Liczby 9:1 I przemówił Pan do Mojżesza na pustyni Synaj, na początku miesiącu drugiego roku po wyjściu z ziemi egipskiej, powiedzenie, 9:2 Niech i synowie Izraela obchodzą Paschę w jego wyznaczonym dniu pora roku. 9:3 Czternastego dnia tego miesiąca, wieczorem, będziecie go przechowywać w jego wyznaczony czas: według wszystkich jego obrzędów i według wszystkich jego ceremonie, będziecie go przestrzegać. 9:4 I rzekł Mojżesz do synów Izraela, aby strzegli Pascha. 9:5 I obchodzili Paschę czternastego dnia pierwszego miesiąca o godz nawet na puszczy Synaj: według wszystkiego, co Pan rozkazał Mojżesz, tak uczynili synowie Izraela. 9:6 Byli też mężowie, których zbezcześciło zwłoki człowieka, że nie mogli obchodzić Paschy w owym dniu, a przyszli wcześniej Mojżesza i przed Aaronem w tym dniu: 9:7 I rzekli do niego ci mężowie: Jesteśmy skalani przez zwłoki człowieka. dlaczego jesteśmy powstrzymywani, abyśmy nie mogli złożyć ofiary z Pana w wyznaczonym dla niego czasie pośród synów Izraela? 9:8 I rzekł do nich Mojżesz: Zatrzymajcie się, a usłyszę, co PAN rozkaże o tobie. 9:9 I rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc: 9:10 Powiedz synom Izraela, mówiąc: Jeśli ktoś z was lub z waszych potomstwo będzie nieczyste z powodu zwłok albo będzie w podróży z daleka, ale będzie obchodził Paschę dla Pana. 9:11 Czternastego dnia drugiego miesiąca wieczorem będą go strzec i jedzcie to z chlebem niekwaszonym i gorzkimi ziołami. 9:12 Nie zostawią z niego nic do rana ani nie połamią w nim żadnej kości. według wszystkich ustaw paschalnych będą ją obchodzić. 9:13 Ale człowiek czysty, który nie jest w podróży i jest powściągliwy obchodzić Paschy, nawet ta sama dusza będzie wytracona spośród jego ludu, ponieważ nie przyniósł ofiary dla Pana w swoim wyznaczonym sezon, ten człowiek poniesie swój grzech. 9:14 A jeśli przybysz zamieszka między wami i będzie obchodził Paschę do Pana; według przepisu paschalnego i według według jego sposobu, tak uczyni: jedno prawo będziecie mieć, oba dla przybysza i dla tego, który się narodził na ziemi. 9:15 A w dniu wzniesienia przybytku obłok zakrył przybytek, mianowicie Namiot Świadectwa, a wieczorem był nad przybytkiem jakby ogniem, aż do Poranek. 9:16 I tak było zawsze: obłok okrywał ją za dnia i wyglądem ognia nocą. 9:17 A gdy obłok został podniesiony z przybytku, potem wędrowali synowie Izraela: a na miejscu, gdzie przebywał obłok, tam synowie Izraela rozbili swoje namioty. 9:18 Na rozkaz Pana synowie Izraela wyruszyli w drogę, a o godz rozkazanie Pańskie obozowali, dopóki obłok trwał na przybytku odpoczywali w swoich namiotach. 9:19 A kiedy obłok utrzymywał się nad przybytkiem przez wiele dni, wtedy synowie Izraela strzegli przykazań Pana i nie wyruszali w drogę. 9:20 I tak się stało, gdy obłok był przez kilka dni nad przybytkiem; zgodnie z rozkazem Pana zamieszkali w swoich namiotach i zgodnie z rozkazem Pana wyruszyli. 9:21 I tak się stało, gdy obłok utrzymywał się od wieczora do rana, i tak dalej obłok został wzięty rano, potem wyruszyli: czy to czy w dzień, czy w nocy wznosił się obłok, szli. 9:22 Albo czy to były dwa dni, czy miesiąc, czy rok, że obłok przebywali w przybytku, pozostając w nim, synowie Izraela mieszkali w swoich namiotach i nie podróżowali; ale gdy zostało zabrane, oni podróżował. 9:23 Na rozkaz Pana odpoczęli w namiotach i na z rozkazu Pańskiego wyruszyli: strzegli straży PANA, na rozkaz PANA z ręki Mojżesza.