Liczby 15:1 I rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc: 15:2 Przemów do synów Izraela i powiedz im: Kiedy przyjdziecie do ziemi waszych siedzib, którą wam daję, 15:3 I złoży Panu ofiarę ogniową, całopalenie albo ofiarę w spełnieniu ślubu lub w dobrowolnej ofierze, lub w twoim uroczyste święta, aby uczynić miłą woń Panu, stada lub trzody stado: 15:4 Wtedy ten, kto ofiaruje swoją ofiarę Panu, przyniesie mięso ofiarowanie dziesiątej części mąki wymieszanej z czwartą częścią hinu z oleju. 15:5 A czwartą część hinu wina złożysz na ofiarę płynną przygotuj z całopaleniem lub ofiarą za jednego baranka. 15:6 Albo barana przygotujesz na ofiarę z pokarmów dwie dziesiąte części mąki zmieszanej z trzecią częścią hinu oliwy. 15:7 A jako ofiarę płynną złożysz trzecią część hinu wino na miłą woń dla Pana. 15:8 A gdy przygotujesz cielca na ofiarę całopalną albo na ofiarę w spełnieniu ślubu lub ofiary biesiadne dla Pana: 15:9 Potem przyprowadzi z cielcem ofiarę śniedną składającą się z trzech dziesiątych części mąki wymieszanej z połową hinu oliwy. 15:10 A jako ofiarę płynną przyniesiesz pół hinu wina za jeden ofiarę spalaną, miłą woń dla Pana. 15:11 Tak się stanie z jednym cielcem, albo z jednym baranem, albo z barankiem, albo dziecko. 15:12 Według liczby, którą przygotujecie, tak uczynicie każdemu jeden według ich liczby. 15:13 Potem wszyscy, którzy urodzili się w kraju, będą czynić te rzeczy sposób, składając ofiarę ogniową o słodkiej woni LORD. 15:14 A jeśli przybysz przebywa u was albo ktoś, kto jest między wami w waszym pokoleń, i złoży ofiarę ogniową o przyjemnej woni do Pana; jak wy czynicie, tak on uczyni. 15:15 Jedno rozporządzenie będzie zarówno dla was ze zboru, jak i dla przybysz, który przebywa u ciebie, jest ustawą na wieki w tobie pokoleń: jak wy, tak obcy będzie przed Panem. 15:16 Jedno prawo i jeden sposób będzie dla ciebie, a dla obcego to pobyt u ciebie. 15:17 I rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc: 15:18 Przemów do synów Izraela i powiedz im: Kiedy wejdziecie ziemia, do której cię przynoszę, 15:19 Wtedy gdy będziecie jedli chleb tej ziemi, będziecie złóż Panu ofiarę wzniosłą. 15:20 Będziecie ofiarować placek z pierwszego ciasta waszego za wzniesienie ofiara: jak czynicie ofiarę podnoszenia na klepisku, tak będziecie czynić podnieś to. 15:21 Z pierwociny waszego ciasta złożycie ofiarę podniesioną dla Pana w waszych pokoleniach. 15:22 A jeśli zbłądziliście i nie przestrzegaliście wszystkich tych przykazań, które PAN przemówił do Mojżesza, 15:23 Wszystko, co Pan nakazał wam przez Mojżesza, od dnia, który Pan nakazał Mojżeszowi, i odtąd wśród was pokolenia; 15:24 Wtedy będzie, jeśli powinno być popełnione przez ignorancję bez znajomości zgromadzenia, aby całe zgromadzenie złożyło jedną ofiarę młodego cielca na ofiarę całopalną na miłą woń dla Pana, wraz z jego ofiarą z pokarmów i jego ofiarą z płynów, zgodnie z przepisem, i jedno koźlę na ofiarę przebłagalną. 15:25 A kapłan dokona przebłagania za całe zgromadzenie synów Izraela, a będzie im odpuszczone; bo to jest ignorancja: i przyniosą swoją ofiarę, ofiarę spalaną do Pana i ich ofiarę przebłagalną przed Panem za ich niewiedzę: 15:26 I będzie odpuszczone całe zgromadzenie synów Izraela, i przybysz, który przebywa wśród nich; widząc, że wszyscy ludzie byli w ignorancji. 15:27 A jeśli jaka dusza zgrzeszy z powodu niewiedzy, to przyprowadzi kozę pierwszy rok na ofiarę za grzech. 15:28 A kapłan dokona przebłagania za duszę, która grzeszy nieświadomie, gdy zgrzeszy przed Panem z niewiedzy, aby uczynić zadośćuczynienie za niego; i będzie mu to odpuszczone. 15:29 Jedno prawo będziecie mieli dla tego, który grzeszy przez niewiedzę, dla obu tego, który się narodził między synami Izraela, i cudzoziemca, który przebywa wśród nich. 15:30 Ale dusza, która czyni, powinna zuchwale, czy urodzi się w ziemia lub przybysz, ten uwłacza Panu; i ta dusza będzie zostać wykluczony spośród swego ludu. 15:31 Bo wzgardził słowem PANA i złamał jego przykazanie, dusza ta będzie całkowicie odcięta; jego nieprawość będzie na niego. 15:32 A kiedy synowie Izraela byli na pustyni, znaleźli człowiek, który zbierał chrust w dzień szabatu. 15:33 A ci, którzy go znaleźli zbierającego drwa, przyprowadzili go do Mojżesza i Aaronowi i całemu zgromadzeniu. 15:34 I oddali go pod opiekę, bo nie było ogłoszone, co ma być mu zrobić. 15:35 I rzekł Pan do Mojżesza: Ten człowiek niechybnie poniesie śmierć: wszyscy zgromadzenie ukamienuje go kamieniami poza obozem. 15:36 A całe zgromadzenie wyprowadziło go poza obóz i ukamienowało kamieniami i umarł; jak Pan nakazał Mojżeszowi. 15:37 I rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc: 15:38 Przemów do synów Izraela i powiedz im, aby je wykonali frędzle na lamówkach ich szat przez pokolenia, i że umieścili na frędzlach bordiurę niebieską wstęgę: 15:39 Będzie to dla was frędzel, abyście na niego patrzyli i pamiętajcie o wszystkich przykazaniach Pana i wypełniajcie je; i którego szukacie nie według własnego serca i własnych oczu, za którymi zwykle chodzicie dziwka: 15:40 Abyście pamiętali i wykonywali wszystkie moje przykazania, i byli święci dla waszych Bóg. 15:41 Ja jestem PAN, twój Bóg, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej do bądźcie waszym Bogiem: Ja jestem Pan, wasz Bóg.