Liczby
9:1 I przemówił Pan do Mojżesza na pustyni Synaj, na początku
miesiącu drugiego roku po wyjściu z ziemi egipskiej,
powiedzenie,
9:2 Niech i synowie Izraela obchodzą Paschę w jego wyznaczonym dniu
pora roku.
9:3 Czternastego dnia tego miesiąca, wieczorem, będziecie go przechowywać w jego
wyznaczony czas: według wszystkich jego obrzędów i według wszystkich
jego ceremonie, będziecie go przestrzegać.
9:4 I rzekł Mojżesz do synów Izraela, aby strzegli
Pascha.
9:5 I obchodzili Paschę czternastego dnia pierwszego miesiąca o godz
nawet na puszczy Synaj: według wszystkiego, co Pan
rozkazał Mojżesz, tak uczynili synowie Izraela.
9:6 Byli też mężowie, których zbezcześciło zwłoki człowieka,
że nie mogli obchodzić Paschy w owym dniu, a przyszli wcześniej
Mojżesza i przed Aaronem w tym dniu:
9:7 I rzekli do niego ci mężowie: Jesteśmy skalani przez zwłoki człowieka.
dlaczego jesteśmy powstrzymywani, abyśmy nie mogli złożyć ofiary z
Pana w wyznaczonym dla niego czasie pośród synów Izraela?
9:8 I rzekł do nich Mojżesz: Zatrzymajcie się, a usłyszę, co PAN
rozkaże o tobie.
9:9 I rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc:
9:10 Powiedz synom Izraela, mówiąc: Jeśli ktoś z was lub z waszych
potomstwo będzie nieczyste z powodu zwłok albo będzie w podróży
z daleka, ale będzie obchodził Paschę dla Pana.
9:11 Czternastego dnia drugiego miesiąca wieczorem będą go strzec i
jedzcie to z chlebem niekwaszonym i gorzkimi ziołami.
9:12 Nie zostawią z niego nic do rana ani nie połamią w nim żadnej kości.
według wszystkich ustaw paschalnych będą ją obchodzić.
9:13 Ale człowiek czysty, który nie jest w podróży i jest powściągliwy
obchodzić Paschy, nawet ta sama dusza będzie wytracona spośród jego
ludu, ponieważ nie przyniósł ofiary dla Pana w swoim wyznaczonym
sezon, ten człowiek poniesie swój grzech.
9:14 A jeśli przybysz zamieszka między wami i będzie obchodził Paschę
do Pana; według przepisu paschalnego i według
według jego sposobu, tak uczyni: jedno prawo będziecie mieć, oba
dla przybysza i dla tego, który się narodził na ziemi.
9:15 A w dniu wzniesienia przybytku obłok zakrył
przybytek, mianowicie Namiot Świadectwa, a wieczorem był
nad przybytkiem jakby ogniem, aż do
Poranek.
9:16 I tak było zawsze: obłok okrywał ją za dnia i wyglądem ognia
nocą.
9:17 A gdy obłok został podniesiony z przybytku, potem
wędrowali synowie Izraela: a na miejscu, gdzie przebywał obłok,
tam synowie Izraela rozbili swoje namioty.
9:18 Na rozkaz Pana synowie Izraela wyruszyli w drogę, a o godz
rozkazanie Pańskie obozowali, dopóki obłok trwał
na przybytku odpoczywali w swoich namiotach.
9:19 A kiedy obłok utrzymywał się nad przybytkiem przez wiele dni, wtedy
synowie Izraela strzegli przykazań Pana i nie wyruszali w drogę.
9:20 I tak się stało, gdy obłok był przez kilka dni nad przybytkiem;
zgodnie z rozkazem Pana zamieszkali w swoich namiotach i
zgodnie z rozkazem Pana wyruszyli.
9:21 I tak się stało, gdy obłok utrzymywał się od wieczora do rana, i tak dalej
obłok został wzięty rano, potem wyruszyli: czy to
czy w dzień, czy w nocy wznosił się obłok, szli.
9:22 Albo czy to były dwa dni, czy miesiąc, czy rok, że obłok
przebywali w przybytku, pozostając w nim, synowie Izraela
mieszkali w swoich namiotach i nie podróżowali; ale gdy zostało zabrane, oni
podróżował.
9:23 Na rozkaz Pana odpoczęli w namiotach i na
z rozkazu Pańskiego wyruszyli: strzegli straży
PANA, na rozkaz PANA z ręki Mojżesza.