Liczby
15:1 I rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc:
15:2 Przemów do synów Izraela i powiedz im: Kiedy przyjdziecie
do ziemi waszych siedzib, którą wam daję,
15:3 I złoży Panu ofiarę ogniową, całopalenie albo
ofiarę w spełnieniu ślubu lub w dobrowolnej ofierze, lub w twoim
uroczyste święta, aby uczynić miłą woń Panu, stada lub trzody
stado:
15:4 Wtedy ten, kto ofiaruje swoją ofiarę Panu, przyniesie mięso
ofiarowanie dziesiątej części mąki wymieszanej z czwartą częścią hinu
z oleju.
15:5 A czwartą część hinu wina złożysz na ofiarę płynną
przygotuj z całopaleniem lub ofiarą za jednego baranka.
15:6 Albo barana przygotujesz na ofiarę z pokarmów dwie dziesiąte części
mąki zmieszanej z trzecią częścią hinu oliwy.
15:7 A jako ofiarę płynną złożysz trzecią część hinu
wino na miłą woń dla Pana.
15:8 A gdy przygotujesz cielca na ofiarę całopalną albo na
ofiarę w spełnieniu ślubu lub ofiary biesiadne dla Pana:
15:9 Potem przyprowadzi z cielcem ofiarę śniedną składającą się z trzech dziesiątych części
mąki wymieszanej z połową hinu oliwy.
15:10 A jako ofiarę płynną przyniesiesz pół hinu wina za jeden
ofiarę spalaną, miłą woń dla Pana.
15:11 Tak się stanie z jednym cielcem, albo z jednym baranem, albo z barankiem, albo
dziecko.
15:12 Według liczby, którą przygotujecie, tak uczynicie każdemu
jeden według ich liczby.
15:13 Potem wszyscy, którzy urodzili się w kraju, będą czynić te rzeczy
sposób, składając ofiarę ogniową o słodkiej woni
LORD.
15:14 A jeśli przybysz przebywa u was albo ktoś, kto jest między wami w waszym
pokoleń, i złoży ofiarę ogniową o przyjemnej woni
do Pana; jak wy czynicie, tak on uczyni.
15:15 Jedno rozporządzenie będzie zarówno dla was ze zboru, jak i dla
przybysz, który przebywa u ciebie, jest ustawą na wieki w tobie
pokoleń: jak wy, tak obcy będzie przed Panem.
15:16 Jedno prawo i jeden sposób będzie dla ciebie, a dla obcego to
pobyt u ciebie.
15:17 I rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc:
15:18 Przemów do synów Izraela i powiedz im: Kiedy wejdziecie
ziemia, do której cię przynoszę,
15:19 Wtedy gdy będziecie jedli chleb tej ziemi, będziecie
złóż Panu ofiarę wzniosłą.
15:20 Będziecie ofiarować placek z pierwszego ciasta waszego za wzniesienie
ofiara: jak czynicie ofiarę podnoszenia na klepisku, tak będziecie czynić
podnieś to.
15:21 Z pierwociny waszego ciasta złożycie ofiarę podniesioną dla Pana
w waszych pokoleniach.
15:22 A jeśli zbłądziliście i nie przestrzegaliście wszystkich tych przykazań, które
PAN przemówił do Mojżesza,
15:23 Wszystko, co Pan nakazał wam przez Mojżesza, od
dnia, który Pan nakazał Mojżeszowi, i odtąd wśród was
pokolenia;
15:24 Wtedy będzie, jeśli powinno być popełnione przez ignorancję bez
znajomości zgromadzenia, aby całe zgromadzenie złożyło jedną ofiarę
młodego cielca na ofiarę całopalną na miłą woń dla Pana,
wraz z jego ofiarą z pokarmów i jego ofiarą z płynów, zgodnie z przepisem,
i jedno koźlę na ofiarę przebłagalną.
15:25 A kapłan dokona przebłagania za całe zgromadzenie
synów Izraela, a będzie im odpuszczone; bo to jest ignorancja:
i przyniosą swoją ofiarę, ofiarę spalaną do
Pana i ich ofiarę przebłagalną przed Panem za ich niewiedzę:
15:26 I będzie odpuszczone całe zgromadzenie synów Izraela,
i przybysz, który przebywa wśród nich; widząc, że wszyscy ludzie byli
w ignorancji.
15:27 A jeśli jaka dusza zgrzeszy z powodu niewiedzy, to przyprowadzi kozę
pierwszy rok na ofiarę za grzech.
15:28 A kapłan dokona przebłagania za duszę, która grzeszy
nieświadomie, gdy zgrzeszy przed Panem z niewiedzy, aby uczynić
zadośćuczynienie za niego; i będzie mu to odpuszczone.
15:29 Jedno prawo będziecie mieli dla tego, który grzeszy przez niewiedzę, dla obu
tego, który się narodził między synami Izraela, i cudzoziemca, który
przebywa wśród nich.
15:30 Ale dusza, która czyni, powinna zuchwale, czy urodzi się w
ziemia lub przybysz, ten uwłacza Panu; i ta dusza będzie
zostać wykluczony spośród swego ludu.
15:31 Bo wzgardził słowem PANA i złamał jego
przykazanie, dusza ta będzie całkowicie odcięta; jego nieprawość będzie
na niego.
15:32 A kiedy synowie Izraela byli na pustyni, znaleźli
człowiek, który zbierał chrust w dzień szabatu.
15:33 A ci, którzy go znaleźli zbierającego drwa, przyprowadzili go do Mojżesza i
Aaronowi i całemu zgromadzeniu.
15:34 I oddali go pod opiekę, bo nie było ogłoszone, co ma być
mu zrobić.
15:35 I rzekł Pan do Mojżesza: Ten człowiek niechybnie poniesie śmierć: wszyscy
zgromadzenie ukamienuje go kamieniami poza obozem.
15:36 A całe zgromadzenie wyprowadziło go poza obóz i ukamienowało
kamieniami i umarł; jak Pan nakazał Mojżeszowi.
15:37 I rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc:
15:38 Przemów do synów Izraela i powiedz im, aby je wykonali
frędzle na lamówkach ich szat przez pokolenia,
i że umieścili na frędzlach bordiurę niebieską wstęgę:
15:39 Będzie to dla was frędzel, abyście na niego patrzyli i
pamiętajcie o wszystkich przykazaniach Pana i wypełniajcie je; i którego szukacie
nie według własnego serca i własnych oczu, za którymi zwykle chodzicie
dziwka:
15:40 Abyście pamiętali i wykonywali wszystkie moje przykazania, i byli święci dla waszych
Bóg.
15:41 Ja jestem PAN, twój Bóg, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej do
bądźcie waszym Bogiem: Ja jestem Pan, wasz Bóg.