam. 23:16 Pan spotkał się z Balaamem i włożył mu słowo w usta, mówiąc: Idź ponownie do Balaka i powiedz tak. 23:17 A gdy przyszedł do niego, oto stał przy swoim całopaleniu, a z nim książęta Moabu. I rzekł do niego Balak: Co na to Pan? Mówiony? 23:18 I podjął swoją przypowieść, mówiąc: Wstań, Balaku, i słuchaj; słuchać do mnie, synu Sippora: 23:19 Bóg nie jest człowiekiem, aby kłamał; ani syn człowieczy, że on powinien się nawrócić: czy powiedział, a czy tego nie uczyni? albo mówił, i czyż nie uczyni tego dobrym? 23:20 Oto otrzymałem przykazanie, aby błogosławić, a on pobłogosławił; i ja nie można tego odwrócić. 23:21 Nie widział nieprawości w Jakubie ani nie widział przewrotności w Izraelu: Pan, jego Bóg, jest z nim i jest okrzyk króla pomiędzy nimi. 23:22 Bóg wyprowadził ich z Egiptu; on ma jakby siłę jednorożec. 23:23 Zaprawdę, nie ma czarów na Jakuba i nie ma wróżbiarstwo przeciw Izraelowi: według tego czasu będzie mówione Jakubie i Izraelu, cóż uczynił Bóg! 23:24 Oto lud powstanie jak wielki lew i podniesie się jak młody lew: nie położy się, aż zje zdobycz i napije się krew zabitych. 23:25 I rzekł Balak do Balaama: Nie przeklinaj ich wcale i nie błogosław im Wszystko. 23:26 Ale Balaam odpowiedział i rzekł do Balaka: Nie mówiłem ci, mówiąc: Wszyscy co Pan mówi, mam czynić? 23:27 I rzekł Balak do Balaama: Chodź, proszę, zaprowadzę cię do inne miejsce; może spodoba się Bogu, abyś mnie przeklął ich stamtąd. 23:28 I zaprowadził Balak Balaama na wierzchołek Peor, który patrzy Jeszimon. 23:29 I rzekł Balaam do Balaka: Zbuduj mi tu siedem ołtarzy i przygotuj mię tutaj siedem cielców i siedem baranów. 23:30 Balak uczynił tak, jak powiedział Balaam, i złożył w ofierze cielca i barana każdy ołtarz.